Κάθε μέρα κοιτάζουμε το παρουσιολόγιο μας, για να δούμε πόσα και ποια παιδιά απουσιάζουν. Μετράμε πόσα κορίτσια και πόσα αγόρια και πόσα είναι όλα μαζί. Μας βοηθούν οι καρτέλες με τα αγόρια και τα κορίτσια, χρησιμοποιούμε τα σύμβολα των αριθμών και το + και το = . Μετά τα καταγράφουμε στο ημερολόγιο απουσιών.
Από την πρώτη μέρα που ήρθαμε στο σχολείο παρατηρήσαμε ότι άλλαξε ο χρόνος αλλά και η εποχή και ο μήνας. Ευκαιρία λοιπόν να ασχοληθούμε με τον χρόνο. Είπαμε ότι μοιάζει με τροχό που γυρνάει και ποτέ δεν σταματάει και φτιάξαμε τον τροχό με τις εποχές.
Διαβάσαμε το βιβλίο της Λότης Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου, Τα παιδιά του χειμώνα .
Εκεί μάθαμε ότι ο χρόνος έχει 4 παιδιά, τις εποχές. Κάθε εποχή έχει 3 γιους, τους μήνες που είναι εγγόνια του χρόνου και όλοι μαζί είναι 12.
Οι μήνες έχουν μια σειρά. Με αυτήν έρχονται, φεύγουν και ξαναέρχονται. Κανείς δεν παίρνει τη σειρά του άλλου!
Ακούσαμε το τραγούδι ” Δώδεκα μήνες αθλητές” από την Λιλιπούπολη.
Στίχοι: Μαριανίνα ΚριεζήΜουσική: Δημήτρης Μαραγκόπουλος
Σπύρος Σακκάς & Αντώνης Κοντογεωργίου
Μιλήσαμε για τα χαρακτηριστικά του κάθε μήνα και ο καθένας μας διάλεξε έναν και τον ζωγράφισε. Σχεδιάσαμε και ένα στάδιο και τους βάλαμε να “κάνουν αγώνα δρόμου”
Καλωσορίσαμε το 2021 στο σχολείο μας πια. Το διακοσμήσαμε με μεγάλη χαρά.
Το υποδεχθήκαμε με τα μουσικά μας όργανα. Χτυπούσαμε στο ρυθμό των αριθμών του 2021.
2 χτυπήματα για το 2, κανένα για το μηδέν, 2 για το 2, 1 για το 1.
Σε ομάδες αλλά και όλοι μαζί.
Για να δούμε πώς θα είναι το 2022 και το 2023; το δοκιμάσαμε και τα καταφέραμε. Άρα ξέρουμε να αναγνωρίζουμε τα σύμβολα και να τα κάνουμε ρυθμό. Έτσι διαβάζουν οι μουσικοί τις νότες που είναι και αυτές σύμβολα και παίζουν μουσική.
Επειδή μας άρεσε, παίζαμε τα μουσικά όργανα και με τους αριθμούς σε τυχαία σειρά.
Αφού σχηματίσατε με πλαστελίνη, καλαμάκια, ξυλομπογιές και ό,τι άλλο θέλατε το Π και το ζωντανέψατε και βρήκατε και πράγματα από το σπίτι σας που αρχίζουν από αυτή τη φωνούλα, μπορείτε τώρα να κάνετε αυτό το διαδραστικό φύλλο εργασίας
Τι ξέρουμε για τον αέρα
Κρατάμε το χέρι της μαμάς μας, για να μην μας πάρει.
Ο αέρας κάνει κύματα στη θάλασσα
Ο δυνατός αέρας μας βγάζει την κουκούλα μας
Μας παίρνει την ομπρέλα
Όταν φυσάει, δεν πάμε στη θάλασσα, γιατί θα μας παρασύρει το κύμα
Όταν φυσάει αέρας, φοράμε μπουφάν για να μην κρυώσουμε
Ανοίγει την πόρτα
Μπορεί να πάρει τις τέντες
Μπορεί να πάρει τα ρούχα που έχουμε απλώσει
Δεν μου αρέσει ο αέρας γιατί
Μου τραβάει την ομπρέλα
Μου βγάζει την κουκούλα και κάνει πολύ κρύο
Μου βάζει τα μαλλιά στο πρόσωπο και δεν βλέπω
Με παρασέρνει
Με δυσκολεύει να κλείσω την πόρτα
Είναι καλός ο αέρας, γιατί
Όταν έχουμε ιδρώτα, μας βγάζει τον ιδρώτα και νιώθουμε χαλαρά, ωραία
Όταν ζεσταινόμαστε, μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα
Στεγνώνει τα ρούχα
Στεγνώνει τα παπούτσια
Ρίχνει τα φύλλα, για να βγουν άλλα
Στη θάλασσα μας στεγνώνει το σώμα
Πώς καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει αέρας;
Κουνιούνται τα λουλούδια, τα φύλλα, τα δέντρα, τα χόρτα, τα ρούχα, τα μαλλιά μας, τα χαρτιά, η σημαία, ο ανεμόμυλος.
Υπάρχει αέρας μέσα στην τάξη μας;
Υπάρχει, γιατί μπαίνει από το παράθυρο και κάτω από την πόρτα.
Κι αν κλείσουμε τα πάντα;
Για να το εξακριβώσουμε πήραμε σακουλάκια και μαζέψαμε αέρα μέσα στην τάξη μας.
Υπάρχει αέρας μέσα στο ντουλάπι;
Βάλαμε και κει σακουλάκι και μαζέψαμε αέρα.
Υπάρχει αέρας μέσα στο σώμα μας;
Ξαπλώσαμε ήρεμα, βάλαμε τα χέρια μας στο στήθος μας και παρατηρήσαμε ότι ανεβοκατεβαίνουν, είναι ο αέρας που μπαίνει και βγαίνει από τα πνευμόνια μας.
Χωρίς αέρα δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε.
Υπάρχει αέρας στη θάλασσα;
Όχι
Και τότε πως ζουν τα ψάρια και τα ζώα της θάλασσας;
Στην αυλή μας φωτογραφίσαμε μυρμηγκοφωλιές και αναρωτηθήκαμε αν υπάρχει αέρας στο χώμα. Υπάρχει γι’ αυτό μπορούν να ζουν στο χώμα τα μυρμήγκια και τα σκουλήκια.
Υπάρχει αέρας μέσα στο άδειο μπουκάλι;
Κάναμε το παρακάτω πείραμα, για να το εξακριβώσουμε. Βυθίσαμε ένα μπουκάλι σε μια λεκάνη με νερό και είδαμε να βγαίνουν μπουρμπουλήθρες. Το νερό μπαίνει μέσα στο μπουκάλι και παίρνει το χώρο του αέρα που βγαίνει και δημιουργεί τις μπουρμπουλήθρες. Άρα υπάρχει αέρας.
2ο πείραμα: Με το χωνί βάλαμε σόδα μέσα στο μπαλόνι, βάλαμε ξύδι μέσα σε ένα μπουκάλι και μετά προσαρμόσαμε το μπαλόνι στο στόμιο του μπουκαλιού. Μόλις η σόδα έπεσε στο ξύδι, δημιουργήθηκε ένωση και είδαμε αφρούς και συγχρόνως το μπαλόνι να φουσκώνει. Γιατί φουσκώνει το μπαλόνι; Το φουσκώνει το αέριο που δημιουργήθηκε και το είπαμε διοξείδιο του άνθρακα και είπαμε ότι δεν είναι καλό για την υγεία μας σε αντίθεση με το οξυγόνο. Είπαμε ότι το διοξείδιο του άνθρακα το ρουφούν τα δέντρα και μας δίνουν οξυγόνο, γι’ αυτό πρέπει να φυτεύουμε πολλά δέντρα και να περπατάμε στα δάση.
3ο πείραμα: Ανάψαμε ένα κεράκι , το σκεπάσαμε με ένα άδειο γυάλινο βάζο. Παρατηρήσαμε ότι μετά από λίγο το κεράκι έσβησε. Γιατί; Γιατί τελείωσε το οξυγόνο που υπήρχε στο βάζο. Φωτιά ανάβει όταν υπάρχει οξυγόνο.
4ο πείραμα: βάλαμε ένα κομμάτι χαρτί κουζίνας στον πάτο ενός ποτηριού. Βυθίσαμε το ποτήρι ανάποδα μέσα στο νερό. Το βγάλαμε από το νερό και παρατηρήσαμε ότι το χαρτί δεν βράχηκε. Γιατί; Γιατί ο αέρας που υπάρχει το ποτήρι εμποδίζει το νερό να ανεβεί και να φτάσει το χαρτί.
5ο πείραμα: γεμίσαμε ένα ποτήρι νερό, βάλαμε ένα χαρτόνι από πάνω και το αναποδογυρίσαμε πάνω από μια λεκάνη. Παρατηρήσαμε ότι δεν έπεσε το νερό. Γιατί; το χαρτόνι το πιέζει ο αέρας που είναι στην τάξη μας
Πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε αέρα;
Με το στόμα μας και τη μύτη μας, με το πιστολάκι των μαλλιών, με την τρόμπα, όταν τρέχουμε, κουνώντας ένα χαρτί, κουνώντας μια βεντάλια, κουνώντας το χέρια μας, με τον ανεμιστήρα.
Είπαμε την ιστορία του Οδυσσέα και του Αίολου. Ο Αίολος ήταν ο ταμίας των ανέμων. Παρατηρήσαμε το καράβι του Οδυσσέα. Είδαμε ότι κινούνταν με κουπιά και πανιά. Και ποιος φούσκωνε τα πανιά; Ο αέρας.
Φτιάξαμε ένα καραβάκι με 2 φελλούς και ένα πανί από χαρτί περασμένο σε ένα μικρό ξυλάκι. Το βάλαμε στο νερό. Πώς θα κινηθεί;
Να δημιουργήσουμε αέρα. Πώς;
Με το στόμα μας
Με τα χέρια μας
Με την βεντάλια
Με ένα χαρτόνι
Με ένα μπαλόνι
( ο αέρας από το μπαλόνι έβγαινε απότομα και με δύναμη και το καράβι βυθιζόταν, καταλάβαμε λοιπόν ότι πρέπει να είναι κατάλληλος ο αέρας, για να ταξιδέψει ένα καράβι με πανί, όπως ο Ζέφυρος που άφησε ο Αίολος για να πάει το καράβι του Οδυσσέα στην Ιθάκη)
Με ένα άδειο μπουκάλι
( πιέσαμε το άδειο μπουκάλι και βγήκε αέρας, η πίεση του χεριού μας τον έβγαλε από το μπουκάλι. Παρατηρήσαμε ότι το άδειο μπουκάλι έχει αέρα)
Πειραματιζόμενα τα παιδιά κατάλαβαν ότι όταν το καραβάκι έφτανε στο τοίχωμα της λεκάνης έπρεπε να πάνε από άλλη πλευρά και να δημιουργήσουν αέρα για να το κινήσουν.
Μπορείτε να κάνετε το παρακάτω κουίζ για να δείτε τι μάθατε, τι θυμάστε για το πού υπάρχει αέρας.
Διαβάσαμε τον μύθο του Αισώπου, Ο ήλιος και ο βοριάς. Μάθαμε τους διαλόγους και παίξαμε με τις σκιές που δημιουργούνταν, όταν βάζαμε τις μάσκες και το σώμα μας μπροστά από τον προβολέα.
Βγάλαμε στο παράθυρο το αυτοσχέδιο ανεμόμετρο και παρατηρήσαμε πώς λειτουργεί και τι μετράει.
Φτιάξαμε έναν ανεμοδείκτη με απλά υλικά. Μπορείτε να φτιάξετε και σεις .
και έτσι μιλήσαμε και για τα σημεία του ορίζοντα
Και να ‘μαστε με τα ουράνια τόξα που τρέχουν στον αέρα!!!
Πώς δημιουργείται η βροχή; Μας βοήθησε να το καταλάβουμε το βιβλίο της Κατερίνας Γιαννίκου
«Δε φοβάμαι το νερό».
Όλοι μαζί στήσαμε μια μακέτα με τον κύκλο του νερού.
Και το κάθε παιδί ζωγράφισε τον κύκλο του νερού.
Διαβάσαμε το βιβλίο “Μια σταγόνα πέφτει πέφτει” και μάθαμε από πού έρχεται το νερό στα σπίτια μας και πού καταλήγει. Επίσης μάθαμε για δύο σταθμούς καθαρισμού του νερού που δεν τους γνωρίζαμε.
Μετά από αυτό η κυρία μας έβαλε ένα πρόβλημα: πώς μπορούμε να φτιάξουμε σωλήνες που μέσα τους περνάει το νερό;
Να τυλίξουμε χαρτιά και να τα κάνουμε σαν μικρόφωνα, έχουμε έτοιμα ρολά στη γωνιά της επιστήμης, να τα ενώσουμε με ταινία.
Και τι μπορεί να γλιστράει μέσα;
Μαρκαδόροι, αυτοκινητάκια, ζωάκια, σπόροι, άμμος. Καταλήξαμε στην άμμο και χρωματιστό χαλικάκι.
Πώς θα το βάλουμε μέσα;
Με κουταλάκι, με χωνί.
Πώς θα το κάνουμε να τρέχει;
Πρέπει να το βάζουμε από ψηλά, να είναι λίγο πλάγια, να το κάνουμε όπως την φωτογραφία που είδαμε.
Και πώς μπορούμε να το στηρίξουμε για να λειτουργεί;
Με ταινία πάνω στο κουτί αλλά και σε ένα έπιπλο.
Πειραματιστήκαμε με τα ποια πράγματα επιπλέουν και ποια βυθίζονται στο νερό. Τα παιδιά πρότειναν αντικείμενα και έκαναν υποθέσεις. Παρατηρήσαμε ότι δεν βουλιάζουν πάντα τα μεγάλα ή τα βαριά πράγματα
αλλά αυτά που έχουν αέρα μέσα τους , δεν είναι συμπαγή, δεν είναι πυκνά, όπως η νεροκολοκύθα, η μπάλα αλλά και ανάλογα με το σχήμα που έχουν όπως η πλαστελίνη που βουλιάζει όταν είναι μπάλα αλλά επιπλέει όταν της δώσουμε το σχήμα ενός μπολ.
Προσπαθώντας να βυθίσουμε την κολοκύθα στο νερό, παρατηρήσαμε ότι όταν σταματούσαμε να την πιέζουμε, πεταγόταν προς τα πάνω και είπαμε αυτή τη δύναμη του νερού που τη σπρώχνει προς τα πάνω άνωση.
Παρατηρήσαμε ότι ο ήλιος που περνούσε μέσα από το νερό του πειράματός μας δημιουργούσε ουράνιο τόξο και καταλάβαμε έτσι, γιατί πρέπει, να έχουμε ήλιο και βροχή, για να έχουμε ουράνιο τόξο.
Γνωρίσαμε τη φωνούλα Νν. Από Ν αρχίζει ο Νοέμβρης και η Νεφέλη αλλά και το επίθετο του Γιάννη Ντ. Και έτσι μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε και το Ντ. Βρήκαμε αντικείμενα της τάξης μας που αρχίζουν από Νν αλλά και άλλα που το κάθε παιδί έφερε από το σπίτι του.
Ο Γιάννης Ντ. μας έφερε μια εντυπωσιακή νυχτερίδα που την βάλαμε στο κουτάκι Νν της αλφαβήτας που φέτος θα έχει μόνο ζωάκια
Τα νήπια σε φύλλο εργασίας κύκλωσαν τα πράγματα που αρχίζουν από Ν και έγραψαν το Νν ενώ τα προνήπια το έφτιαξαν με πλαστελίνη.
Αυτό είναι το παρατηρητήριο μας, το παράθυρο στο χώρο της παρεούλας μας.
Από δω παρατηρούμε τα πουλιά, σπουργίτια, κοτσύφια και κοράκια. Ακούμε τις φωνές τους και παρατηρούμε τι τρώνε και πού.
Από τις παρατηρήσεις μας καταλάβαμε ότι τα σπουργίτια δεν φεύγουν για άλλα μέρη και τα ξεχωρίσαμε από τα ταξιδιάρικα πουλιά(χελιδόνια, πελαργούς, φλαμίνγκο). Άραγε βρίσκουν φαγητό; Σκεφτήκαμε τι θα βρίσκουν το χειμώνα να τρώνε και ότι μπορούμε εμείς να τους πετάμε από το παράθυρο τα ψίχουλα από τις πετσετούλες μας αλλά και να τους φτιάξουμε μια ταΐστρα. Γεμίσαμε λοιπόν μια αυγοθήκη με σπόρους και την αφήσαμε εκεί που έχουμε παρατηρήσει ότι κατεβαίνουν και τρώνε, σπόρους, κάμπιες, κλπ.
Από το παρατηρητήριο μας απολαύσαμε την πρώτη δυνατή βροχή, την κατεύθυνση της, κατακόρυφη και πλάγια, όταν τη φυσούσε ο αέρας, ακούσαμε τον ήχο της, μυρίσαμε τη μυρωδιά της, δηλαδή τη μυρωδιά βρεγμένου χώματος, παρατηρήσαμε τα ποταμάκια που έφτιαξε στο χώμα, τους ομόκεντρους κύκλους που κάνει, όταν πέφτει στο τσιμέντο και το χρώμα των φύλλων και των κορμών των δέντρων που έγιναν πιο σκούρα, πιο έντονα.
Τα παιδιά είπαν ότι χρειάζεται η βροχή, για να μεγαλώνουν τα μανιτάρια, τα χόρτα, τα δέντρα, τα λουλούδια και οι θάμνοι.
Η εξερεύνηση στη ζούγκλα συνεχίζεται! Αρέσει πολύ στα παιδιά η εξερεύνηση σε αυτήν την γωνιά, φέρνουν από το σπίτι ζώα και την εμπλουτίζουν, παρατηρούν εικόνες
και σαν καλοί εξερευνητές χρησιμοποιούν και κιάλια
που φτιάξαμε χρωματίζοντας ρολά υγείας
Τα κιάλια θα μας είναι χρήσιμα κάθε φορά που θα θέλουμε να εστιάσουμε την προσοχή μας κάπου και να παρατηρήσουμε καθώς και όταν θα θέλουμε να ξεχωρίσουμε το πιο σημαντικό.
«Είμαι μοναδική, είμαι μοναδικός», αυτό είναι ένα άλμπουμ με δραστηριότητες που φτιάξαμε, για να μιλήσουμε για τον εαυτό μας και συγχρόνως να ασκηθούμε στην σύνθεση του ονόματός μας , του τηλεφώνου μας (αργότερα), και στην μέτρηση
