Ιστότοπος σχολικής φυσικής αγωγής

My PE blog

Μήνας: Αύγουστος 2011 Σελίδα 1 από 3

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΣΗΣ

ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΠΛΑΝΑ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ, ΜΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΑΣΚΗΣΙΟΛΟΓΙΟ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΒΑΣΙΚΕΣ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΜΥΝΤΙΚΕΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ.
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ “ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΝΕΑΡΟΥΣ ΚΑΛΑΘΟΣΦΑΙΡΙΣΤΕΣ”

ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ Ή ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
«Τα μεγάλα εκπαιδευτικά θέματα δε λύνονται μόνο με τη θεωρία και τον ορθό λόγο, αλλά είναι κατά κύριο λόγο κοινωνικά»
Δ. Γληνός

Αγαπητοί συνάδελφοι,
και πάλι στο προσκήνιο το μείζον θέμα της αξιολόγησης με το νόμο 3840/10. Μέσα στον κυκεώνα των οικονομικών και κοινωνικών εξελίξεων με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπη η χώρα μας το τελευταίο διάστημα, η αξιολόγηση εγείρει θύελλες αντιδράσεων από μέρους της εκπαιδευτικής κοινότητας, με το αιτιολογικό ότι χρησιμοποιείται αποκλειστικά για τη δημιουργία πλεονάσματος ανθρώπινου δυναμικού, για τις εργασιακές εφεδρείες και για τη δημιουργία στρατιάς ανέργων. Ωστόσο δεν μπορούμε να δούμε τα πράγματα απόλυτα και μονολιθικά και να απαξιώσουμε το ρόλο της αξιολόγησης ως μηχανισμό βελτίωσης, αναδιάρθρωσης και ανασχηματισμού. Τα τελευταία χρόνια διάφορες προσπάθειες συγκρότησης ή μεταρρύθμισης των μορφών και των μηχανισμών αξιολόγησης των εκπαιδευτικών συστημάτων βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της εκπαιδευτικής πολιτικής διεθνώς (OECD, OECD-CERI). Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και οι συζητήσεις για την εγκαθίδρυση και στην Ελλάδα ενός συστήματος για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και ειδικότερα οι συζητήσεις και οι απόπειρες εισαγωγής τρόπων αξιολόγησης των ίδιων των εκπαιδευτικών, των σχολείων ως οργανωτικών μονάδων αλλά και των μαθητών. Η αξιολόγηση ως έννοια συνδέεται με κάθε παραγόμενο προϊόν και ως εκ τούτου δεν μπορεί να λείπει από έναν κορυφαίο θεσμό της ελληνικής κοινωνίας, το σχολείο. Ως προκαταρτική, διαμορφωτική και τελική διαδικασία είναι αναπόσπαστο μέρος μιας ευρύτερης διαδικασίας ενός προγράμματος που περιλαμβάνει «τον εντοπισμό των προβλημάτων, την ιεράρχηση στόχων, την ανάδειξη των δυνατοτήτων, την αξιοποίηση των ερευνητικών προσπαθειών της επιστημονικής κοινότητας, την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού σχεδιασμού, την αποτίμηση του εκπαιδευτικού έργου, τον επανασχεδιασμό του» (Ανδρέου,1999). Το θέμα χρήζει συνολικής αντιμετώπισης, από τη σχολική μονάδα μέχρι την ασκούμενη εκπαιδευτική πολιτική και αντίστροφα.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ Ή ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑ;

Ως εκπαιδευτικοί διεκδικούμε ποιοτική και ουσιαστική μάθηση για κάθε μαθητή, αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και βελτίωση του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου. Για να υπάρξει βελτίωση του έργου των εκπαιδευτικών μονάδων, απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί όχι μόνο η αποτίμησή του αλλά και η αναδιάρθρωση του σχολείου στο πλαίσιο των σύγχρονων κοινωνικών, οικονομικών, πολιτισμικών και τεχνολογικών αλλαγών. Η προσπάθεια για τη βελτίωση του σχολείου θα πρέπει να είναι υπόθεση του ίδιου του σχολείου και αυτό θα πρέπει να έχει την κύρια ευθύνη και αρμοδιότητα με την ενεργοποίηση και αξιοποίηση όλων όσων εμπλέκονται στο έργο της εκπαιδευτικής κοινότητας, αφού μόνο αυτοί γνωρίζουν τα δυνατά σημεία του σχολείου, στα οποία μπορούν με βεβαιότητα να στηριχθούν, αλλά και τις αδυναμίες, τις οποίες μπορούν να ξεπεράσουν μέσα από τη βελτίωσή τους. Βέβαια, η βελτίωση αυτή δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο στην καλή διάθεση ή στην εμπειρία, αλλά θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν οι μέθοδοι και οι τεχνικές που σε πολλές χώρες ευρύτατα σήμερα χρησιμοποιούνται και μας δίνουν αξιόπιστα αποτελέσματα για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο σχολείο, ώστε με αντικειμενικό και επιστημονικό τρόπο να αξιολογηθούν όλες εκείνες οι παράμετροι, που επηρεάζουν το εκπαιδευτικό έργο.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΗΜΕΡΑ – H ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΜΙΑΣ ΠΟΛΥΔΙΑΣΤΑΤΗΣ ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
Για να πάρουμε νέες αποφάσεις, είναι αναγκαίο να γνωρίζουμε την υπάρχουσα κατάσταση. Η αξιολόγηση είναι μια διαδικασία που θεωρείται πλέον απαραίτητη για την ολοκλήρωση οποιουδήποτε προγράμματος ή δραστηριότητας που παράγει αποτέλεσμα και αναφέρεται στην κοινωνική και οικονομική ζωή των ατόμων. Επιπλέον, είναι αναγκαίο να τονίσουμε ότι στην αξιολόγηση ιδιαίτερη σημασία και ενδιαφέρον έχει η καταγραφή και η ανάλυση των μη αναμενόμενων αποτελεσμάτων. Ως εκπαιδευτικοί οφείλουμε να αποβάλουμε με το άγχος της αξιολόγησης, να απαιτούμε αξιοπιστία στη διαδικασία και συμμετοχή στη διαμόρφωση των κριτηρίων.

Η αξιολόγηση είναι απαραίτητη στο να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα για την επιτυχία των στόχων της εκπαίδευσης, τις διορθωτικές κινήσεις που πρέπει να γίνουν και το είδος της επιμόρφωσης που ενδεχομένως χρειάζονται οι εκπαιδευτικοί, αρκεί να γίνεται υπό όρους και με σταθμισμένους δείκτες, να μην υπηρετεί πολιτικά ή οικονομικά συμφέροντα και να διεξάγεται από εξειδικευμένους και αξιόπιστους αξιολογητές, είτε πρόκειται για όργανα της Διοίκησης(σχολικός σύμβουλος, μέντορας, Διευθυντής), είτε για ανεξάρτητη πηγή ( Διεθνείς οργανισμοί και συμβούλια, Ε.Ε.)
Η αξιολόγηση είναι αναγκαία ως ανατροφοδότηση για τη βελτίωση του εκπαιδευτικού προκειμένου να ενισχυθεί το κύρος του λειτουργήματός μας με την ποιοτικότερη απόδοση και την ενίσχυση- όπου πιθανόν – υπάρχει έλλειμμα γνώσεων ή ενημέρωσης, και ουσιαστικά πρόκειται για την ανατροφοδότηση του συστήματος προκειμένου να καλυφθούν οι όποιες αδυναμίες του. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να αξιολογείται για το ήθος, τις γνώσεις, τη διδακτική του επάρκεια, τις μεθόδους που χρησιμοποιεί και την αποτελεσματικότητά του.(TEACHER EVALUATION,2.O, 2010).Το αξιολογικό αυτό επίπεδο σχετίζεται με τα αποτελέσματα της διδακτικής μεθοδολογίας αλλά και την εξασφάλιση τρόπων που διευκολύνουν τη μάθηση και περιορίζουν τη σπατάλη σε χρόνο, χρήμα και προσπάθεια.
Σίγουρα η μονοδιάστατη αξιολόγηση δεν αποτελεί πανάκεια για την κρίση του σχολείου – για τη χαμηλή ποιότητα της εκπαίδευσης ,της σχολικής αποτυχίας και της έλλειψης σύνδεσης του σχολείου με την παραγωγική διαδικασία. Και η απάντηση στο «γόρδιο δεσμό» της κρίσης του σχολείου, δεν είναι παρά η μαγική λέξη «αξιολόγηση», που καλείται να διαδραματίσει πρωταρχικό ρόλο στην υπόθεση των εκπαιδευτικών
Είναι φανερό ότι οι εκπαιδευτικές αλλαγές εντάσσονται στο πλαίσιο των πολιτικών που διαμορφώνονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ανάλογα μέτρα – ρυθμίσεις, σε συντηρητική πάντα κατεύθυνση και με διαφορετικές ταχύτητες, «σάρωσαν» ή προσπάθησαν να «σαρώσουν» την υπάρχουσα «εκπαιδευτική πραγματικότητα» στη Γαλλία, την Ισπανία, τη Μεγάλη Βρετανία, κ.λπ.
Αξίζει να δούμε τις «προτροπές» των Εμπειρογνωμόνων του ΟΟΣΑ, όπως αναφέρονται σε μια από τις τελευταίες Εκθέσεις που συνέταξαν για τη χώρα μας. Στο κεφάλαιο με τίτλο «Η βελτίωση της ποιότητας» γράφουν για την Αξιολόγηση των εκπαιδευτικών : «Η αξιολόγηση του έργου είναι απαραίτητη, για να εξασφαλιστεί η καλύτερη ποιότητα μέσα από την εξωτερική επιτήρηση και την αυτοκριτική».( ΟΟΣΑ,2010). .
Επομένως ,λέμε «ναι» στην αυτοαξιολόγηση των εκπαιδευτικών και στην εσωτερική αξιολόγηση των σχολείων αλλά κριτική στάση απέναντι στην «έξωθεν αξιολόγηση» και στην «επιτήρηση».Ως εκπαιδευτικοί ας στηρίξουμε την αξιολόγηση αλλά ας απατήσουμε να κρίνονται επίσης όλοι οι υπόλοιποι και όλα, έμψυχα και των άψυχα. Γιατί είναι άδικο να κρίνεται μόνο ο εκπαιδευτικός μέσα από τις επιδόσεις των μαθητών του, τη στιγμή που τα οποιαδήποτε αποτελέσματα διαμορφώνονται σαφώς και υπό την επίδραση της υπάρχουσας εκπαιδευτικής φιλοσοφίας, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τα Αναλυτικά Προγράμματα και το διαθέσιμο εκπαιδευτικό υλικό.
Οι εκπαιδευτικοί αποτελούν μαζί με τα Αναλυτικά Προγράμματα σπουδών ,κρυφά ή φανερά, το σπουδαιότερο παράγοντα επιτυχίας ή αποτυχίας μιας εκπαιδευτικής πολιτικής και ταυτόχρονα τον εύκολο στόχο. Αξιολόγηση επομένως και στα Αναλυτικά και στο εκπαιδευτικό υλικό και στις υποδομές και στη Διοίκηση και φυσικά στο μαθητή. Η παρεχόμενη γνώση πρέπει να είναι επίκαιρη, ώστε να μπορεί ο μαθητής να ενταχθεί άμεσα στην παραγωγική διαδικασία. Επίσης οι οικονομικοί πόροι -τα δαπανώμενα ποσά – για την παιδεία- και το κατά κεφαλήν για κάθε μαθητή πρέπει να εξετάζονται και να συνεκτιμώνται σε κάθε λήψη απόφασης ή κρίση. Η εξασφάλιση αυτής της αποτελεσματικότητας καθορίζεται από την ανάλυση κόστους – αποτελέσματος. (Δημητρόπουλος, 2002).
Όσον αφορά στις σχολικές μονάδες, στη μετά «Καποδίστρια» εποχή του «Καλλικράτη», με τις αυξημένες εξουσίες στην τοπική Αυτοδιοίκηση σ ένα αποκεντρωτικό πλαίσιο, όλα τα συμβαλλόμενα μέρη(stakeholders)- άτομα και φορείς- που εμπλέκονται στη δομή και έννοια του σχολείου είναι υπεύθυνα για τη λειτουργία του σχολείου και κρίνονται όπως όλοι, επίσημα ή ανεπίσημα. Πρέπει να τονιστεί πως σε καμία περίπτωση η αυτοαξιολόγηση των σχολικών μονάδων δεν πρέπει να οδηγεί σε σύγκριση μεταξύ σχολείων. Μέσα στα «ενδιαφερόμενα μέρη» έχουν σημαντικό ρόλο και οι γονείς. Αναμφίβολα, ένας καλός δάσκαλος μπορεί να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την επίδοση ενός μαθητή: χρειάζεται να στρατολογούμε, να εκπαιδεύουμε και να ανταμείβουμε τέτοιους δασκάλους. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που δείχνουν νεότερες μελέτες: χρειαζόμαστε και καλύτερους γονείς.
Οι γονείς που εστιάζουν στην εκπαίδευση των παιδιών τους μπορούν κι αυτοί να επηρεάσουν τις επιδόσεις τους. Κάθε τρία χρόνια, ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) διεξάγει διαγωνισμούς ως μέρος του Διεθνούς Προγράμματος Αξιολόγησης Μαθητών (PISA), κατά τους οποίους εξετάζει 15χρονους, σε οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες, ως προς την κατανόηση γραπτού κειμένου και την ικανότητά τους να χρησιμοποιούν ό, τι έχουν μάθει στα μαθηματικά και τις επιστήμες για να λύσουν πραγματικά προβλήματα. Οι 15χρονοι της Αμερικής(και της Ελλάδας, πρέπει να προσθέσουμε)υπολείπονται κατά πολύ των συνομηλίκων τους από χώρες όπως η Σιγκαπούρη και η Φινλανδία.
Επομένως μέσα από αυτό το μοντέλο ο ίδιος ο εκπαιδευτικός εντάσσεται στη διαδικασία της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και έτσι έχει τη δυνατότητα να κατανοήσει και να παραδεχτεί αστοχίες και ατέλειες κατά την εφαρμογή της εκπαιδευτικής διαδικασίας και να προχωρήσει σε διορθωτικές παρεμβάσεις. Άλλωστε, οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί είναι τα πρόσωπα που γνωρίζουν καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο τα προβλήματα που αντιμετώπισαν κατά τη διάρκεια της διδακτικής πράξης και είναι σε θέση να αξιολογήσουν όλους εκείνους τους παράγοντες που συντελούν στην ποιοτική αναβάθμισή της: επάρκεια φυσικών πόρων και υλικών, παιδαγωγικών μεθόδων, εκπαιδευτικού προσωπικού, σχολικού πληθυσμού, καταλληλότητα προγραμμάτων, φύση και ποικιλία των διοικητικών υπηρεσιών.
ΔΕΙΚΤΕΣ & ΚΡΙΤΗΡΙΑ
Το σπουδαιότερο ερώτημα ωστόσο που παραμένει ακόμα και σήμερα αναπάντητο είναι ο εντοπισμός των δεικτών εκείνων, οι οποίοι θα καθορίζουν την επιτυχία ή την αποτυχία της εκπαιδευτικής πολιτικής και των παραγόντων που την επηρεάζουν. Η Ε.Ε. σε συνεργασία με την E.T.U.C.E. ήδη από το 1998 κατέληξε στους παρακάτω 16 δείκτες μέτρησης της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης :Επιτεύγματα (μαθηματικά, ανάγνωση, επιστήμη, ξένες γλώσσες, ικανότητα μάθησης, νέες τεχνολογίες και πολιτική αγωγή).Επιτυχία και μετάβαση (ποσοστά αποχώρησης, ολοκλήρωση της 12ετούς εκπαίδευσης, ποσοστά συμμετοχής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση)Παρακολούθηση της σχολικής εκπαίδευσης (συμμετοχή των γονέων, αξιολόγηση και καθοδήγηση της σχολικής εκπαίδευσης).Πηγές και Δομές (εκπαιδευτική δαπάνη ανά μαθητή, εκπαίδευση και κατάρτιση των διδασκόντων, ποσοστά συμμετοχή στην προσχολική αγωγή, αριθμός μαθητών ανά Η/Υ).Η εκπαιδευτική κοινότητα αιτείται δείκτες ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου τόσο σε επίπεδο σχολικής μονάδας, όσο και σε εθνικό επίπεδο.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΥΠΟ ΟΡΟΥΣ – ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
Η ενεργός συμμετοχή των εκπαιδευτικών στη συνδιαμόρφωση των κριτηρίων αξιολόγησης κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική, ώστε να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή αποδοχή του μηχανισμού αξιολόγησης. Καμιά εκπαιδευτική αλλαγή που επιβάλλεται από την ηγεσία δεν μπορεί να καταστεί αποτελεσματική, αν δεν έχει την αποδοχή των εκπαιδευτικών (Fullan, 1991).Η αποσύνδεση αξιολόγησης με τη μισθολογική και υπηρεσιακή εξέλιξη. Αξιολόγηση της σχολικής μονάδας και των μετεχόντων στην όλη αξιολογική διαδικασία Αν δε γίνει αυτό φαλκιδεύεται το δημιουργικό πνεύμα της αξιολόγησης κι επιστρέφουμε δεκαετίες πίσω. Συμμετοχή του Συλλόγου Διδασκόντων στην αξιολόγηση του εκπαιδευτικού στα πλαίσια ανταλλαγής εμπειριών και ανατροφοδότησης προς επίτευξη συνεργατικού κλίματος στη σχολική μονάδα και μόνο. Θα μπορούσε στα πλαίσια της ενδυνάμωσης του ρόλου του Συλλόγου Διδασκόντων να του ανατεθεί η αξιολόγηση του Δ/ντή της Σχολικής Μονάδας και του οικείου Σχολικού Συμβούλου. Καθορισμός του ακριβούς περιεχομένου της αξιολόγησης, ώστε ο υποψήφιος να γνωρίζει με σαφήνεια και με όση γίνεται μετρήσιμη δυνατότητα, το ζητούμενο.
Για το σκοπό αυτό τα κριτήρια πρέπει να είναι συγκεκριμένα, δημόσια και κατανοητά. Οι εκπαιδευτικοί δικαιούνται να ειδοποιούνται για το χρόνο αξιολόγησης, να μαθαίνουν το επαρκώς αιτιολογημένο αποτέλεσμά της, για το οποίο να μπορούν να προσφεύγουν κατά αρνητικών αποφάσεων σε αμερόληπτη και απροκατάληπτη αρχή. Οι δείκτες και τα κριτήρια αξιολόγησης και αυτοαξιολόγησης να προσαρμόζονται στα χαρακτηριστικά των σχολικών μονάδων και να λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες και δεδομένα με βάση τα οποία αυτές λειτουργούν. Αποσαφήνιση της αξιολόγησης των πέραν των εκπαιδευτικών παραμέτρων π.χ. διδακτικά μέσα και υποδομές, κοινωνικό και πολιτιστικό περιβάλλον της σχολικής μονάδας, αναλυτικά προγράμματα. Οι αξιολογητές να προέρχονται σαφώς από το χώρο της δρώσας και μάχιμης εκπαίδευσης και να έχουν σπουδές ανάλογες των καθηκόντων τους. Και φυσικά ζητούμε και την αξιολόγηση και των ίδιων των αξιολογητών με τα πλέον αυστηρά κριτήρια. Οι αξιολογητές να απολογηθούν για την επάρκειά τους στην άσκηση του αξιολογικού τους καθήκοντος και μαζί να αξιολογηθεί και ο τρόπος αξιολόγησης. Να επέλθουν οι αναγκαίες βελτιώσεις και να γενικευτεί η αξιολόγηση. Τέλος οι πολλές πιλοτικές εφαρμογές των μοντέλων αξιολόγησης θα συμβάλλουν στη γενίκευσης της αξιολόγησης και στην καθιέρωσή της στη συνείδηση των εκπαιδευτικών και της κοινωνίας ολόκληρης.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Δίκτυο Ευρυδίκη. Από http://eacea.ec.europa.eu/education/eurydice/index_en.php
Δημητρόπουλος, Γ.Ε. (2002). Η Αξιολόγηση της Εκπαίδευσης και του Εκπαιδευτικού Έργου, Αθήνα: Γρηγόρη.
Fullan, M. (1991). The New Meaning ofEducational Change. London: Cassell.
Μαρκόπουλος, Ι.& Λουριδάς Π.,(2010).Κριτική προσέγγιση νέων κανόνων αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου. Eπιστημονικό Bήμα, ( 14),25-42
OECD.(2009) Teacher Evaluation .A Conceptual Framework and examples of Country Practices
Open Education – The Journal for Open and Distance Education and Educational Technology Volume 6, Number 1 & 2, 2010 Section one.
Educationetaglance,(2011) http://www.oecd.org/document/2/0,3746,en_2649_39263238_48634114_1_1_1_1,00.html
Έκθεση ΟΟΣΑ για την Εκπαιδευτική πολιτική στην Ελλάδα. Ανακτήθηκε στις 30-11-2011 από http://glotta.ntua.gr/posdep/concrete/OECD/2005-oosa.htm
ETUCE (2011).ETUCE CALLS FOR ACTION IN SOLIDARITY WITH GREECE.
Statement from The ETUCE Committee assembled to meeting 10-11 October 2011 http://etuce.homestead.com/ETUCE_en.html
http://etuce.homestead.com/publications2010/Final_Brochure_CoRegLLL_en.pdf
Μαντάς, Π. Ταβουλάρη, Ζ. & Δαλαβίκας, Θ.(2010). Αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου. Επιθεώρηση Εκπαιδευτικών Θεμάτων,195-204
PISA: What can parents do to help their children succeed in school?
http://www.oecd.org/dataoecd/4/1/49012097.pdf
http://www.oecd.org/pages/0,3417,en_32252351_32235907_1_1_1_1_1,00.html

TEACHER EVALUATION W 2.0.THE NEW TEACHERS PROJECT ανακτήθηκε από http://tntp.org/assets/documents/Teacher-Evaluation-Oct10F.pdf?files/Teacher-Evaluation-Oct10F.pdf
Ανδρέου, Α., Θέματα Οργάνωσης και Διοίκησης της Εκπαίδευσης και της Σχολικής Μονάδας, Νέα Σύνορα-Α. Λιβάνη, Αθήνα 1999.

ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΧΙΟΥΜΟΡ……..

Το ταξίδι της εκπαιδευτικής περιπλάνησης είναι μακρύ και δύσκολο για εκπαιδευτικούς και μαθητές.Μπορεί να μη φτάσουμε στην Ιθάκη , θα μας μείνει όμως το ταξίδι …

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΦΑΝΤΑΣΙΑ

ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ .Σ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑ ΚΤΙΣΤΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ…

Σελίδα 1 από 3

Υποστηριζόμενο από blogs.sch.gr & Θέμα βασισμένο στο Lovecraft από τον Anders Norén

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση