Εδώ και κάποιες ώρες το ΠΔΣ δοκιμάζει (πάλι) τα νεύρα μας. Δυσοίωνα προειδοποιητικά μηνύματα διαδέχονται το ένα το άλλο. Τι Http 403 (απαγορεύεται κύριε η πρόσβασις), τι Http 404 (δε μένω πια εδώ), τι ψάχνω για λίγη μνήμη και δεν βρίσκω (ωχ, έπαθε Αλτσχάιμερ το καημένο το blog μου), τι εικαστικές παρεμβάσεις στην εμφάνιση (άλλο ψάχνω, άλλο βρίσκω κι αλλιώς μοιάζει).
Τα έχουμε ξαναπεί… Η αξιοπιστία κρίνει κάθε δικτυακή υπηρεσία κι όχι τόσο το εύρος και οι δυνατότητές της. Και η αξιοπιστία του ΠΣΔ πάσχει. Και θα πάσχει όσο οι υπηρεσίες προς εκπαιδευτικούς (και μαθητές;) θα θεωρούνται μάλλον πάρεργο παρά αυτονόητη υποχρέωση.
Μάλλον ήρθε η ώρα να το δούμε λίγο πιο ζεστά (και συλλογικά). Υπάρχει βέβαια και η πλευρά του θέματος που ανέδειξε η Terra Computerata σε ανάρτησή της. Απλήρωτοι δουλεύουν εδώ και μήνες οι άνθρωποι…