Η ενσυναίσθηση αποτελεί έναν πολύ σημαντικό παράγοντα στην συναισθηματική ανάπτυξη, ενώ έχει αποδειχθεί πως τα παιδιά από την προσχολική κιόλας, ηλικία είναι ικανά να δείξουν ευαισθησία απέναντι στους άλλους. Η εμπάθεια φαίνεται πως καλλιεργείται, μέσω ισχυρών δεσμών, από τα δύο κιόλας, πρώτα χρόνια της ζωής μας.  Για “να βιώσεις τα συναισθήματα του άλλου”, δεν χρειάζονται πολλά. Με ένα απλό άγγιγμα, με μία κίνηση του κεφαλιού, με ένα χάδι, ή ακόμη, και με την απόλυτη σιωπή μπορεί να επιτευχθεί η ενσυναίσθηση. Και πολλές φορές, μία διακριτική στάση είναι πολύ προτιμότερη από μία τυπική απάντηση που απορρέει, συνήθως από την συμπάθεια.

Μέσα στα τρία λεπτά του βίντεο που ακολουθεί, συνειδητοποιείς πως το να νιώθεις “συμπάθεια” για τους φίλους, τους συγγενείς, τους διπλανούς σου, απέχει έτη φωτός από τη δύναμη της ενσυναίσθησης, ή αλλιώς, empathy. “Νομίζω ότι ο γάμος μου καταρρέει” – “Τουλάχιστον έχεις γάμο”, είναι ίσως εκείνο το σημείο του διαλόγου που περιγράφει με τον πιο εύστοχο τρόπο την έννοια της “συμπάθειας”. Η ενσυναίσθηση από την άλλη πλευρά, χτίζει τα θεμέλια της πάνω στην πλήρη ταύτιση με το πρόβλημα του εκάστοτε συνομιλητή. Το ρήμα “συν-αισθάνομαι” περιγράφει πιο εύκολα την ουσία της ενσυναίσθησης. “Αισθάνομαι μαζί σου” σημαίνει ότι δεν περιορίζομαι σε μία απλή κατανόηση του προβλήματος σου, αλλά ότι αφήνω τη χαρά ή τη λύπη σου να γίνει δική μου

Καλωσήρθατε στο Blogs.sch.gr. Αυτό είναι το πρώτο σας άρθρο. Αλλάξτε το ή διαγράψτε το και αρχίστε το “Ιστολογείν”!