Plastic Mood

Αυτή είναι μία έρευνα η οποία έχει σχέση με την ανακύκλωση του πλαστικού.

ΠΛΑΣΤΙΚΟ

 

Αυτή είναι μία ομιλία από τον καθηγητή του πανεπιστημίου του M.I.T  από τον Νίκο Ντογκίσιο.

 

 

 

 

Υλικά Κατασκευής:

• 1 πλαστικό μπουκάλι
• 6 καλαμάκια
• 5 πλαστικά καπάκια
• 1 κόλα Α4

 

ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ

Ανακύκλωση απορριμμάτων είναι η διαδικασία με την οποία επαναχρησιμοποιούντε διάφορα υλικά ή οτιδήποτε αποτελεί γρήγορο αποτέλεσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας και το οποίο στην μορφή που είναι δεν αποτελεί πλέον αγαθό για τον άνθρωπο. Στην διαδικασία αυτή συνήθως τα απορρίμματα μετατρέπονται σε πρώτες ύλες από τις οποίες παράγονται νέα προϊόντα.

Μέρος της διαδικασίας της ανακύκλωσης είναι και η μετατροπή βλαβερών για το περιβάλλον υλικών σε λιγότερο ή και καθόλου βλαβερά. Με τον τρόπο αυτό γίνεται ομαλότερα η επανένταξή τους στο φυσικό περιβάλλον το οποίο ουσιαστικά ολοκληρώνει την διαδικασία της ανακύκλωσης με φυσικό τρόπο. Παράδειγμα μιας τέτοιας περίπτωσης είναι η μετατροπή οικιακών λυμάτων σε τέτοια μορφή ώστε να είναι λιγότερο βλαβερά σε αντίθεση με την κατευθείαν

Οφέλη

Η ανακύκλωση μειώνει την κατανάλωση πρώτων υλών και την χρήση ενέργειας και ως εκ τούτου τις εκπομπές αερίων του θερμοκυπίου

Ακόμα με την Ανακύκλωση μειώνεται ο όγκος των απορριμμάτων που καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) καθώς ανοίγουν και νέες θέσεις εργασίας.

Η ανακύκλωση αποτελεί μια βασική έννοια της σύγχρονης διαχείρισης των αποβλήτων. Τα ανακυκλώσιμα υλικά, αποκαλούμενα επίσης “recyclables” ή “recyclates”, μπορούν να προέλθουν από πολλές πηγές, συμπεριλαμβανομένων των σπιτιών, των δημόσιων υπηρεσιών και των βιομηχανιών.

Περιλαμβάνουν το γυαλί, το χαρτί, το αλουμίνιο και άλλα μέταλλα όπως ο χαλκός και ο σίδηρος, την άσφαλτο, τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και τα πλαστικά. Οι ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές πρέπει να ανακυκλώνονται όχι μόνον γιατί η τοποθέτηση τους σε χώρους ταφής απορριμμάτων επιβαρύνει το περιβάλλον αλλά και γιατί βλάπτει την υγεία μας.

Τα βιοδιασπάσιμα απόβλητα, όπως τα υπολείμματα τροφίμων ή τα απόβλητα κήπων και καλλιεργειών, είναι επίσης ανακυκλώσιμα με τη βοήθεια μικροοργανισμών μέσω της λιπασματοποίησης (κομποστοποίησης) ή της αναερόβιας χώνευσης.

Το 2010 η Ελλάδα βρισκόταν στην τελευταία θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως προς την ανακύκλωση. Ένας λόγος είναι ότι δεν υπάρχουν για τους πολίτες και τις εταιρίες κίνητρα να συμμετέχουν σε προγράμματα ανακύκλωσης.

Η ιστορία της ανακύκλωσης άρχισε την εποχή του χαλκού. Την τότε εποχή έλιωναν τα μεταλλικά αντικείμενα τούς έτσι ώστε αυτά να μπορούν να παράγουν νέα προϊόντα. Η κατάσταση άλλαξε με την αλματώδη πρόοδο της βιομηχανίας  που έκανε την ανακύκλωση πιο δύσκολη. Το 1970 σε συνέδριο για την ανακύκλωση αποφάσισαν με λογότυπο να σηματοδοτούνται τα ανακυκλώσιμα προϊόντα. Το 2007 για την παραγωγή, την αποθήκευση, την ανακύκλωση και την μεταχείριση των σκουπιδιών υιοθετήθηκε κανόνας για την διευκόλυνση της ανακύκλωσης. Στις Η.Π.Α η βιομηχανία της ανακύκλωσης αντιπροσωπεύει 236 δισεκατομμύρια δολάρια, 1,1 εκατομμύρια μισθωτούς και 5.600 επιχειρήσεις.Ο Μπάρακ Ομπάμα καθιέρωσε την ‘Μέρα της Ανακύκλωσης’ στις 25 Νοεμβρίου(από το 2009). Τον Απρίλιο του 2009 η Τράπεζα της Ανακύκλωσης ανταμείφθηκε από το Champion of the Earth by the United Nations Environment Program. Εξυπηρετεί πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους μέσα σε 20 πολιτείες των Η.Π.Α και είναι καθιερωμένο και στη Βρετανία.

Ανακυκλώσιμα Προϊόντα

• Χαρτί
• Πλαστικά (PET, HDPE, PVC, LDPE, PP, PS και άλλα πλαστικά χωρίς κωδικό)
• Αλουμίνιο
• Γυαλί
• Λευκοσίδηρος
• Αυτοκίνητα
• Ελαστικά Αυτοκινήτων
• Μπαταρίες (όλων των ειδών)
• Ιστία (πανιά ιστιοπλοϊκών σκαφών)
• Ξύλο
• Λαδιών (καμένων, βιομηχανικά)
• Μέταλλα
• Ηλεκτρικές και Ηλεκτρονικές συσκευές
• Ρούχα και υποδήματα
• Μπάζα (πέτρες, τούβλα, γυψοσανίδες κ.τ.λ)

 

ΠΛΑΣΤΙΚΟ

Ο όρος πλαστικό είναι κοινή ονομασία που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια ευρεία ποικιλία συνθετικών ή ημισυνθετικών οργανικών στερεών υλικών. Τα πλαστικά είναι σχεδόν αποκλειστικά πολυμερή μεγάλου μοριακού βάρους, εξ ου και η ονομασία πολλών εξ αυτών φέρει το πρόθεμα πολυ-, και που μπορεί να περιέχουν πρόσθετα, οργανικά ή μη, για βελτίωση των ιδιοτήτων τους (μηχανική αντοχή, εμφάνιση, χρώμα κλπ). Κύριο συστατικό παρασκευής τους είναι οι συνθετικές ρητίνες που διακρίνονται σε “εποξειδικές” και “ακρυλικές”

Υπάρχει ιδιαίτερα μεγάλο πλήθος εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους πλαστικών, ωστόσο μπορούμε να τα κατατάξουμε σε δύο κατηγορίες. Τα θερμοπλαστικά είναι πολυμερή που αποκτούν μεγαλύτερη πλαστικότητα, δηλαδή ευκολία στο να παραμορφωθούν και να αποκτήσουν το σχήμα που επιθυμούμε, κάθε φορά που θερμαίνονται. Στα θερμοσκληρυνόμενα κατά την πρώτη θέρμανση και ανάμιξη των συστατικών τους προκαλείται πολυμερισμός και σκλήρυνση κατά τρόπο μη αντιστρεπτό. Δηλαδή τα θερμοσκληρυνόμενα μετά την πήξη τους δεν δύνανται να μορφοποιηθούν περαιτέρω.

Θερμοπλαστικά:

Πολυπροπυλένιο – PP

• Συσκευασία τροφίμων, οικιακές συσκευές.

Πολυαιθυλένιο – PE

• Πλαστικές σακούλες, πλαστικές φιάλες, σωλήνες.

Χλωριούχο πολυβινύλιο ή πολυβινυλοχλωρίδιο – PVC

• Μόνωση ηλεκτρικών καλωδίων, δίσκοι γραμμοφώνων, κουφώματα.

Νάιλον ή πολυαμίδες

Διακόπτες, πρίζες, τάπητες, μελανοταινίες, συνθετικά υφάσματα, πετονιά.

Θερμοσκληρυνόμενα:

Βακελίτης

• Καλές μηχανικές ιδιότητες, προφυλακτήρες αυτοκινήτων, δάπεδα.

Εποξειδική ρητίνη

• Ακριβό υλικό, κόλλες, ανθρακονήματα, σκάφη θαλάσσης.

Πολυεστερικές ρητίνες (τα πολυεστερικά πλαστικά γενικά μπορεί να είναι είτε θερμοπλαστικά είτε θερμοσκληρυνόμενα, ανάλογα με τη χημική σύσταση, ενώ οι ακόρεστοι πολυεστέρες ή αλλιώς πολυεστερικές ρητίνες είναι θερμοσκληρυνόμενα)

• Παρόμοιες εφαρμογές με εποξειδική ρητίνη, φτηνότερο.

Bινυλεστέρας

• Μηχανικές ιδιότητες και κόστος κάπου ανάμεσα σε πολυεστέρες και εποξειδικές ρητίνες, χρησιμοποιείται εκτεταμένα σε σύνθετα, ενισχυμένα με ίνες, πλαστικά.

Toξικότητα και περιβαλλοντικά θέματα

Τα πλαστικά υλικά είναι πολύ ανθεκτικά στη διάβρωση και συχνά ευρισκόμενα ανεξέλεγκτα στο φυσικό περιβάλλον προκαλούν αντιαισθητικό και δυσάρεστο αποτέλεσμα. Πολλά πλαστικά δεν είναι αποκοδομήσιμα στη Φύση, με αποτέλεσμα τη συσσώρευσή τους χωρίς προοπτική διάσπασής τους. Κάποια πλαστικά όταν καίγονται εκλύουν τοξικούς ατμούς. Αν δεν ανακυκλώνονται, προκαλούν σημαντικό περιβαλλοντικό πρόβλημα.

Σύμφωνα με την αναφορά της Υπηρεσίας Προστασίας Περιβάλλοντος των Η.Π.Α., το 2014 παρήχθησαν 33 τόνοι πλαστικό ενώ μόλις το 9.5% ανακυκλώθηκε το 2013, ενώ σύμφωνα με την Κομισιόν, το 50% των πλαστικών που παράγονται στην Ευρωπαική Ένωση καταλήγουν στις χωματερές.

Είμαστε μαθητές της  Α’ Λυκείου Αιγείρας. Το θέμα που θα ασχοληθούμε είναι η ”ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ” και συγκεκριμένα με το πλαστικό και το πώς επηρεάζει το περιβάλλον στο οποίο ζούμε.

Τα μέλη της ομάδας: Μαριγιάννα Ντόκου, Παναγιώτης Λιόπετας, Νίκος Κανελλόπουλος, Παναγιώτης Κοντός.

Σχολικό έτος: 2018-19