My SchBlogOut

Αυτό ισχυρίζεται ο απερχόμενος αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Ι. Καράκωστας σε συνέντευξή του στην εφ. Το Βήμα. Μιλάει για τις πελατειακές σχέσεις, τις κομματικές νεολαίες, τις ευθύνες πολιτικών και καθηγητών, την έλλειψη θάρρους που χαρακτηρίζει όχι μόνο τους πανεπιστημιακούς αλλά και τους πολιτικούς, τους δικαστές, τα στελέχη της διοίκησης κατά τρόπο ώστε «Η κομματική παρέμβαση στα πανεπιστήμια είναι το μεγαλύτερο καρκίνωμα». Ακόμα για τους όλο λόγια πολιτικούς υπουργούς Παιδείας και ότι «πολλοί καθηγητές έχουν το πανεπιστήμιο ως πάρεργο. Χρησιμοποιούν τον τίτλο του πανεπιστημιακού που συνεπάγεται χρυσοφόρα τάλαντα και δεν πατάνε ποτέ στα αμφιθέατρα». Σχετικά με το άσυλο μεταξύ των άλλων υποστηρίζει ότι:«Αν δεν καταργηθεί, καθώς δεν εξυπηρετεί πια παρά μόνο ιστορικούς λόγους, πρέπει να διευκρινιστεί τι ακριβώς καλύπτει. Αυτό που γίνεται εδώ, δεν γίνεται σε κανένα άλλο πανεπιστήμιο της Ευρώπης. Για παράδειγμα, στη Γερμανία πρόσφατα οι φοιτητές αποφάσισαν κινητοποιήσεις. Ξέρετε τι έκαναν; Ανοιξαν πανό και μοίραζαν φυλλάδια μέσα σε αμφιθέατρα χωρίς να εμποδίσουν κατά τ΄ άλλα σε κανένα επίπεδο τη διδασκαλία ή τη λειτουργία του πανεπιστημίου. Στη Γερμανία αυτό το λένε κατάληψη. Αν κάποιος προσπαθήσει να εμποδίσει τη λειτουργία του πανεπιστημίου, ασκούνται αμέσως εναντίον του πειθαρχικές διώξεις. Σ΄ εμάς δεν τόλμησε ποτέ κανείς να το κάνει αυτό, παρ΄ ότι προβλέπεται στον νόμο. Γιατί; Γιατί φοβούνται όλοι την αντίδραση των φοιτητικών παρατάξεων που αναφέρονται κατευθείαν στα κόμματα του Κοινοβουλίου». Περισσότερα εδώ: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=337273&dt=13/06/2010#ixzz0qkE4CMxh

Προαγωγές και μισθολογικές αναπροσαρμογές από το 1991 ως σήμερα δικαιούνται όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι που είναι πτυχιούχοι ιδιωτικών κολεγίων – παραρτημάτων ευρωπαϊκών πανεπιστημίων. Με επείγουσα εγκύκλιό του το υπουργείο Εσωτερικών ζητεί απ΄όλες τις δημόσιες υπηρεσίες καταγραφή και άμεση προαγωγή σε θέσεις πανεπιστημιακού επιπέδου όλων των πτυχιούχων πανεπιστημίων της ΕΕ, είτε απέκτησαν τα πτυχία τους στο εξωτερικό είτε στην Ελλάδα μέσω ιδιωτικών κολεγίων. Κάτι τέτοιο ανοίγει μια νέα «μαύρη τρύπα» στα ταμεία του κράτους. Και αυτό γιατί όλοι εκείνοι που θα αποκατασταθούν θα ζητήσουν και αναδρομική αναπροσαρμογή των μισθών τους (περισσότερα εδώ). Και διερωτώμαι, προς τι τόσα χρόνια οι μύδροι κατά των κολεγίων από τους «υπερασπιστές» του δημόσιου πανεπιστημίου, τα ημερήσια πρόστιμα από την ΕΕ, οι καταλήψεις των πανεπιστημιακών χώρων, οι λεκτικές υπεκφυγές κυβερνώντων και αντιπολιτευόμενων (και τούμπλαλιν)…

Σύμφωνα με δημοσίευμα της διακτυακής πύλης esos επηρεασμένος από τις συναντήσεις και τις επαφες του για θεματα παιδείας στην Καλιφόρνια επέστρεψε ο υφυπουργός Παιδείας Ι.Πανάρετος, δηλώνοντας ότι “τα τοπικά κολλέγια μπορούν να αποτελέσουν την ουσιαστική λύση για πολλά από τα δευτερογενή, του εκπαιδευτκού μας συστήματος”. Τα τοπικά κολλέγια ξεκίνησαν το 1908 και στις ΗΠΑ υπάρχουν περίπου 800. Η Καλιφόρνια είναι η πολιτεία με τα περισσότερα (110).Το 2009 σπούδαζαν στα κολλέγια 2,89 εκατομ. φοιτητές (πλήρους και μερικής φοίτησης και αρκετοί που δεν επιδιώκουν να πάρουν εκπαιδευτικές μονάδες). Παρά τον εντυπωσιακό αυτό αριθμό φοιτητών, η ζήτηση εξακολουθεί να είναι μεγαλύτερη από την προσφορά θέσεων.Τα τοπικά κολλέγια είναι ουσιαστικά “μεταβατικά” ιδρύματα. Η εισαγωγή σε αυτά γίνεται ελεύθερα. Δεν υπάρχουν κανενός είδους εξετάσεις. Μπορεί να γραφτεί όποιος έχει τελειώσει την δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι σπουδές είναι εξαμηνιαίες (π.χ. για οικοδόμους), μονοετείς, διετείς ή τριετείς και όλα είναι δημόσια.Σε αυτά εγγράφονται όχι μόνο νέοι απόφοιτοι λυκείου, αλλά και πολίτες οποιασδήποτε ηλικίας που θέλουν να αποκτήσουν κάποιες γνώσεις για να βελτιώσουν τα προσόντα τους (π.χ. να σπουδάσουν την χρήση υπολογιστών). Οι τελευταίοι επιλέγουν συνήθως βραδυνά μαθήματα.Οσοι θέλουν να “μεταπηδήσουν” (transfer) σε πανεπιστήμια, πρέπει να συμπληρώσουν τον διετή κύκλο σπουδών. Ο τριετής κύκλος είναι για όσους θέλουν να σπουδάσουν π.χ. νοσοκόμοι. Το 1/3 περίπου των φοιτητών τα επιλέγουν για επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση, αλλά και όσοι επιθυμούν να συνεχίσουν στο πανεπιστήμιο, αλλά δεν πέτυχαν στην πρώτη τους προσπάθεια.Τα πανεπιστήμια απορροφούν πολύ μεγάλο μέρος των αποφοίτων των κολλεγίων αυτών – περισσότεροι από το 1/3 των φοιτητών του πανεπιστημίου του Berkeley είναι απόφοιτοι των κολλεγίων! Το ποσοστό αυτών που εγγράφονται στα πολιτειακά πανεπιστήμια (State Universities) κυμαίνεται από 40-50%! Αυτή την στιγμή το 70% των προπτυχιακών φοιτητών στην Καλιφόρνια φοιτούν σε τοπικά κολλέγια, όταν το αντίστοιχο ποσοστό σε όλη την Αμερική είναι 40%.Αξιοσημείωτο ότι η διαδρομή τοπικό κολλέγιο-πανεπιστήμιο είν αι και μια από τις χαρακτηριστικότερες εκφάνσεις της κινητικότητας μεταξύ βαθμίδων της εκπαίδευσης στις ΗΠΑ.Ολόκληρο το ρεπορτάζ εδώ και http://panaretos.blogspot.com/2010/02/10.html .Καλά τα νέα, μένει να δούμε τι απ΄όλα αυτά, τα παγκοσμίως γνωστά χρόνια τώρα, θα ισχύσει, αν ποτέ αυτό συμβεί, και εδώ.

Σε 77 592 έφτασαν οι αιτήσεις ενδιαφέροντος για τα προγράμματα σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ) του ακαδημαϊκού έτους 2010-2011, ήτοι για τα προσφερόμενα 6 προπτυχιακά (με 4200 θέσεις) και τα 26 μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών (με 3200 θέσεις) (δες εδώ).Μεγάλη πέραση το πρώτο δημόσιο με δίδακτρα πανεπιστήμιο (δες παλαιότερο post μας, εδώ), αν και «όλοι» συζητούν το εάν και το πώς του άρθρου 16 του Συντάγματος… για την ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων (ή όχι) στη χώρα! Απορώ, εθελοτυφλούμε ή καμωνόμαστε ότι δεν αντιλαμβανόμαστε τα ευκόλως εννοούμενα;

Μέσα στα 300 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου παραμένει το Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (στις θέσεις 201-302) και στα 400 καλύτερα το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (στις θέσεις 303-401), σύμφωνα με τη φετινή κατάταξή τους στη λεγόμενη Λίστα της Σαγκάης. Στο τοπ- 10 της λίστας παραμένουν μόνο δύο ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, αμφότερα βρετανικά, αυτά του Κέμπριτζ και της Οξφόρδης (δες εδώ). Η Λίστα της Σαγκάης περιλαμβάνει τα αποτελέσματα της αξιολόγησης 500 πανεπιστημίων από όλο τον κόσμο με βάση τις ακαδημαϊκές και ερευνητικές τους επιδόσεις. Πραγματοποιείται από τους ερευνητές του Ινστιτούτου Ανώτατης Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ζια Τονγκ της Σαγκάης και θεωρείται από τις εγκυρότερες αξιολογήσεις πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Στα κριτήρια περιλαμβάνονται το πόσοι πρώην φοιτητές και πόσοι διδάσκοντες του πανεπιστημίου έχουν τιμηθεί με βραβεία Νόμπελ ή το μετάλλιο Φιλντς, οι αναφορές που γίνονται στους ερευνητές τους από άλλους ερευνητές και ο αριθμός των άρθρων των επιστημόνων τους που δημοσιεύονται στις επιστημονικές επιθεωρήσεις «Νature» και «Science» (δες σχετικά εδώ κι εδώ).Το γεγονός ότι αμερικανικά πανεπιστήμια καταλαμβάνουν τις 17 από τις πρώτες 20 θέσεις στη Λίστα της Σαγκάης οφείλεται σε μεγάλο βαθμό, σημειώνουν οι επικριτές της λίστας, στα συγκεκριμένα κριτήρια που χρησιμοποιεί. Στην αντίστοιχη λίστα των καλύτερων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων του κόσμου που δημοσίευσε πρόσφατα η επιθεώρηση των βρετανικών «Τάιμς» για την ανώτερη εκπαίδευση (Τimes Ηigher Εducation Supplement) το Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ) πραγματοποίησε φέτος άλμα 23 θέσεων, σε σχέση με πέρυσι, περνώντας από τη 200ή, στην 177η θέση (δες εδώ).

Η Ελλάδα συγκαταλέγεται μεταξύ των 30 πλουσιότερων χωρών του πλανήτη (δες εδώ), δαπανά το 3,5% του ΑΕΠ για την παιδεία (μ.ο. ΕΕ 5%), αλλά μάλλον ανήκει σε αυτά τα κράτη που συνολικά παρέχουν κακή εκπαίδευση στους πολίτες τους. Για την κακοδαιμονία του εκπαιδευτικού μας συστήματος κυβέρνηση (!) και αντιπολίτευση ρίχνουν το ανάθεμα στην υποχρηματοδότηση, μότο που ο Χρ. Γιανναράς, ομ. καθηγητής φιλοσοφίας, αντικρούει λέγοντας ότι «Είναι ωμός, χυδαίος εμπαιγμός της νοημοσύνης των πολιτών ο ισχυρισμός ότι η Παιδεία πάσχει επειδή δεν έχει επαρκή χρηματοδότηση.».Ξεδιπλώνοντας την επιχειρηματολογία του υποστηρίζει μεταξύ των άλλων: «Κεντρικό πρόβλημα της Παιδείας στην Ελλάδα σήμερα δεν είναι η έλλειψη κονδυλίων ούτε η ανάγκη να χαρίσουμε υπολογιστές στα παιδιά. Είναι η κατά προτεραιότητα στόχευση του εκπαιδευτικού συστήματος στην «ενημερωτική επάρκεια» της διδακτέας ύλης: Δηλαδή, η μεθοδική προσπάθεια να προσφέρεται στα παιδιά, και των τριών σχολικών βαθμίδων, το μέγιστο δυνατό της εκσυγχρονισμένης πληροφόρησης για κάθε γνωστικό τομέα (…).Αλλά η υπέρμετρη ποσότητα δεν αφήνει περιθώρια για αναλυτική επεξεργασία της διδακτέας ύλης και οργανική αφομοίωσή της από τον μαθητή. Έτσι ο μαθητής προσλαμβάνει την προσφερόμενη γνώση μόνο ή κυρίως ως πληροφορία αυτονομημένη από την κατανόησή της. Και επειδή ο όγκος των πληροφοριών συνεχώς αυξάνεται και το σχολικό σύστημα οφείλει να ελέγχει την προσληπτική ικανότητα του μαθητή, ο μαθητής καταφεύγει στη λύση της συμβατικής κατ’ επίφασιν πρόσληψης που είναι η απομνημόνευση ή «παπαγαλία». Το σύστημα υποχρεωτικά συναινεί και τελικά θεσμοποιεί αυτή τη λύση (…). Η ανάγκη μιας κάποιας αντιμετώπισης του προβλήματος γέννησε την παραπαιδεία των «φροντιστηρίων» ή τα μαύρου χρήματος «ιδιαίτερα μαθήματα» – καρκίνωμα, αλλά και αυτονόητη κατεστημένη προϋπόθεση λειτουργίας του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Το φροντιστήριο ή το ιδιαίτερο κωδικοποιεί τον όγκο των πληροφοριών σε ευκολοαπομνημόνευτες σχηματοποιήσεις. Δεν φιλοδοξεί να εμπεδώσει στον μαθητή την πληροφορία, αλλά να τον μάθει απομνημονευτικές τεχνικές και σχηματικές ταξιθετήσεις για βραχυπρόθεσμη εφ’ άπαξ χρήση της πληροφορίας (…). Η παραπαιδεία των φροντιστηρίων και των ιδιαιτέρων παρέχει μαθησιακό εξοπλισμό μιας χρήσεως. Είναι ειλικρινής στον χυδαία χρησιμοθηρικό χαρακτήρα της και η ειλικρίνειά της την έχει επιβάλει στις συνειδήσεις των μαθητών με συντριπτική υπεροχή έναντι των υποκριτικών προσχημάτων του σχολείου (…). Το ίδιο ισχύει και για το πανεπιστήμιο: Άπαξ και κατόρθωσε κάποιος να εισαχθεί, είναι απολύτως βέβαιο ότι κάποτε (έστω και σε είκοσι χρόνια) θα πάρει πτυχίο. Και εδώ η διδακτική μέθοδος είναι (περισσότερο ή λιγότερο) ίδια: η από έδρας παροχή πληροφοριών και η από συγγράμματος (ενός και μοναδικού) χρηστική απομνημόνευσή τους. Φροντιστηριακή μεθόδευση της απομνημόνευσης συνήθως δεν χρειάζεται, διότι η αντιγραφή στις εξετάσεις είναι καθεστώς (…). Η Παιδεία στην Ελλάδα δεν ανακάμπτει με πλουσιότερη χρηματοδότηση και φανταιζίστικες υλικές παροχές – η σπατάλη σήμερα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια είναι προκλητική, εξωφρενική. Η Παιδεία θα ανακάμψει μόνο με ριζική και συνεπή αλλαγή στόχου, από το Δημοτικό ως το Πανεπιστήμιο: Όχι πια προτεραιότητα στην ποσοτική πληροφόρηση – η πληροφορία σήμερα είναι αμέσως και ευκολότατα προσβάσιμη. Προτεραιότητα απόλυτη στην ανάπτυξη της ικανότητας να κρίνει το παιδί, ο νέος, την εγκυρότητα της πληροφορίας, να συντάσσει λογικά τις πληροφορίες, να γυμνάζει τη δημιουργική του φαντασία στη χρήση των πληροφοριών(…). Για να καταλήξει: «Αυτό πρακτικά σημαίνει: Παραιτούμαστε σε σημαντικό ποσοστό από τον πληροφοριακό χαρακτήρα της εκπαίδευσης, πετάμε τη μισή από τη διδακτέα σήμερα ύλη στα άχρηστα. Κρατάμε την απομνημόνευση ως ιδιαζόντως πολύτιμη άσκηση μνήμης, προκειμένου να εμπεδώσουμε στο παιδί «συντακτικές σταθερές» (αριθμητική προπαίδεια, δομές γραμματικές και συντακτικού). Δίνουμε απόλυτη προτεραιότητα στη διδασκαλία της γλώσσας ως λογικής και των μαθηματικών ως γλώσσας. Όχι χρηστικό «εργαλείο συνεννόησης» η γλώσσα, αλλά καμβάς της σκέψης, εφαλτήριο της λογικής ανάπτυξης. Όχι χρησιμοθηρία συναλλαγών τα μαθηματικά, αλλά γλώσσα για να σημάνουμε τη λογική των δομών συγκρότησης του πραγματικού και υπαρκτού, σημειολογία του λεκτικά άρρητου (…)».Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα εδώ. Συμπληρωματικά δείτε κι αυτό, προσφέρει επιχειρήματα στην άποψη ότι η γνώση δεν είναι ζήτημα ποσότητας ούτε, κατ΄ανάγκη, παχυλών κονδυλίων.

«Παραγγέλνεις», «Πληρώνεις», «Ορκίζεσαι»… Αυτή είναι πλέον η συνήθης διαδικασία για πολλούς φοιτητές, που θέλουν να αποκτήσουν μια εργασία, που θα τους εξασφαλίσει από έναν καλό βαθμό σε κάποιο δύσκολο μάθημα μέχρι και… πτυχίο σύμφωνα με δημοσίευμα της εφ. Έθνος.«Ομάδα επιστημόνων και καθηγητές διαφόρων ειδικοτήτων πανεπιστημιακής εκπαίδευσης αναλαμβάνουν υπεύθυνα τη συγγραφή για πτυχιακές εργασίες – διπλωματικές εργασίες – επίβλεψη πτυχιακών εργασιών – μεταπτυχιακές εργασίες, φοιτητικές εργασίες πανεπιστήμιων – διπλωματικές εργασίες. Για οποιαδήποτε επικοινωνία, καλέστε στο κινητό τηλέφωνο 6976…… , κ. Γιάννης ή αποστείλετε email στο…» Μαγαζιά που υπόσχονται 100% επιτυχία, με τιμή… εκκίνησης 100 € για μια απλή εργασία μέχρι και 5000 € για την περίπτωση – ο Θεός να την κάνει…- διδακτορικής διατριβής! Καλά πάμε, σε λίγο θα νοικιάζονται και …”κατ΄ επάγγελμα φοιτητές” για να φοιτούν για τρίτους, κι άσε τους Πρυτάνεις, το ΥΠΕΠΘ, το ΕΣΥΠ και τις λοιπές α-παιδευτικές δυνάμεις και εταίρους να κατατρώγονται στο ”διάλογο (τους) για την παιδεία”…Α, ξέχασα κι ο όλους αυτούς που είναι εναντίον των ιδωτικών πανεπιστημίων, που απαγορεύει το ελληνικό Σύνταγμα και επιτρέπει η ΕΕ! Αθάνατη Ελλάδα.