( Λατρεύω τους σουτέρ .. είναι οι αγαπημένοι μου παίκτες .. είναι οι παίκτες που κερδίζουν ή χάνουν ένα παιχνίδι .. είναι οι παίκτες των γρήγορων αποφάσεων. )
Το σουτ είναι η βασικότερη δεξιότητα του αθλήματος.
Είναι η μόνη δεξιότητα που αν είσαι καλός , από μόνη της μπορεί να σε κάνει να παίξεις .. να μείνεις στο γήπεδο .
Η αίσθηση της επιτυχίας μετά από κάθε εύστοχο σουτ είναι το πιο σημαντικό κίνητρο για συστηματική άσκηση και προπόνηση ενός αθλητή.
Ο λόγος που θα μείνει στο γήπεδο να προσπαθήσει παραπάνω.
Υπάρχουν τρεις απόψεις για την εισαγωγή των νέων παικτών στην καλαθοσφαίριση:
α) Χωρίς μπάλα, με ασκήσεις ισορροπίας,
β) με ντρίπλα, για εξοικείωση με την μπάλα
γ) με σουτ.
Σωστή ή λάθος δεν υπάρχει… όλες είναι σωστές !
Η εμπειρία , η γνώση , η ηλικία , ο τρόπος διδασκαλίας ,
η υλικοτεχνική υποδομή ενός συλλόγου κρίνουν τον τρόπο εισαγωγής ενός παιδιού στο άθλημα.
Για να κάνουμε μια σύντομη περιγραφή
Το σουτ είναι μία κιναισθητική δραστηριότητα και η εξέλιξη – βελτίωση της βασίζεται στη γνώση και την επανάληψη.
Η μπάλα πρέπει να νοείται σαν προέκταση του χεριού και να ακολουθεί την κίνηση του σώματος παίρνοντας την αρχική της ταχύτητα από αυτό.
Το σουτ ξεκινάει από τα πόδια και μέσο του κορμού περνάει στους ώμους και καταλήγει στον καρπό και τα δάκτυλα και ειδικότερα στο δείκτη του << δυνατού >> χεριού .
Βασικό στοιχείο στην επιτυχία του σουτ είναι η ισορροπία του σώματος και ο ενδεδειγμένος τρόπος για το ξεκίνημα της προσπάθειας είναι ο παίκτης να βρίσκεται στην στάση ετοιμότητας.
Η μπάλα πρέπει να βρίσκεται στο ύψος του στήθος και πάνω απ’ το στομάχι.
Το δυνατό χέρι του σουτέρ να είναι πίσω από την μπάλα και το άλλο στο πλάι να τη στηρίζει (από τη μέση της μπάλας και πάνω),
τα δάκτυλα να είναι ανοικτά και η παλάμη να μην έρχεται σε επαφή
με την μπάλα.
Το βλέμμα πρέπει να είναι στο εσωτερικό της στεφάνης και το κεφάλι κατακόρυφα γιατί καθορίζει την ισορροπία του σώματος.
Η κίνηση γίνεται ταυτόχρονα, τεντώνοντας τα γόνατα και τους αγκώνες.
Στο ανέβασμα η μπάλα πρέπει να βρίσκεται πάνω απ’ το κεφάλι στο ύψος του δεξιού ματιού ( δεξιόχειρες), απελευθερώνεται
με μία κίνηση «σπάσιμο» του καρπού και δίνοντας ανάποδες στροφές, φεύγει από το χέρι με τελευταίο δάκτυλο το <<δείκτη>>
του σουτέρ.
Αφού φύγει η μπάλα, ο καρπός ακολουθεί την κίνηση
( το λεγόμενο και follow through) σαν να θέλει το χέρι μας να μπει μέσα στο καλάθι.
Τελειώνοντας ο σπασμένος καρπός μένει ψηλά και τα μάτια μας πάνω από το ύψος του καρπού παρακολουθούν την κατάληξη της μπάλας .
