Συντάκτης: Νίκος Κακλαμάνος
Μεταθέσεις Δευτεροβάθμιας: Μερικές απορίες και κάποιες σκέψεις
Ανακοινώθηκαν σήμερα οι μεταθέσεις των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Με μια γρήγορη ματιά στα αρχεία των μεταθέσεων που ανακοίνωσε το Υπουργείο μου γεννήθηκαν κάποιες απορίες:
- Γιατί δόθηκαν στη δημοσιότητα μόνο οι βάσεις και όχι αναλυτικά τα μόρια των εκπαιδευτικών που μετατέθηκαν; Αβλεψία; Ίσως, όμως, η επαγγελόμενη διαφάνεια θα πρέπει να είναι καθολική και για πολλούς εκπαιδευτικούς τα μόρια των συναδέλφων τους που πήραν μετάθεση είναι πολύτιμο εργαλείο για να προγραμματίσουν και τη δική τους ζωή.
- Φαίνεται να υπάρχει κάποια ασυμφωνία ανάμεσα στο αρχείο με τις βάσεις των μεταθέσεων ανά περιοχή και τα ονόματα των εκπαιδευτικών που πήραν μετάθεση. Για την ειδικότητα των φιλολόγων πχ, στο δεύτερο αρχείο φαίνεται να μετατίθενται 2 εκπαιδευτικοί στη Δ΄Αθήνας ενώ στο αρχείο των βάσεων ανά περιοχή δεν αναφέρεται καν η βάση μετάθεσης. Αβλεψία, βιασύνη, αλλαγές της τελευταίας στιγμής, ειδικές κατηγορίες μεταθέσεων; Ας μας το διευκρινίσουν…
Πάντως, οι σχετικά λίγες μεταθέσεις εκπαιδευτικών στις μεγάλες ειδικότητες, που σηκώνουν άλλωστε και το μεγαλύτερο βάρος στα Γυμνάσια και τα Λύκεια, δείχνουν ότι το Υπουργείο αποφάσισε τελικά να κάνει τις φετινές μεταθέσεις με βάση τα οργανικά και όχι τα (σχεδόν πάγια) λειτουργικά κενά των σχολικών μονάδων. Βεβαίως τι ακριβώς σημαίνει οργανικότητα στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση είναι μια μεγάλη κουβέντα που δεν είναι του παρόντος.
Παραμένει απορία μου όμως, αν στον καθορισμό των κενών για τις μεταθέσεις λήφθηκε υπόψη το κύμα των συνταξιοδοτήσεων που ετοιμάζεται για το καλοκαίρι. Εκτός κι αν το Υπουργείο έχει κατά νου να καλύψει τα κενά που μοιραία θα δημιουργηθούν, είτε με το κλείσιμο τμημάτων (βλ τριαντάρια τμήματα) είτε με αποσπάσεις εκπαιδευτικών από άλλες περιοχές. Αλλά στην πρώτη περίπτωση θα μιλάμε για ουσιαστική υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου ενώ στη δεύτερη για διαιώνιση πελατειακών σχέσεων που συνιστούν μια από τις πολλές πτυχές της παθογένειας του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Κάνοντας κλικ εδώ, μπορείτε να κατεβάσετε ένα αρχείο xls που ετοίμασα με τον αριθμό των εκπαιδευτικών που παίρνουν μετάθεση ανά ειδικότητα και περιοχή. Τα στοιχεία αντλήθηκαν από τους πίνακες που έδωσε στη δημοσιότητα το Υπουργείο.
Έκτη αίσθηση
Η Pattie Maes είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια του MIT, επικεφαλής της ομάδας του Fluid Interfaces group, του περίφημου Media Lab του Πανεπιστημίου. Μ’ αυτή την ιδιότητα παρουσίασε πέρυσι, τέτοια εποχή περίπου, τη συσκευή “Έκτη Αίσθηση” του συνεργάτη της Pranav Mistry (αν κάνετε τον κόπο να πάτε ως το δικτυακό του τόπο, μην παραλείψετε να δείτε τη δουλειά και τους προβληματισμούς του για τη δημιουργία μιας γλώσσας προγραμματισμού για παιδιά).Η “Έκτη Αίσθηση” είναι μια φορητή συσκευή, που αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με την πραγματικότητα. Οι βασικές της λειτουργίες είναι δύο:
- επιτρέπει να αλληλεπιδρούμε από απόσταση με μια συσκευή, κινώντας μόνο τα χέρια μας (με τρόπο ανάλογο με τον οποίο χειριζόταν ο Tom Cruise τον υπολογιστή του στο Minority Report),
- προσφέρει τη δυνατότητα “προβολής” δεδομένων από τον “κόσμο” των υπολογιστών στον πραγματικό κόσμο. Αυτού του είδους η τεχνολογία γνωστή και ως augmented reality (επαυξημένη πραγματικότητα) δίνει τη δυνατότητα προβολής δεδομένων στον πραγματικό κόσμο που εμπλουτίζουν τη γνώση μας γι αυτόν. Για να γίνει κατανοητό φέρτε στο νου σας τις πληροφορίες που προβάλλονται πάνω στο κράνος ενός πιλότου μαχητικού ή τις πληροφορίες για τις συνθήκες φωτογράφησης που προβάλλονται στο σκόπευτρο μιας βιντεοκάμερας παράλληλα με την εικόνα του πραγματικού κόσμου.
Παρότι κατά τη διάρκεια της παρουσίασης η Maes είχε αναφέρει ότι το κόστος της συσκευής δεν ξεπερνούσε τα 300$, η συσκευή έμοιαζε περισσότερο με φουτουριστικό παιχνίδι παρά με εφαρμογή ώριμη για παραγωγή. Οι καταναλωτικές συσκευές όμως, (κυρίως τηλεοράσεις και παιχνιδοκονσόλες), έχουν αρχίσει να ενσωματώνουν τέτοιες δυνατότητες, που κάνουν την αντίστοιχη τεχνολογία περισσότερο προσιτή από ποτέ. Οι εξελίξεις στο συγκεκριμένο πεδίο έχουν ιδιαίτερη σημασία καθώς τεχνολογικά επιτεύγματα που ανπτύσσονται για τη βιομηχανική καταναλωτικών συσκευών μπορούν να μεταφερθούν και στην εκπαιδευτική τεχνολογία. Φανταστείτε πχ κατά τη διάρκεια μιας εκπαιδευτικής παρουσίασης κάθε μαθητής να έχει τη δυνατότητα να αλληλεπιδράσει με το υλικό που προβάλλεται ή να αναζητήσει και να αντλήσει πληροφορίες για κάποιο στοιχείο της παρουσίασης χωρίς ν’ αποσπαστεί η παρουσίασή του απ’ αυτή. Το μέλλον θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον.Βεβαίως, εμείς πρέπει πρώτα να αφομοιώσουμε τα σιντιά του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου…
Οι εκπαιδευτικοί ευθύνονται για την κρίση!
Δε διαβάσατε λάθος. Οι εκπαιδευτικοί ευθύνονται για την κρίση! Ακριβώς έτσι… Το συμπέρασμα ανήκει όχι σε κάποιον θαμώνα καφενείου αλλά στον πολύ κ. Μαρίνο, αρθρογράφο του ΒΗΜΑΤΟΣ και, αν δεν απατώμαι, μεγαλοστέλεχος του συγκροτήματος Λαμπράκη.
Μέθοδος απόδειξης η …αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Σε άρθρο του, λέει, πριν από δέκα χρόνια είχε προφητεύσει συμφορές εξαιτίας της ηθικής κατάπτωσης και της διαφθοράς των εκπαιδευτικών. Οι συμφορές ήρθαν, άρα το αρχικό συμπέρασμα ήταν σωστό. Σοφόν το σαφές!
Βεβαίως, το αρχικό άρθρο, δημοσιευμένο τον Νοέμβριο του 1999, μέσα στην καλή χαρά του Χρηματιστηρίου (αλλά και του “κάτσε καλά Γεράσιμε”), για να αποδείξει την κεντρική του θέση προσέτρεχε στην …αυθεντία. Όπου αυθεντία ο νυν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Πάγκαλος, ο οποίος φέρεται να είχε δηλώσει ότι: “…Μαθητές και καθηγητές με την ανοχή των γονέων έχουν μπει σε ένα σύστημα αμοιβαίας και συνεχώς διευρυνόμενης διαφθοράς και αγραμματοσύνης. (…) Επειδή μαθητές και καθηγητές έχουν αμοιβαίως διαφθαρεί και δεν εργάζονται στα δημόσια σχολεία, σπουδάζουν και μορφώνονται μόνο τα παιδιά των πλουσίων οικογενειών. (…) Ούτε οι μαθητές ούτε οι καθηγητές δουλεύουν αρκετά. Δουλεύουν απαράδεκτα λίγο. Και η κύρια ευθύνη γι΄ αυτή την κατάσταση βεβαίως οφείλεται στις κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ που κυβέρνησαν τον τόπο τα τελευταία 18 χρόνια…
“Ολα αυτά διευκολύνθηκαν και παγιώθηκαν με την εισαγωγή του κομματισμού στα σχολεία, έγραφε τότε ο καλός αρθρογράφος, με την εκπαίδευση κομσομόλων (!), που αναδείχθηκαν σε ηγεμονίσκους και εν ανάγκη τρομοκράτες(!!), ακόμη και των δασκάλων τους, με την κατάργηση της αξιολόγησης των καθηγητών, με την αποθέωση της συνδικαλιστικής δραστηριότητας διδασκόντων και διδασκομένων προς ψηφοθηρίαν των κομματικών πατρώνων τους. Και καθώς έτσι υπονομεύθηκε η πειθαρχία, επιβλήθηκε η αναξιοκρατία και διευκολύνθηκε η διαφθορά ,που αναπόφευκτα τροφοδοτήθηκε παράλληλα με τα ιδιαίτερα μαθήματα και τις ανίερες συναλλαγές(!!!) καθηγητών- μαθητών και των αναίσχυντων ή ανεγκέφαλων γονέων τους για να εξασφαλίσει το παιδί καλό βαθμό, έστω και επί πληρωμή.
Ταραχή εν κρανίω θα μου πείτε… Δε διαφωνώ ούτε και θα το έκανα θέμα σ’ άλλη περίπτωση. Κάτι μου λέει όμως ότι τέτοια κείμενα (δείτε κι εκείνα των διαπιστευμένων στο Υπουργείο Παιδείας συντακτών) είναι απλώς τα τροχιοδεικτικά του επικοινωνιακού βομβαρδισμού που θ’ ακολουθήσει μετά το Πάσχα, όταν θ’ ανοίξουν τα ζητήματα των αλλαγών στην Παιδεία και (κυρίως) του εργασιακού καθεστώτος των εκπαιδευτικών.
Διαβάστε το κείμενο του Γ. Μαρίνου στο ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Να νομιμοποιηθεί η ανταλλαγή αρχείων
Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη του ανθρωπολόγου Michel Bauwens πήρε ο δημοσιογράφος Ματθαίος Τσιμιτάκης για λογαριασμό της Καθημερινής.
Στη συνέντευξη ο Bauwens, ο οποίος με τα κείμενά του έχει επηρεάσει την ίδρυση και τη λειτουργία “πειρατικών κομμάτων” σ’ ολόκληρη την Ευρώπη, υπεραμύνεται της ανταλλαγής αρχείων και προτείνει οι δημιουργοί να πληρώνονται με ποσοστό επί των τηλεπικοινωνιακών τελών.
“Υπάρχει μια παραδοξότητα στο υπάρχουν σύστημα. Αν αγοράσω ένα αυτοκίνητο, μπορώ να το κάνω ό, τι θέλω, να το δανείσω κ. ο. κ. Για να αποκτήσω μουσική όμως πρέπει να αποδεχτώ μια φεουδαρχική άδεια, η οποία δεν μου επιτρέπει να την μοιραστώ. Το θεωρώ απαράδεκτο. Νομίζω ότι το δικαίωμα του να μοιράζεσαι είναι υπέρτερο του δικαιώματος προστασίας της ιδιοκτησίας. Επίσης, θεωρώ ότι το υπάρχον σύστημα δεν αμείβει καλά τους δημιουργούς και δεν προστατεύει τους ίδιους, αλλά τους μεσάζοντες· αντίθετα, εκμεταλλεύεται τους δημιουργούς. Αντί να αρνηθούμε την εξέλιξη της τεχνολογίας ή να καταπατήσουμε δικαιώματα, θα μπορούσαμε να φτιάξουμε μηχανισμούς που μετρούν τη διακίνηση των αρχείων και οι καλλιτέχνες να παίρνουν από τα τηλεπικοινωνιακά τέλη αυτό που τους αναλογεί. Προϋπόθεση για αυτό είναι να νομιμοποιηθεί η ανταλλαγή αρχείων. Θα μπορούσαμε ακόμα να δούμε διάφορα είδη αδειών που να επιτρέπουν διαφορετικές χρήσεις, όπως προσπαθούν να κάνουν οι άδειες creative commons.
– Ζητάτε λοιπόν να επιβληθεί μια ρύθμιση μέσω του κράτους;
– Να μεταρρυθμίσουμε τους οργανισμούς δικαιωμάτων με πιο ανοιχτό και κοινωνικό τρόπο, υπέρ των συμφερόντων των δημιουργών και των χρηστών του Διαδικτύου. Τα ίδια προβλήματα παρουσιάζονται και σε άλλες βιομηχανίες, όπως τα φάρμακα και η επιστημονική έρευνα. Είναι υπέρτερο το δικαίωμα πρόσβασης σε ένα φάρμακο που θα σου σώσει τη ζωή, από το δικαίωμα προστασίας μιας πατέντας. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων γενικά με γνώμονα το κοινωνικό συμφέρον”.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δείτε το wiki του P2P Foundation, του ιδρύματος που ίδρυσε ο Μichel Bauwens
Windows Multipoint Server 2010
Η Microsoft ανακοίνωσε πριν από λίγες μέρες την κυκλοφορία του Windows Multipoint Server 2010. Πρόκειται για μια έκδοση των Windows Server προσαρμοσμένη στις ανάγκες των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Η ιδέα είναι απλή και προσανατολισμένη στη λογική του thin client. Στο περιβάλλον της τάξης ή του σχολικού εργαστηρίου, αντί κάθε μαθητής να έχει το δικό του pc, υπάρχει ένας και μόνος server που τρέχει το λειτουργικό και περιέχει τις απαραίτητες εφαρμογές που χρησιμοποιεί ο δάσκαλος. Κάθε μαθητής διαθέτει τη δική του οθόνη, πληκτρολόγιο και ποντίκι καθώς και μια μικρή (κι απ’ ότι φαίνεται φθηνή) συσκευή διασύνδεσης με τον “κεντρικό” υπολογιστή της τάξης. Κάθε μαθητής διαθέτει το δικό του λογαριασμό στο σύστημα και μπορεί να ανοίγει και να χρησιμοποιεί οποιαδήποτε από τις διαθέσιμες εφαρμογές ανεξάρτητα από τις εφαρμογές που τρέχουν οι συμμαθητές του. Η δουλειά των μαθητών μπορεί να ελέγχεται κάθε στιγμή από το δάσκαλο και να αποθηκεύεται σε προσωπικούς φακέλους των μαθητών, σε δημόσιους φακέλους ή στο “σύννεφο”.
Η λύση έχει μια σειρά από πλεονεκτήματα που πρέπει να συνεκτιμηθούν στο πλαίσιο των προσπαθειών για τη δημιουργία ψηφιακών τάξεων:
- Χαμηλό κόστος: Αν και η Microsoft διαθέτει το λογισμικό, προς το παρόν, μόνο σε OEMs, οι πρώτες πληροφορίες μιλούν για χαμηλό κόστος. Ενδεικτικά πάντως, η HP διαθέτει ήδη στην αμερικανική αγορά λύσεις servers (υλικό και λογισμικό) που ξεκινούν από τα 519$ και απολήγουν στα 989$ (δείτε εδώ), με τριετή μάλιστα υποστήριξη onsite. Ανεξάρτητα από τη διαμόρφωση των τελικών τιμών η λύση του WMS 2010 δίνει μια και καλή τέλος στο φαύλο κύκλο λογισμικού – υλικού, με το δεύτερο να απαξιώνεται πολύ γρήγορα εξαιτίας της συνεχούς αύξησης των απαιτήσεων του δεύτερου.
- Ευκολότερη διαχείριση: Ο δάσκαλος – διαχειριστής του συστήματος δε χρειάζεται παρά να συντηρεί και να αναβαθμίζει το λογισμικό του server αντί να δαπανά χρόνο για να ρυθμίζει κάθε pc χωριστά.
- Αυξημένος έλεγχος και ασφάλεια: Οι λογαριασμοί των μαθητών μπορούν να ελεγχθούν εύκολα από το λογαριασμό του διαχειριστή, ο οποίος μπορεί κάθε στιγμή να παρέμβει για να βοηθήσει τους μαθητές ή να αποτρέψει μια μη επιτρεπτή ενέργεια. Παράλληλα, η ύπαρξη ενός και μόνο μηχανήματος στο χώρο μπορεί να συμβάλει στη θωράκισή του από δικτυακές ή άλλες απειλές που κατατρέχουν τα σχολικά εργαστήρια.
Βεβαίως, όλα αυτά πρέπει να αποδειχτούν και στην πράξη και να συγκριθούν και με ανάλογες λύσεις που προέρχονται από άλλες εταιρείες. Είναι όμως σημαντικό να συνεκτιμηθούν πριν τη λήψη αποφάσεων πολυδιαφημισμένων, πολυδάπανων και εντέλει ατελέσφορων. Η εμπειρία των netbooks θα πρέπει να γίνει μάθημα.
Δικτυακά κολάζ με το Vuvox
Το Vuvox είναι μια δωρεάν δικτυακή υπηρεσία που επιτρέπει τη γρήγορη δημιουργία εντυπωσιακών κολάζ χρησιμοποιώντας κείμενο, εικόνες, ήχο, βίντεο και RSS feeds. Το αποτέλεσμα μπορεί να επικολληθεί, όπως θα κάναμε και μ’ ένα βίντεο από το YouTube, στο ιστολόγιό μας, σ’ έναν ιστότοπο ή ν’ αποτελέσει τμήμα μιας ευρύτερης παρουσίασης. Το υλικό που χρησιμοποιούμε μπορεί να είναι είτε πρωτότυπο είτε υλικό που προέρχεται από άλλες ιστοσελίδες, ψηφιακά αποθετήρια κλπ. Η εφαρμογή, κατάλληλη και για τη δημιουργία μικρών εκπαιδευτικών παρουσιάσεων, ανήκει στην κατηγορία των mashups, των δικτυακών δηλαδή εφαρμογών που συνδυάζουν επαναχρησιμοποιούμενα δεδομένα από περισσότερες από μια πηγές για τη δημιουργία πρωτότυπου υλικού.
Διαδικτυομανείς…
Είναι ηλικίας από 12 έως 24 ετών, κυρίως αγόρια. Κάθονται κατά μέσο όρο 17 ώρες την ημέρα μπροστά στον υπολογιστή τους παίζοντας ηλεκτρονικά παιχνίδια, σερφάροντας στο Διαδίκτυο ή συνομιλώντας με τους κυβερνοφίλους τους. Πολλές φορές ξεχνάνε να φάνε ή να φροντίσουν τον εαυτό τους και έχουν χαμηλές επιδόσεις στο σχολείο. Πραγματικούς φίλους δεν έχουν. Υποφέρουν από αϋπνία και μπορεί να γίνουν επιθετικοί αν κάποιος τολμήσει να τους στερήσει την αγαπημένη τους ενασχόληση.
Είναι οι «διαδικτυομανείς», άτομα που παρουσιάζουν μια νέα μορφή εξάρτησης, την εξάρτηση από τον κυβερνοχώρο, που απειλεί τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική τους υγεία. Η ολοκληρωτική καταβύθιση στην εικονική πραγματικότητα είναι ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό φαινόμενο, που τα τελευταία χρόνια εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς σε άτομα κυρίως νεαρής ηλικίας, τα οποία είναι πιο ευάλωτα στις πάσης φύσεως «μόδες» που εύκολα εξελίσσονται σε πραγματικές εξαρτήσεις. Είναι μάλιστα τόσο ισχυρή η γοητεία που ασκεί το ηλεκτρονικό μέσο στον υπό διαμόρφωση πνευματικό και συναισθηματικό κόσμο του εφήβου, ώστε κάθε προσπάθεια των γονέων να βάλουν φρένο σε αυτή την πρωτόγνωρη μορφή εξάρτησης αντιμετωπίζεται συχνά με υπερβολικά ξεσπάσματα θυμού ή ακόμη και βίας από την πλευρά των εφήβων.
Διαβάστε περισσότερα στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Ηλεκτρονική επίθεση στο site της Ελευθεροτυπίας
Ηλεκτρονική επίθεση δέχθηκε από το βράδυ της Παρασκευής μέχρι το απόγευμα του Σαββάτου η ηλεκτρονική σελίδα της Ελευθεροτυπίας, στην διεύθυνση www.enet.gr.
Τα πρώτα προβλήματα στο site της Ελευθεροτυπίας ξεκίνησαν αργά το βράδυ της Παρασκευής καθώς ήταν δύσκολη έως αδύνατη η είσοδος σε αυτό. Με το πέρασμα των ωρών η κατάσταση επιδεινωνόταν ενώ οι τεχνικοί της εφημερίδας διαπίστωναν ότι αυτή οφειλόταν σε ηλεκτρονική επίθεση.
Στη διάρκεια της ημέρας αρκετά ήταν τα ακροδεξιά και «εθνικιστικά» site και blog που επιδοκίμαζαν την επίθεση συνδέοντάς την άμεσα με το αποκαλυπτικό βίντεο με τους ένστολους το οποίο είχε λίγες ώρες πριν αναρτηθεί στις ηλεκτρονικές σελίδες της εφημερίδας και αναμεταδόθηκε από όλα τα ελληνικά τηλεοπτικά κανάλια. Η επίθεση συνεχίστηκε μέχρι και νωρίς το απόγευμα του Σαββάτου.
Η μέθοδος της επίθεσης
Οι «άγνωστοι» χάκερς χρησιμοποίησαν ειδική εφαρμογή (script) η οποία παράγει «τεχνητή» κίνηση στο site με δεκάδες «αιτήσεις» σύνδεσης ανά δευτερόλεπτο δημιουργώντας φαινόμενο «πλημμυρίδας» με αποτέλεσμα να μην είναι εφικτή η πρόσβαση στο site. Από τέτοιου είδους επιθέσεις δεν κινδυνεύουν τα δεδομένα (κείμενα, εικόνες) ενός site ωστόσο δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία του.
Συνδρομητικές ηλεκτρονικές εφημερίδες
Πριν από δυο περίπου χρόνια είχα κάνει εγγραφή στο ηλεκτρονικό αρχείο των Times του Λονδίνου, μια καταπληκτική υπηρεσία που σου έδινε την ευκαιρία να περιηγηθείς στα φύλλα της ιστορικότερης ευρωπαϊκής εφημερίδας από την έκδοσή της ως τις μέρες μας. Η ελεύθερη πρόσβαση στο υλικό είχε κρατήσει, αν θυμάμαι καλά, ένα τρίμηνο κι έπειτα μετατράπηκε σε συνδρομητική και μάλιστα με σχεδόν απαγορευτικό τίμημα.
Αυτή ήταν η πρώτη πράξη της προσπάθειας του Μέρντοχ να τιμολογήσει ένα τμήμα έστω της ηλεκτρονικής έκδοσης της εφημερίδας του. Την προηγούμενη εβδομάδα ένα mail των Times ζητούσε την επιβεβαίωση της παλιάς εγγραφής υποσχόμενο πολλές νέες υπηρεσίες για τα μέλη. Τα λογότυπα των πιστωτικών καρτών στο τέλος του μηνύματος απέτρεψαν την προσεκτικότερη ανάγνωση του μηνύματος. Όπως διαβάζω σήμερα στην Καθημερινή, από τον Ιούνιο οι ιστοσελίδες της βρετανικής εφημερίδας The Times και της κυριακάτικης έκδοσης The Sunday Times θα γίνουν συνδρομητικές. Η ημερήσια συνδρομή καθορίστηκε στη 1 λίρα (περίπου 1,12 ευρώ), ενώ θα υπάρχει και η δυνατότητα εβδομαδιαίας συνδρομής στο ύψος των 2 λιρών για τις ιστοσελίδες της ημερήσιας (www.thetimes.co.uk) και της κυριακάτικης έκδοσης (thesundaytimes.co.uk), οι οποίες θα εγκαινιαστούν στις αρχές Μαΐου, σε αντικατάσταση της υφιστάμενης κοινής ιστοσελίδας Times Online (www.timesonline.co.uk).
Το επιχειρηματικό σχέδιο του Μέρντοχ για την τιμολόγηση των ηλεκτρονικών εκδόσεων του ομίλου του έρχεται ως απάντηση στη συνεχιζόμενη πτώση των πωλήσεων των έντυπων εκδόσεων. Από την έκβαση του εγχειρήματος θα εξαρτηθεί αν και κατά πόσο θα ακολουθήσουν το δικό του μοντέλο και άλλοι εκδότες καθώς και η στάση τους έναντι των “Νέων Μέσων” που συχνά αναδημοσιεύουν τμήματα ή και ολόκληρα άρθρα των εφημερίδων τους. Στην Ελλάδα ανάλογη προσπάθεια έγινε από το ΒΗΜΑ, που αρχικά ζήτησε συνδρομή για την ανάγνωση της εφημερίδας ενώ στη συνέχεια περιορίστηκε στη συνδρομή για εκέινους που επιθυμούν να σχολιάζουν τα κείμενά του (πόσοι ανταποκρίθηκαν άραγε;)