Το παιχνίδι στο Νηπιαγωγείο παίζει τεράστιο ρόλο γιατί μέσα από αυτό το παιδί ωφελείται και αναπτύσσεται,  μαθαίνει νέα πράγματα, πειραματίζεται και ανακαλύπτει τον εαυτό του. Επίσης μαθαίνει να επικοινωνεί με τους άλλους, αισθάνεται ευτυχία και ασφάλεια, μαθαίνει να νοιάζεται για τους γύρω του αλλά και για το περιβάλλον και ενισχύεται η αυτοπεποίθησή του. Μέσα από το παιχνίδι μπορεί να επιτευχθεί ευκολότερα η συναισθηματική αυτορρύθμιση. Έτσι το παιδί εισέρχεται πιο ομαλά στο σχολικό περιβάλλον και συγκεκριμένα στην πρώτη τάξη του δημοτικού, αλλά επίσης αποκτά χρήσιμες δεξιότητες για το μέλλον του. Τέλος, το ελεύθερο παιχνίδι δίνει τη δυνατότητα στα παιδιά να πειραματιστούν και να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους.

Παιδί και παιχνίδι πάνε μαζί. Το παιδί αρχίζει να παίζει από τη βρεφική ακόμα ηλικία με το κούνημα των χεριών και των ποδιών και, καθώς μεγαλώνει, επιδίδεται σε όλο και περισσότερα παιχνίδια, μόνο ή με άλλους. Η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρία υποστηρίζει πως το παιχνίδι συντελεί στην υγιή ανάπτυξη των παιδιών. Αλλά και η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχει αναγνωρίσει το παιχνίδι ως βασικό δικαίωμα του παιδιού λόγω της εξαιρετικής σημασίας που αυτό έχει για την υγιή πορεία της ανάπτυξής του και για τη μετέπειτα ζωή του.

Το παιχνίδι αποτελεί το θεμέλιο της διαδικασίας της μάθησης για τα παιδιά. Δίνει στα μικρά παιδιά τη δυνατότητα να μάθουν να οικοδομούν τη γνώση αλλά και να κατανοήσουν τον κόσμο γύρω τους.

Τα παιδιά μέσα από το παιχνίδι ρόλων και το παιχνίδι γενικότερα αναπτύσσουν τη λεπτή και αδρή κινητικότητα, καθώς και την αίσθηση του σώματος τους απέναντι στους άλλους και στον χώρο.

Το παιχνίδι αποτελεί το μέσο με το οποίο τα μικρά παιδιά αναπτύσσουν το λεξιλόγιό τους. Και αυτό γιατί την ώρα του παιχνιδιού το παιδί επιθυμεί να επικοινωνήσει μηνύματα, που απαιτούν τη χρήση του λόγου. Για το λόγο αυτό θα χρησιμοποιεί σταδιακά καινούριες λέξεις και εκφράσεις, αλλά και θα αναπαράγει προτάσεις που ακούει στο περιβάλλον του από τους ενήλικες, δομώντας έτσι ένα πιο ώριμο και μεστό λόγο. Πόσες φορές δεν ακούμε τον εαυτό μας, με αυτούσιες μάλιστα τις λέξεις, τις εκφράσεις μας ακόμη και τον τόνο της φωνής μας όταν το παιδί μας παίζει και νομίζει ότι δεν το ακούει κανείς…

Είτε παίζει με αυτοκινητάκια και τουβλάκια, είτε παίζει με ζωάκια ή κούκλες το παιδί αναπτύσσει το λεξιλόγιό του χωρίς να το αντιλαμβάνεται καθώς το ενδιαφέρον του επικεντρώνεται στο ίδιο το παιχνίδι και στη χαρά που του προσφέρει εκείνη τη στιγμή. Προκειμένου όμως αυτό το παιχνίδι να έχει αξία για το παιδί θα χρησιμοποιήσει φράσεις και λέξεις που δεν θα χρησιμοποιούσε πιθανόν, κάτω από άλλες συνθήκες.