Το blog του Κώστα Παπαδόπουλου

Τα παιδιά της Σκάλας των Βουρλών.Γυμνά κι αρματωμένα πια,διαβαίνουν την Αχερουσία της μοίρας τους.Ο εμφύλιος ξεκινά.Οκτώβρης του 1946.Ο Σεφέρης γράφει τη πικρή κι ολοσκότεινη “Κίχλη”.Δεν θα τη παραδώσει βορά στην ερμηνευτική απλούστευση του Darell και του Κατσίμπαλη.Η “Σκηνοθεσία για τη Κίχλη” δεν είναι παρα η αισθητική άμυνα του Σεφέρη και η διπλωματική απόκρυψη του Σεφεριάδη:<<Κι αὐτοὺς ποὺ ἀφῆσαν τὴν παλαίστρα γιὰ νὰ πάρουν τα
δοξάρια
καὶ χτύπησαν τὸ θεληματικὸ μαραθωνοδρόμο
κι ἐκεῖνος εἶδε τὴ σφενδόνη ν᾿ ἀρμενίζει στὸ αἷμα
ν᾿ ἀδειάζει ὁ κόσμος ὅπως τὸ φεγγάρι
καὶ νὰ μαραίνουνται τὰ νικηφόρα περιβόλια-
τοὺς βλέπεις μὲς στὸν ἥλιο, πίσω ἀπὸ τὸν ἥλιο.
Καὶ τὰ παιδιὰ ποὺ κάναν μακροβούτια ἀπ᾿ τὰ μπαστούνια
πηγαίνουν σὰν ἀδράχτια γνέθοντας ἀκόμη,
σώματα γυμνὰ βουλιάζοντας μέσα στὸ μαῦρο φῶς
μ᾿ ἕνα νόμισμα στὰ δόντια, κολυμπώντας ἀκόμη,
καθὼς ὁ ἥλιος ράβει μὲ βελονιὲς μαλαματένιες
πανιὰ καὶ ξύλα ὑγρὰ καὶ χρώματα πελαγίσια-
ἀκόμη τώρα κατεβαίνουνε λοξὰ
πρὸς τὰ χαλίκια τοῦ βυθοῦ
οἱ ἄσπρες λήκυθοι.>>

Συντάκτης: Παπαδόπουλος Κωνσταντίνος, 28 Νοεμβρίου 2012 στις 12:06 πμ στην κατηγορία Χωρίς κατηγορία . Μπορείτε να παρακολουθείτε τα σχόλια στο άρθρο χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed Μπορείς να πας στο τέλος και να αφήσεις σχόλιο. Το Pinging προσωρινά δεν επιτρέπεται.