Ενότητες – Πλαγιότιτλοι 1η (494-532) : Ικεσία της Θέτιδας προς τον Δία και υπόσχεση του Δία 2η (532-571) : Φιλονικία Δία-Ήρας 3η (572-601) : Συμφιλιωτική παρέμβαση Ήφαιστου 4η (596-612) : Συμπόσιο των θεών στ. 501 κ εξ. : Πρέπει να επισημάνουμε τη λεπτότητα, την ευγένεια και το σεβασμό της Θέτιδας προς τον Δία. Να […]
ΡΑΨΩΔΙΑ Γ (121-244) – «τειχοσκοπία»
H παρακολούθηση από κάποιον ο οποίος βρίσκεται ψηλά στα τείχη των όσων υπάρχουν ή συμβαίνουν έξω από αυτά, στα πεδία των μαχών (τείχος + σκοπέω-ω= παρατηρώ). 121-138: η Ίριδα ειδοποιεί την Ελένη για τη μονομαχία του Μενέλαου και του Πάρη. 139-160: η Ελένη και η συνοδεία της φτάνουν στο κάστρο – τα σχόλια των γερόντων […]
Α 350-431α
Η συνάντηση μητέρας και γιού. Απομονώνοντας τη σκηνή από το πολεμικό έπος ,αυτή εμφανίζει την αιώνια τρυφερή σχέση μάνας-παιδιού. Ένα πληγωμένο από βάσανα παιδί , μια συμπονετική μητέρα που ανταποκρίνεται άμεσα, είναι βίωμα όλων γενικά των ανθρώπων. Ο ποιητής καταφέρνει και αποδίδει ρεαλιστικά τη σκηνή στους στίχους 361-364(πλάγι του εκάθισεν, τον χάιδεψε, τι κλαίς, μην το […]
Tιμή, δόξα και λάφυρα
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Κοντά στα συλλογικά αίτια του Τρωικού πολέμου υπήρχαν και τα ατομικά κίνητρα για τη συμμετοχή σε επιθετικούς πολέμους, που ήταν πάντα η απόκτηση δόξας (ηθικό κίνητρο) και πλούτου (υλικό κίνητρο): στα ομηρικά χρόνια τα λάφυρα που αποκτούσε ο πολεμιστής δεν είχαν μόνο υλική αξία, αλλά επιπλέον αποτελούσαν απόδειξη ηρωισμού και έδιναν τιμή στον ήρωα. Τα όρια […]
Προοίμιο Ιλιάδας, Προοίμιο Οδύσσειας: συγκριτική θεώρηση των δύο…
Και στα δύο προοίμια ο ποιητής επικαλείται τη Μούσα Καλλιόπη (μούσα της επικής ποίησης) μια και κατά την αντίληψη της εποχής η ανθρώπινη γνώση είναι περιορισμένη, οπότε και η ανάγκη της θεϊκής συνδρομής κρίνεται απαραίτητη. Να σημειώσουμε εδώ πως στο έπος της Οδύσσειας υπάρχει μία ιδιαιτερότητα, δύο δηλαδή προοίμια, εκείνο της Μούσας και κείνο του […]