RSS Feed for Eισαγωγικές EξετάσειςCategory: Eισαγωγικές Eξετάσεις

Ο «καλός» καθηγητής της Γ΄ Λυκείου… »

Αντιγράφω από την εφ. Το Βήμα τη διαμαρτυρία καλής συναδέλφου: «Αναρωτιέμαι πόσοι γνωρίζουν πώς γίνεται το μάθημα στη Γ΄ Λυκείου και ποιος είναι, κατά την κρίση των πολλών- και όχι των ολίγων και επαϊόντων- ο καλός καθηγητής, αυτός που κάνει σωστά τη δουλειά του; Είναι αυτός που θα δεχθεί να αξιολογηθεί, αυτός που θα επιμορφωθεί, αυτός που θα γνωρίζει καλά το αντικείμενό του, θα έχει προγραμματίσει σωστά την ύλη του και θα την ολοκληρώσει μέσα στις προκαθορισμένες ημερομηνίες; Δυστυχώς, όχι! Γιατί, για τις ελληνικές ποσοτικές νόρμες, καλός καθηγητής για τη Γ΄ Λυκείου είναι, πρώτα πρώτα, αυτός που θα βαθμολογήσει όλους τους μαθητές του, αδιακρίτως, με είκοσι (20), χωρίς να τον ενδιαφέρει η ιεράρχηση της βαθμολογίας στην τάξη του, αλλά μόνο η εξισορρόπηση των επιδόσεων των μαθητών του· αυτός που θα φροντίσει να κλείσει το άνοιγμα της βαθμολογικής ψαλίδας όχι στα συγκεκριμένα όρια του τμήματος στο οποίο διδάσκει, αλλά στο πλαίσιο των βαθμολογιών που οι μαθητές εικάζουν ότι θα επιτύχουν στις πανελλήνιες (…) Συνεχίζοντας, καλός καθηγητής για τη Γ΄ Λυκείου είναι αυτός που διδάσκει το αντικείμενό του γνωρίζοντας ότι ο μαθητής ενδιαφέρεται μόνο και αυστηρά για ό,τι του είναι χρήσιμο στις πανελλήνιες και πως ο καλύτερος τρόπος προσέγγισης αυτού του αντικειμένου, κατά την κρίση του μαθητή του πάντα, δεν είναι αυτός που θα προτείνει ο ίδιος, αλλά ο εκάστοτε φροντιστής. Καλός καθηγητής για τη Γ΄ Λυκείου είναι επίσης αυτός που δεν ζητάει από τα παιδιά τίποτα, αλλά κι αυτός που δεν τα κουράζει, ειδικά αν έχει την ατυχία να διδάσκει τα «άχρηστα» μαθήματα Γενικής Παιδείας ή καλύτερα «γενικής αδιαφορίας». Επομένως, είναι σαφές ότι όταν τα παιδιά της Γ΄ Λυκείου λένε «οι καθηγητές μας δεν μας κατανοούν» συνήθως δεν εννοούν ότι αυτοί δεν τους συμπαραστέκονται, αλλά κυρίως ότι οι καθηγητές τους δεν περνούν αθόρυβα από τη ζωή τους, ότι αυτοί δεν αποδέχονται να παίξουν αυτό τον ρόλο του καλού καθηγητή που περιγράψαμε παραπάνω κι έτσι, με την «ατίθαση» στάση τους, διαταράσσουν τον κανόνα «εξασφαλισμένης» επιτυχίας(;) που έχει υψωθεί μπρος στα παιδικά τους μάτια» (…) Και τώρα, λέω εγώ, εμπρός για μια νέα, και πάλι, από-μετα-ρύθμιση της ελληνική μας α-παιδείας (ανακάτεμα της σούπας) με ή και με χωρίς τους «καλούς καθηγητές» της ΟΛΜΕ. Σκέψου και να υλοποιηθούν οι εξαγγελίες του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για το «Εθνικό μας απολυτήριο»… γλέντι που έχει να γίνει!

Ηλεκτρονικά σκονάκια made in China »

Συνέβη στην επαρχία Τζεγιάνγκ στην Κίνα, όπου μια ομάδα γονέων έπεισε έναν καθηγητή να τους στείλει με φαξ τις ερωτήσεις των εισαγωγικών εξετάσεων για το πανεπιστήμιο. Αυτοί είχαν μαζέψει και πείσει έξι φοιτητές να τις απαντήσουν. Έπειτα έστειλαν τις απαντήσεις με κινητά τηλέφωνα στα παιδιά τους στην αίθουσα της εξέτασης και φορούσαν μικροσκοπικά ασύρματα ακουστικά στα αυτιά. Ένας άλλος γονιός δωροδόκησε έναν υποψήφιο, που έδινε τις ίδιες εξετάσεις με το γιο του, να σκανάρει τις ερωτήσεις με ένα μίνι σκάνερ και να τους τις στείλει ηλεκτρονικά. Αυτός ο γονιός είχε μαζί του και εννιά καθηγητές (!), που περίμεναν τις σκαναρισμένες ερωτήσεις για να τις απαντήσουν. Μόλις τις απάντησαν έστειλαν στα δύο παιδιά τις απαντήσεις. Μια τρίτη ομάδα περιλαμβάνει έναν καθηγητή ο οποίος είχε πάρει πολλές εκατοντάδες δολάρια (!) από υποψήφιους για να τους δώσει τις απαντήσεις. Όλους τους παραπάνω, που έδρασαν σε ένα μόνο σχολείο, τους εντόπισε η αστυνομία και τους συνέλαβε. Καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης από έξι μήνες μέχρι τρία χρόνια, καθώς το δικαστήριο τους έκρινε ενόχους για την κατηγορία της κλοπής κρατικών απορρήτων! Να σημειωθεί ότι η υπόθεση έγινε πολύ γνωστή στην Κίνα εξαιτίας των τεχνολογικών μέσων που χρησιμοποιήθηκαν για την υποκλοπή των θεμάτων Τους τελευταίους μήνες, εξάλλου, συνελήφθηκαν και άλλοι υποψήφιοι που προσπάθησαν να «κλέψουν» στις εξετάσεις. Μάλιστα, όταν συνελήφθησαν, μία κρατική εφημερίδα υπενθύμισε στους νέους που προσπάθησαν να μπουν από την πίσω πόρτα, ότι αν αυτό είχε συμβεί λίγα χρόνια νωρίτερα (…επί εποχής Μάο), θα τους είχαν εκτελέσει…Μήπως σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Λ.χ. την έντονη τάση «δεν κρατιέμαι άλλο, θέλω τουαλέτα» ενίων Ελλήνων μαθητών μόλις τελειώσει η εκφώνηση των θεμάτων κατά τις πανελλαδικές εξετάσεις …είτε παρόμοιο περιστατικό ”ηλεκτρονικής υποκλοπής” που έλαβε χώρα προ ετών σε κάποιο σχολείο μας ή που μάλλον συμβαίνει με μεγαλύτερη συχνότητα και στα πανεπιστημιακά …αμφιθέατρα! Είτε η γνωστή προ διετίας υπόθεση αποστολής των θεμάτων, λίγη ώρα προ της ανάρτησής τους στην ιστοσελίδα του ΥΠΕΠΘ, από το χειριστή του VBI μέσω του κινητού του στον διευθυντή του λίγο πιο πάνω από το σχολείο φροντιστηρίου. Όπου εξετάσεις, ανταγωνισμός, ανασφάλεια γονέων και παιδιών, θα υπάρχουν κρούσματα αυτής της μορφής.Και όπως δήλωσε στο δικαστήριο ένας από τους Κινέζους πατεράδες που βρέθηκαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, η μεγάλη αγωνία του για το μέλλον των παιδιών του για την εξασφάλιση μιας καλής θέσης εργασίας, ήταν αυτή που τον «εξώθησε» στον κακό δρόμο.

Πηγή:http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_04/04/2009_309922

Η βάση του 10… »

Γράφει Γιάννης Α.Μυλόπουλος, καθηγητής Πολυτεχνικής Σχολής ΑΠΘ στην εφ. Τα Νέα: “Tο μέτρο της βαθμολογικής βάσης εξακολουθεί να διχάζει. Κυρίως γιατί εισήγαγε μια καινοφανή αντίληψη περί αξιοκρατίας. Σύμφωνα με την οποία οι υποψήφιοι των χαμηλόβαθμων σχολών απορρίπτονται, γιατί εξεταζόμενοι στα ίδια θέματα με τους υποψήφιους υψηλόβαθμων σχολών, όπως η Ιατρική και το Πολυτεχνείο, δεν συμπληρώνουν τη βάση του δέκα. Στη συνέχεια, οι… κομμένοι του δημόσιου πανεπιστημίου επιτρέπεται να εγγράφονται ελεύθερα, χωρίς εξετάσεις, σε αδιαβάθμητες εκπαιδευτικές επιχειρήσεις, απ΄ όπου μπορούν να αποκτούν πτυχία τα οποία οι εμπνευστές του μέτρου της βαθμολογικής βάσης φρόντισαν να αναγνωρίσουν ως ισότιμα των κανονικών πανεπιστημίων…Πώς είναι όμως δυνατόν κι ένα καθαρά εκπαιδευτικό μέτρο λειτουργεί άδικα και αναξιοκρατικά; Η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι με την αυθαίρετη επιβολή βαθμολογικής βάσης διαστρεβλώθηκε ο χαρακτήρας των εισαγωγικών εξετάσεων. Οι οποίες, ως κατατακτήριος γενικός διαγωνισμός με ενιαία κριτήρια και με δεδομένο αριθμό θέσεων ανά σχολή, δεν είχαν ασφαλώς ανάγκη βαθμολογικού ορίου εισαγωγής. Το οποίο θα αποκτούσε νόημα μόνον εάν οι εξετάσεις ήταν διαπιστωτικές της ικανότητας των υποψηφίων να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των σπουδών των επιμέρους σχολών. Μόνο που στην περίπτωση αυτή οι εξετάσεις θα έπρεπε να διαφοροποιούνται ανά σχολή και τα εξεταζόμενα θέματα να προσαρμόζονται στις ιδιαίτερες γνωστικές απαιτήσεις κάθε επιστημονικού κλάδου.Όσοι λοιπόν σήμερα ζητούν τη διατήρηση της βαθμολογικής βάσης στις εισαγωγικές εξετάσεις, πρέπει συγχρόνως να ζητούν να διασφαλιστεί και η ορθή εφαρμογή της. Που σημαίνει ότι πρέπει να απαιτήσουν την πλήρη μετατροπή των εξετάσεων από κατατακτήριες σε διαπιστωτικές της γνωστικής επάρκειας των υποψηφίων. Σε κάθε άλλη περίπτωση, η μονομερής επιβολή βαθμολογικού ορίου χωρίς άλλη αλλαγή στο σύστημα των εισαγωγικών είναι σαφές ότι είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.” Δίκηο δεν έχει;Αν και στο Υπουργείο Παιδείας εξετάζουν η βάση εισαγωγής να ισοδυναμεί με το 50% της υψηλότερης βαθμολογίας που επιτυγχάνεται σε ένα τμήμα ΑΕΙ-ΤΕΙ, αντί για δέκα (με άριστα το είκοσι) που είναι σήμερα…

To σχέδιο προτάσεων των πρυτάνεων για το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ »

«Οι πρωτοετείς φοιτητές παρουσιάζουν αδυναμία παρακολούθησης των βασικών πανεπιστημιακών μαθημάτων, μαθήματα στα οποία έχουν εξεταστεί για την εισαγωγή τους». «Βασικός στόχος πρέπει να είναι οι νεοεισαχθέντες φοιτητές να έχουν γνώσεις περισσότερο σφαιρικές και υψηλότερου επιπέδου σε επιμέρους βασικά μαθήματα όπως μαθηματικά, φυσική, χημεία, βιολογία, ιστορία, λογοτεχνία, αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με την αναβάθμιση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κατόπιν ριζικού επανασχεδιασμού», τονίζεται, μεταξύ άλλων, στις προτάσεις της στο «διάλογο για την παιδεία» η επιτροπή των πρυτάνεων. Να σημειώσω εδώ ότι παρόμοιες διαπιστώσεις είχαν διατυπωθεί και στις αρχές της δεκαετίας του 1920 από το ΕΜΠ, οι οποίες, τότε, οδήγησαν σταδιακά στην κατάργηση της μέχρι τότε ελεύθερης πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ? Πιο συγκεκριμένα επιτροπή της Συνόδου των Πρυτάνεων προτείνει:
– Το σημερινό σύστημα εθνικών εξετάσεων, με ευθύνη του υπουργείου Παιδείας και συμμετοχή στα εξεταζόμενα θέματα καθηγητών δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, θεωρείται αντικειμενικό και αδιάβλητο και πρέπει να συνεχιστεί.
– Η βάση του «10» πρέπει οπωσδήποτε να διατηρηθεί και ο βαθμός του Λυκείου να μη λαμβάνεται υπόψη.
– Οι εξετάσεις για τα ΑΕΙ πρέπει να διενεργούνται μετά τις απολυτήριες εξετάσεις του Λυκείου και με όσους λαμβάνουν το απολυτήριο.
– Οι υποψήφιοι θα εξετάζονται σε περιορισμένο αριθμό μαθημάτων (4 – 6), ανάλογα με το επιστημονικό πεδίο που θα επιλέγουν.
– Κάθε υποψήφιος θα επιλέγει Τμήματα αποκλειστικά από ένα επιστημονικό πεδίο (π.χ. Νομικής, Φυσικομαθηματικής, Φιλοσοφικής, Ιατρικής, κ.λπ.).
– Τα επιστημονικά πεδία θα επαναπροσδιοριστούν από τα ΑΕΙ και φυσικά θα είναι πολύ περισσότερα από τα 5 που ισχύουν σήμερα.
– Για κάθε επιστημονικό πεδίο θα ορίζονται τα εξεταστέα μαθήματα και η ύλη αυτών.
– Η εξεταστέα ύλη θα αποδεσμευθεί από την ύλη της Γ΄ Λυκείου, θα διευρυνθεί και θα περιλαμβάνει συμπυκνωμένες τις βασικές γνώσεις από το σύνολο της ύλης που διδάχθηκε ο υποψήφιος στο Λύκειο. Η ύλη αυτή θα έχει σχέση με τις προαπαιτούμενες γνώσεις του κάθε επιστημονικού πεδίου στα επιμέρους μαθήματα. Η εξεταστέα ύλη κάθε επιστημονικού πεδίου θα καθοριστεί ύστερα από συνεργασία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση) και των αντίστοιχων Τμημάτων των ΑΕΙ.
– Η εισαγωγή των φοιτητών να γίνεται αρχικά σε Σχολές και μετά το πρώτο έτος, ανάλογα με τις επιδόσεις, να επιλέγεται το Τμήμα. Με το σύστημα αυτό θα περιοριστεί σημαντικά η «χαλάρωση» και η «αδιαφορία» πρωτοετών φοιτητών που έχει σοβαρές συνέπειες στη συνέχεια των σπουδών τους.
– Να δημιουργηθεί μητρώο πιστοποιημένων βαθμολογητών από καθηγητές που διαθέτουν εμπειρία ή έχουν λάβει ειδική επιμόρφωση και αξιολογούνται ετησίως με βάση την επίδοσή τους.
– Να ψηφιοποιούνται για λόγους διασφάλισης της διαφάνειας, τα γραπτά δοκίμια ώστε να καθίσταται δυνατή η πρόσβαση του κάθε υποψήφιου στο γραπτό του μέσω του Διαδικτύου με χρήση ειδικού προσωπικού κωδικού.

Πηγή: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100059_22/02/2009_304467

Η δυστυχία (;) να είσαι Έλληνας μαθητής… »

O Γιαν είναι Φινλανδός. Μαθητής της δευτέρας λυκείου, σε ένα δημόσιο λύκειο στο Ελσίνκι. Η Βανέσα είναι Ελληνίδα. Μαθήτρια της τρίτης Λυκείου, στο δημόσιο του Χολαργού. Συνομιλούν στο Διαδίκτυο. Η Βανέσα, έκπληκτη, ανακαλύπτει ότι ο συνομήλικος της έχει πολύ ελεύθερο χρόνο, ελάχιστη πίεση, κανένα άγχος για την μαθητική του ζωή και για την εισαγωγή του στο πανεπιστήμιο κι ότι το σχολείο του- δημόσιο- έχει μέχρι και μικρό στούντιο τηλεόρασης για να κάνουν το μάθημα δημοσιογραφίας! Κι όμως, αυτός ο «χαλαρός» νέος, που πιέζεται ελάχιστα από το σχολείο και βασανίζεται σπάνια από τον βραχνά των εξετάσεων, φοιτά σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που έρχεται σταθερά πρώτο στον κόσμο, με βάση τις αξιολογήσεις του ΟΟΣΑ, ενώ εκείνη, που βασανίζεται δέκα και δώδεκα ώρες την ημέρα σε σχολείο και φροντιστήριο και την πνίγει το άγχος, ζει σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που είχε αξιολογηθεί στην 25η θέση το 2000 κι έχει ήδη πέσει στην 28η από τις 30 υπό εξέταση χώρες του ΟΑΣΑ το 2006, στην τελευταία μέτρηση! Την ιστορία αυτών των δύο μαθητών, ένα τυπικό τους 24ωρο, παρακολουθεί η κάμερα της εκπομπής «Έρευνα» του Παύλου Τσίμα καταγράφοντας τις διαφορές στο εκπαιδευτικό τους περιβάλλον. Επίσης τρεις πρώην υπουργοί που φιλοδόξησαν να συνδέσουν το όνομά τους με μια μεγάλη μεταρρύθμιση – ο Γερ. Αρσένης, η Μαριέττα Γιανάκου και ο Β. Κοντογιανόπουλος – μιλούν για πρώτη φορά για την εμπειρία τους, τα λάθη τους και τα συμπεράσματα στα οποία έχουν οδηγηθεί (δες το σχετικό βίντεο εδώ ).Να προσθέσουμε ότι ο αρχιτέκτονας του φινλανδικού εκπαιδευτικού συστήματος είναι ο Έρκι ‘Αχο (Erkki Aho), που ήταν διευθυντής του εθνικού συμβουλίου εκπαίδευσης από το 1972 έως το 1992. Ένας Φινλανδός σοσιαλδημοκράτης που ήθελε να κάνει τη χώρα του λίγο πιο δίκαιη. Για τους μεταρρυθμιστές σαν τον ‘Αχο η εκπαίδευση ήταν το ιδανικό πεδίο δράσης. Το παραδοσιακό φινλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα ήταν συντηρητικό και ιεραρχικό: οι ακαδημαϊκές πορείες των παιδιών καθορίζονταν από τότε που ήταν στην Δ’ Δημοτικού. Όσοι δεν επιλέγονταν τότε, δεν μπορούσαν ποτέ τους να πάνε στο πανεπιστήμιο. Υπήρχαν λίγα πανεπιστήμια, που ήταν μάλλον μέτρια. Ο ‘Αχο και οι συνεργάτες του σκέφτηκαν πως η εκπαίδευση θα πρέπει να είναι καθολική. Τα παιδιά έπρεπε να πηγαίνουν στα ίδια σχολεία για εννέα τουλάχιστο χρόνια, χωρίς να ξεχωρίζουν ανάλογα με τις ικανότητές τους. Ο διαχωρισμός μεταξύ «γενικής» και «τεχνικής» παιδείας, γινόταν μόνο στο Λύκειο. Ο ‘Αχο όμως, όπως και πολλοί άλλοι, πιστεύουν πως το κλειδί για την επιτυχία της μεταρρύθμισης ήταν η αλλαγή στην κατάρτιση των δασκάλων. Στη Φινλανδία η διδασκαλία θεωρείτο πάντα ένα επάγγελμα κύρους, αλλά τώρα πια έγινε συνώνυμο της επιτυχίας (στις σχολές όπου καταρτίζονται οι δάσκαλοι, σήμερα υπάρχουν δέκα υποψήφιοι για μία θέση). Απαιτήθηκε από τους δασκάλους να αποκτήσουν μάστερ, μετά από ένα εξαετές πρόγραμμα σπουδών, όπου η πρακτική εξάσκηση εναλλάσσεται με την θεωρητική διδασκαλία. «Φυσικά, πολλοί με επέκριναν», θυμάται ο ‘Αχο.«Οι καθηγητές των Λυκείων αντιμετώπισαν τα μέτρα με πολύ σκεπτικισμό. Πολλοί γονείς είχαν επίσης τις αμφιβολίες τους. Η ακαδημαϊκή και μορφωτική ελίτ της χώρας είπε πως θα καταστρέφαμε τα σχολεία μας. Η δεξιά είπε πως ο μη διαχωρισμός των μαθητών σε κατευθύνσεις από νωρίς μύριζε υπαρκτό σοσιαλισμό». Μέχρι όμως τα τέλη της δεκαετίας του ’80, το νέο σύστημα ήταν πλατιά αποδεκτό. Η αλλαγή ολοκληρώθηκε με τη μεταρρύθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης, που προίκισε την Φινλανδία με πολυάριθμα νέα πανεπιστήμια, υψηλής ποιότητας. Το πραγματικό τεστ για το σύστημα όμως, ήρθε με τη σοβαρή οικονομική ύφεση, στις αρχές της δεκαετίας του ’90. «Ήταν υπέροχο να βλέπεις πόση συναίνεση υπήρχε για το σύστημα», ακόμα και σε εκείνη την δύσκολη οικονομικά περίοδο….Περισσότερα εδώ.Σχολιάζοντας εμμέσως διαπιστώνω ότι οι πρώην υπουργοί Παιδείας Β. Κοντογιανόπουλος, Γερ. Αρσένης και Μαριέτα Γιαννάκου καλώς ομιλούν, αν και κάνουν την αυτοκριτική τους λειαίνοντας κάποιες γωνίες ή τα άρρητα λ.χ. ”γρήγορα να προλάβουμε” το ?έργο (=ΕΠΕΑΚ/ Β΄ΚΠΣ), την κακή επιλογή συνεργατών (Παιδ. Ινστιτούτο, ΚΕΕ?), την αντίδραση των κομματικών συνδικαλιστών παντός καιρού (της ”αγωνιστικής” αντιπολίτευσης άμα και της συμπολίτευσης) κ.ά.Σχετικά με τη δομή του φινλανδικού εκπαιδευτικού συστήματος δες το ομότιτλο άρθρο του Κ. Ανδριανουπολίτη εδώ και δυο αντίλογους εδώ κι εδώ. Σχετικά με αναλυτικό πρόγραμμα (ΑΠΣ) των μαθημάτων των φ.ε. σε Φινλανδία και στη χώρα μας και την αποτελεσματικότητά τους (πρόγραμμα αξιολόγησης PISA) δες εδώ κι εδώ.

Νέος τρόπος εισαγωγής στα ΑΕΙ;Να έχουμε να λέμε… »

Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον τύπο το υπό διαμόρφωση πόρισμα της «Επιτροπής Βερέμη» για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο προβλέπει:
– Την αποσύνδεση του λυκείου από το σύστημα πρόσβασης στα ΑΕΙ.
-Ολοι οι απόφοιτοι λυκείου, εφόσον επιθυμούν να συνεχίσουν στην επόμενη βαθμίδα, θα εισάγονται χωρίς περιορισμούς σε μεταλυκειακό-προπαρασκευαστικό έτος.
-Το μεταλυκειακό έτος θα χωρίζεται σε τέσσερις κατευθύνσεις, θετικών επιστημών (Ιατρικές, Φυσικομαθηματικές κλπ.), εφαρμοσμένων επιστημών (Πολυτεχνεία), οικονομικών και ανθρωπιστικών επιστημών (Νομικές, Φιλολογίες κλπ.).
– Κάθε απόφοιτος λυκείου θα μπορεί να επιλέγει μία από τις τέσσερις κατευθύνσεις και να είναι υποψήφιος μόνο για τις σχολές που θα ανήκουν σε αυτή.
-Σε κάθε κατεύθυνση θα διδάσκονται τέσσερα μαθήματα, στα οποία θα εξετάζονται οι υποψήφιοι στο τέλος του μεταλυκειακού έτους.
-Τις εξετάσεις θα διενεργεί εθνικός εξεταστικός οργανισμός που θα λειτουργεί υπό την εποπτεία του ΥΠΕΠΘ.
-Ο αριθμός των θέσεων εισακτέων εκ των πραγμάτων θα παραμείνει κλειστός.
Πάλι τα της Εκπαίδευσης τα ξεκινάμε από τα ?κεραμίδια (= εξετάσεις εισαγωγής, κρατικά ή ιδιωτικά φροντιστήρια?) και κανείς δε βλέπει ότι το κτίσμα (= ελληνικό δευτεροβάθμιο σχολείο) καταρρέει?Γι΄ αυτό θα συζητήσουν οι ποικιλώνυμοι μη-εμπλεκόμενοι πολιτικοί, πανεπιστημιακοί, ΟΛΜΕσυνδικαλιστές, άπραγοι του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, εγώ κι εσείς (αν μας?ρωτήσουν) προσεχώς, επί των ερειπίων?

Πηγή: http://www.e-tipos.com/newsitem?id=66862

Περί εκπαιδευτικών δαπανών και φροντιστηρίων »

Οι εκθέσεις του ΟΟΣΑ που εμφανίζουν τη χώρα μας στις τελευταίες θέσεις παγκοσμίως όσον αφορά τις κρατικές δαπάνες για την παιδεία θα ήταν ακόμη δυσμενέστερες για την Ελλάδα εάν μπορούσαν να καταγραφούν με σχετική ασφάλεια τα ποσά που ξοδεύουν οι ελληνικές οικογένειες για τα ιδιαίτερα μαθήματα των παιδιών τους.Αποτελεί κοινό μυστικό ότι όλο και περισσότεροι μαθητές καταφεύγουν στα ιδιαίτερα, τόσο για την προετοιμασία τους για τις πανελλήνιες εξετάσεις όσο και για την εκμάθηση ξένων γλωσσών. Σύμφωνα με την Ομοσπονδία Εκπαιδευτικών Φροντιστών Ελλάδας (ΟΕΦΕ), έρευνα που έγινε τον Οκτώβριο του 2005 σε τρία ενιαία λύκεια κωμόπολης 15 000 κατοίκων, επαρχιακής πόλης 40 000 κατοίκων και μεγάλης πόλης άνω των 100 000 κατοίκων έδειξε ότι: Το 54,7% των υποψηφίων για τις ανώτατες σχολές παρακολουθεί αποκλειστικά και μόνο οργανωμένο φροντιστήριο, το 30,3% μόνον ιδιαίτερα μαθήματα, ενώ το 9,6% τα συνδυάζει. Το 13,3% όσων δέχονται κατ’ οίκον ιδιαίτερα μαθήματα επιλέγει ως φροντιστή τον ίδιον καθηγητή που διδάσκει το μάθημα στο σχολείο του, το 7,7% διορισμένο καθηγητή άλλου σχολείου, το 8,2% αδιόριστο καθηγητή που εργάζεται σε φροντιστήριο και το 4,8% αδιόριστο καθηγητή που παραδίδει μόνον ιδιαίτερα. Από αυτούς, το 52,9% επιλέγει καθηγητή προκειμένου να τύχει ευνοϊκότερης βαθμολογικής μεταχείρισης και το 44,1% για τη φήμη και τις επιτυχίες που έχει να επιδείξει τα προηγούμενα χρόνια. Το 17,6% πληρώνει κάθε ώρα ιδιαίτερου μαθήματος με διορισμένο καθηγητή περισσότερο από 30 ευρώ, το 88,2% μεταξύ 20 ευρώ και 30 ευρώ, ενώ το 14,7% μεταξύ 10 ευρώ και 20 ευρώ. Ο τιμοκατάλογος των αδιόριστων καθηγητών είναι φτηνότερος, αφού το 60% των ωρών διδασκαλίας κοστολογείται από 10 ευρώ έως 20 ευρώ, το 72% μεταξύ 20 ευρώ και 30 ευρώ και μόλις το 4% με ποσά μεγαλύτερα των 30 ευρώ.

Πηγή: http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=20022080

Πάνω και από τις Νομικές η Σχολή Αστυφυλάκων! »

Η Σχολή Αστυφυλάκων κατέκτησε την «πρωτιά», ως πρώτη επιλογή, με 459 προτιμήσεις υποψηφίων, ενώ στη δεύτερη θέση με 356 βρίσκεται η Νομική Αθήνας, στη τρίτη το τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ με 215 και στην τέταρτη η Νομική Θεσσαλονίκης με 175 πρώτες προτιμήσεις (περισσότερα εδώ). Άραγε τέτοιο είναι το ?κύρος, οι οικονομικές απολαβές και η κοινωνική καταξίωση του αστυφύλακα (??μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι?? και τα μύρια άλλα που ακούν καθημερινά και κατάμουτρα ? καθυβριζόμενοι τις περισσότερες φορές χωρίς αιτία?) ή κάποιος, από τα 18 του, εξασφαλίζει θέση στο Δημόσιο, μισθό από την πρώτη ημέρα των ανέξοδων για την οικογένειά του σπουδών κτλ., επειδή ήταν/είναι κατά τεκμήριο καλός μαθητής, αλλά πολύ πιθανόν να μην είναι πάστα ??επιθεωρητή Κάλαχαν” για τη Δημόσια τάξη! Μήπως πρέπει να υπάρχουν κι άλλα επιπρόσθετα κριτήρια για τις αστυνομικές και στρατιωτικές σχολές (πλην της εντοπιότητας με τον εκάστοτε υπουργό Δημόσιας Τάξης, όπως συνέβαινε τα παλιά καλά χρόνια, πράγμα που οδήγησε την εισαγωγή μέσω των Γενικών εξετάσεων?).Κάποιοι, ίσως, πρέπει να ξανασκεφτούν το θέμα έτσι, ώστε οι αστυνομικοί να μην περιμένουν πρώτα να φύγει ο κλέφτης κι ύστερα να επιληφθούν του συμβάντος, όπως, φευ, πολλές φορές συμβαίνει. Είτε, πάλι, το ΑΤ Εξαρχείων να εμπεδώνει τη Δημόσια τάξη κι όχι να περιμένει καρτερικά την ετήσια ή τριμηνιαία βομβιστική εναντίον του επίθεση από τους άγνωστους κουκουλοφόρους αντιεξουσιαστές της γειτονιάς του (!), τον αντίποδα του ”αστυφύλακα της γειτονιάς” που μας υπόσχονταν πριν λίγα χρόνια ρέκτης υπουργός Δημόσιας Τάξης…

Βάσεις και 18 500 «ορφανές» θέσεις »

Η ανακοίνωση των φετινών βάσεων εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ αποκάλυψε ότι μένουν κενές περίπου 18 500 θέσεις, ιδίως σε ΤΕΙ της περιφέρειας, στις οποίες μάλιστα το ΥΠΕΠΘ είχε κάνει αύξηση θέσεων το τελευταίο έτος. Οι Σχολές αυτές απειλούνται τώρα με αναγκαστικό κλείσιμο ή συγχωνεύσεις για να επιβιώσουν, ενώ ολόκληρες πόλεις όπως το Μεσολόγγι, η Καστοριά, η Άρτα, η Κοζάνη, η Καλαμάτα, η Ηγουμενίτσα κ.ά. θα απολέσουν και φέτος μεγάλο τμήμα του φοιτητικού τους πληθυσμού, με πέντε Τμήματα ΤΕΙ της περιφέρειας να μην έχουν φέτος ούτε έναν πρωτοετή σπουδαστή, ενώ σε 26 Τμήματα ο αριθμός των εισακτέων είναι μονοψήφιος. Συνολικά προκύπτουν κενές θέσεις σε περίπου 80 Τμήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης! Στον αντίποδα, οι Παιδαγωγικές Σχολές έκαναν ρεκόρ εννιαετίας με σημαντική αύξηση στις βάσεις εισαγωγής τους (υπόψη ότι όσοι πήραν πτυχίο τον περασμένο Ιούνιο ήδη κλήθηκαν από το ΥΠΕΠΘ να υποβάλουν τα χαρτιά τους για να προσληφθούν αναπληρωτές), αλλά και πτώση βάσεων στα περιζήτητα πριν από λίγα χρόνια Τιμήματα της Πληροφορικής. Χωρίς αμφιβολία η αγορά εργασίας αποτέλεσε οδηγό για την επιλογή σχολής από πολλούς υποψήφιους. Περισσότερα εδώ.

Άριστα και χωρίς φροντιστήριο! »

Η Ιωάννα Θεοφίλου έβγαλε βαθμό απολυτηρίου 19,8 και 19 539 μόρια στις πανελλαδικές εξετάσεις! Αποφοίτησε από δημόσιο σχολείο στο Μοσχάτο και δεν παρακολούθησε ούτε μία ώρα φροντιστήριο ή ιδιαίτερα μαθήματα! Και αυτό όχι επειδή η οικογένεια δε διέθετε τους οικονομικούς πόρους, αλλά γιατί η ίδια επέλεξε, και επέβαλε στους γονείς της που είχαν τις γνωστές επιφυλάξεις μήπως δεν τα καταφέρει, να στηριχθεί μόνο στις δικές της δυνάμεις. Δηλώνει ότι θέλει να γίνει φιλόλογος και φυσικά, να διδάξει αποκλειστικά στη Δημόσια Εκπαίδευση! «Από μικρή είχα συνηθίσει να διαβάζω μόνη. Αυτό χωρίς ιδιαίτερη βοήθεια από τους γονείς μου, οι οποίοι ποτέ δε με πίεσαν να αποδώσω καλά ή μου έταξαν δώρα εάν το έκανα. Αντίθετα, τον τελευταίο χρόνο μπορώ να πω ότι εγώ ήμουν εκείνη που επέβαλα ησυχία στο σπίτι για να διαβάσω!» υποστηρίζει σε συνέντευξή της στην εφ. ΤΑ ΝΕΑ. Όταν οι συμμαθητές της πήγαιναν στα φροντιστήρια, εκείνη αξιοποιούσε τον ίδιο χρόνο για να διαβάζει μόνη της, ενώ απευθυνόταν στους ίδιους τους καθηγητές της όταν είχε απορίες. Κι εκείνοι τη βοηθούσαν πάντοτε, εκτιμώντας τη στάση της και τον αποκλεισμό της φροντιστηριακής βοήθειας. «Το ίδιο θα μπορούσαν να κάνουν και άλλα παιδιά, όμως προτιμούσαν να πληρώνουν τα φροντιστήρια απαξιώνοντας το σχολείο, παρ΄ ότι οι καθηγητές τους έλεγαν να καθίσουμε παραπάνω για να λύσουμε τις απορίες μας. Ποτέ δεν αξιοποίησαν αυτή τη δυνατότητα, ίσως γιατί οι περισσότεροι δε σεβόμαστε παρά μόνο αυτό που πληρώνουμε. Και τελικά έχω την αίσθηση ότι περισσότερη ώρα διάβαζαν εκείνοι με τα φροντιστήρια, παρά εγώ μόνη μου. Αλλά αυτό είναι λάθος», λέει. Άραγε, θα την επιβραβεύσει κάποια ”υπουργική δήλωση” ; Συγχαρητήρια στην Ιωάννα, και πολλές/ούς ακόμα μαθήτριες/ές που υπάρχουν και πάνε κόντρα στο ρεύμα της ήσσονος προσπάθειας, της θεοποίησης της παρα-παδείας, της απαξίωσης του σχολείου, των μύθων και των ιδεοληψιών περί επιτυχίας στις εξετάσεις, που περισφίγγουν και καλλιεργούν (ηθελημένα;) πολιτεία, κοινή γνώμη και ΜΜΕ, γονείς, αλλά και εκπαιδευτικοί στο ομιχλώδες τοπίο ακατάλ-ληλων αναλυτικών προγραμμάτων σπουδών, βιβλίων, διδακτικών μεθόδων κτλ. και αθεράπευτων προβλέψεων εκπαιδευτικών… αναλυτών!

Περισσότερα:http://www.tanea.gr//Article.aspx?d=20080705&nid=9112628&sn=&spid=876

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση