Έθιμα Αποκριών

Τα αποκριάτικα έθιμα στην Ελλάδα έχουν βαθιά τις ρίζες τους σε αρχαίες γιορτές προς τιμήν του Θεού Διονύσου, θεού του κρασιού και της ευθυμίας, τις λεγόμενες Διονυσιακές Γιορτές. Κατα τους αρχαίους προγόνους μας, ο Διόνυσος σκόπευε στην «κάθαρσιν» με την ψυχολογική σημασία και τα μέσα που χρησιμοποιούσε για να την πετύχει ήταν το κρασί κι ο χορός. Η χαρά του χορού και το ομαδικό γλέντι οδηγούσε κατευθείαν στην «κάθαρσιν», δηλαδή στην απελευθέρωση του ανθρώπου, με τον Διόνυσο να έχει το ρόλο του “Ελευθέριου” και του «Λύσιου» θεού, δηλαδή του Απελευθερωτή θεού, που οδηγεί τον άνθρωπο να παύει για λίγο να είναι ο εαυτός του και να απολυτρώνεται. Με θύρσους και λαμπάδες ακολουθούσαν τον αόρατο θεό και οδηγό τους, ψάλλοντας θρησκευτικούς ύμνους, χορεύοντας ξέφρενα και βγάζοντας άγριες κραυγές.

Στα αποκριάτικα έθιμα ο θόρυβος, τα κουδουνίσματα, οι φωνές, οι φωτιές, οι χοροί, οι μάσκες, τα σκιάχτρα – στοιχειά – ομοιώματα  και τα τραγούδια ήταν τα μέσα για να ξορκίσουν το κακό, να αποχαιρετίσουν τα δεινά του χειμώνα και να καλωσορίσουν την άνοιξη. Οι άνθρωποι μεταμφιέζονταν με ότι υπήρχε εκείνη την εποχή στον τόπο τους, δηλαδή δέρματα ζώων, τρίχωμα ζώων, πανιά, υφάσματα, κεντήματα, κέρατα ζώων, φούμο, αλεύρι, κλαδιά, φύλλα, λουλούδια. Έπαιζαν μουσική με τα μουσικά όργανα της εποχής όπως τους αυλούς, τα τύμπανα, τα κουδούνια, το κέρας (κέρατο ζώου), την τσαμπούνα, κτλ.

Παρατηρώντας κανείς τα ελληνικά αποκριάτικα έθιμα διαπιστώνει πολλές ομοιότητες ανά περιοχές. Ο λόγος είναι ότι υπήρχαν κοινά βιώματα, δοξασίες, και “πρώτη ύλη” για μεταμφίεση.

Επίσης, πολλές αποκριάτικες παραδόσεις στηρίζονται σε βιώματα των Ελλήνων επί Τουρκοκρατίας.

Κάντε κλικ στην παρακάτω εικόνα για να “ταξιδέψετε” σε διάφορα μέρη της Ελλάδας όπου θα “μπείτε” σε παραδοσιακούς αποκριάτικους ρυθμούς…!!!!

Αποκριάτικες Ελληνικές Παραδόσεις