Πανικός στην τάξη μου αυτόν τον μήνα, τον Δεκέμβρη. Παντού χαρτόνια, χρυσόσκονη, γκλίτερ, αστεράκια, Αϊ-Βασίληδες, ελατάκια, τάρανδοι, μπάλες και πολλή χαρά. Το καταδιασκέδασαμε αυτόν τον μήνα με τις κατασκευές. Δεν σας κρύβω ότι αγχώθηκα λιγάκι με τα μαθήματα, αλλά δεν σκέφτηκα ούτε μια στιγμή να σταματήσω και να κάνω μάθημα. Μαθαίναμε χριστουγεννιάτικα  τραγούδια, διαβάζαμε χριστουγεννιάτικα παραμύθια, είδαμε χριστουγεννιάτικά βίντεο…κάναμε τόσα πολλά. Μάθημα δεν ήταν κι αυτό,σκέφτηκα! Κέρδισα την ευτυχία των μαθητών μου στα προσωπάκια τους κι εγώ θα σκεφτόμουν την γραμματική και τα μαθηματικά; Κέρδισα τα χαμόγελα στα στοματάκια τους κι εγώ θα σκεφτόμουν την ορθογραφία; Τι καλύτερο από όταν τελειώναμε ένα παραμύθι και τα μικρά μου έλεγαν τις ιδέες τους, τις σκέψεις τους, τις ευχές τους.

Αυτά τα Χριστούγεννα ας αναστήσουν το χαμόγελο στα χείλη των ανθρώπων, ας ζεστάνουν τις παγωμένες καρδιές τους και ας χαρίσουν σ’ αυτούς που αγωνίζονται την ζωή που τους αξίζει.