“Η Ελλάδα χώρα κατ΄ εξοχήν ορεινή, άργησε να δημιουργήσει δίκτυο αυτοκινητοδρόμων πέραν των βασικών oδικών αρτηριών που διέσχιζαν τη χώρα. Τα τελευταία χωριά ενώθηκαν με οδικό δίκτυο, την τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα. Μέχρι τότε η επικοινωνία γινόταν από τα μονοπάτια από τα οποία τα μεγαλύτερα οι γεροντότεροι κάτοικοι των ορεινών χωριών ακόμα τα αναφέρουν σαν “δημοσιά”, διότι γι’ αυτούς ήταν η σημαντικότερη οδική πρόσβαση προς τα κεφαλοχώρια. Τα μονοπάτια άχρηστα πλέον καταργήθηκαν και σταδιακά άρχισαν να καταστρέφονται από μια αλόγιστη διάνοιξη χωματόδρομων στην οποία συνέδραμε και η Ευρωπαϊκή κοινότητα με τις χρηματοδοτήσεις της. Πολλά από τα μονοπάτια, καλντερίμια πετρόκτιστα, έργα τέχνης, καταστράφηκαν και γίνανε δρόμοι. Η αντοχή τους όμως απεδείχθη αξιοθαύμαστη. Ξεγλιστρώντας ανάμεσα στους δρόμους συνεχίζουν να υπάρχουν έστω και τραυματισμένα και ν’ ανεβοκατεβαίνουν βουνά, λόγγους και χαράδρες.
Δεν σκέφτηκε κανείς ότι όλο αυτό το δίκτυο των μονοπατιών θα μπορούσε να χρησιμεύσει για αναψυχή και προσέλκυση επισκεπτών πεζοπορικού τουρισμού μιας δραστηριότητας που έχει αναπτυχθεί σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες και προσελκύει χιλιάδες άτομα όλων των ηλικιών που θέλουν να ξεφύγουν από το άγχος των πόλεων και τις πιέσεις της αστικής ζωής.
Μέσω της Ευρώπης ήρθαν και τα πρώτα μηνύματα και χρήματα για διάσωση των μονοπατιών. Με διάφορες χρηματοδοτήσεις και με διάφορους φορείς συντηρήθηκαν αναβίωσαν και σηματοδοτήθηκαν πολλά μονοπάτια σε όλη την Ελλάδα.
Από τα έργα που γίνανε, τα πιο σημαντικά ήταν η επέκταση των Ευρωπαϊκών μονοπατιών Ε4 και Ε6 στην Ελλάδα, όπως και η δημιουργία των Εθνικών μονοπατιών. Τα έργα αυτά τα οποία γίνανε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, καλύψανε ένα μήκος μονοπατιών πού έφτανε τα 3.000 χλμ. Πέρα από αυτά γίνανε και μικρότερα έργα τα οποία δημιουργήσανε ακόμα 500χλμ περίπου μονοπατιών.
Τα έργα αυτά κατασκευάστηκαν από διάφορους φορείς όπως την Ομοσπονδία ορειβασίας αναρρίχησης, τις νομαρχίες, τις περιφέρειες, τους δήμους, τις δασικές υπηρεσίες κ.λ.π.
Οι φορείς αυτοί μετά την κατασκευή των έργων αδιαφόρησαν για την προώθηση και διαφήμιση τους ώστε να γίνουν ευρύτερα γνωστά και ν΄ αξιοποιηθούν τουριστικά. Επιπλέον δεν έγινε καμία πρόβλεψη για τη συντήρηση τους, η οποία είναι αναγκαία σε ετήσια βάση. Η έλλειψη ενός κοινού φορέα διαχείρισης των μονοπατιών και η έλλειψη χρηματοδότησης λειτούργησαν αρνητικά και σταδιακά τα έργα αυτά χάνονται και σε λίγα χρόνια θα έχουν καταστραφεί ολοκληρωτικά.
H pezoporia.gr δημιουργήθηκε για να βοηθήσει ώστε να καταγραφούν, να διασωθούν και το κυριότερο να προβληθούν τα μονοπάτια της Ελλάδας, τα οποία είναι από τα ομορφότερα του κόσμου λόγω του φυσικού κάλλους του ελληνικού χώρου.
Τα μονοπάτια πρέπει να σωθούν για να αναπτυχθεί η δραστηριότητα της πεζοπορίας, που έχει ανάγκη από μονοπάτια για ν’ ανθίσει. Παρ΄ όλη την άρνηση του σημερινού Έλληνα να κατέβει από το αυτοκίνητο του πιστεύουμε ότι η προβολή της δραστηριότητας της πεζοπορίας και η δημιουργία των μονοπατιών θα βοηθήσουν ώστε να μεταστραφεί η νοοτροπία αυτή παίρνοντας παράδειγμα από τους χιλιάδες ξένους επισκέπτες της χώρας μας που αναζητούν να περπατήσουν στην Ελλάδα η οποία προσφέρεται όλο το χρόνο για τη δραστηριότητα της πεζοπορίας.”Αυτά δηλώνει το site pezoporia.gr προωθώντας στον κόσμο την ιδέα της πεζοπορίας.
Και σε αυτό το σημείο θα πρέπει, πιστεύω, οι καθηγητές μας να μας ενημερώνουν και να “ξεσηκώνουν” τα παιδιά ώστε να κάνουμε μικρές, αλλά και μεγάλες πεζοπορίες, έτσι ώστε να συνηθίζουμε στην ιδέα, αλλά και στη φύση… γι’ αυτό το Α1 να ετοιμάζεται για μικρές εξορμήσεις.
