Η Άνοιξη ήρθε και με το μαγικό λουλουδένιο της ραβδάκι σκόρπισε χρώματα και ευωδιές πάνω από το Νηπιαγωγείο μας αλλά και πάνω από τα σπίτια του νησιού μας. ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΕΣ ΑΝΟΙΞΗ

1. Μάρτης είναι ότι θέλει κάνει μια κλαίει μια γελάει. Μέσα από το παιχνίδι μάθαμε την παροιμία.

Η αλλαγή της φύσης. Ο ήλιος σκόρπισε χρώματα και φως πάνω από τα σπίτια του νησιού μας.

Αλλά και στο σπίτι ενός παιδιού η άνοιξη το μεταμόρφωσε.

Η νεράιδα των λουλουδιών έκανε την τάξη μας να μοιάζει μ’ ένα χαρούμενο περιβόλι.

Γράψαμε σε χαρτάκια τα γράμματα της άνοιξης τα μπερδέψαμε και λέγοντας το ποιηματάκι που το βρήκα στο ίντερνετ από μια άλλη συνάδελφο παίξαμε: Φύσηξε αέρας μαγικός βόρειος νότιος  και ανατολικός, πήρε ένα γράμμα από τη λέξη ποιος θα βρει τι μου χει κλέψει;

Τα παιδιά ζωγράφισαν βάζα με 8 λουλούδια και έφτιαξαν κολιέ με οχτώ χάντρες για να το χαρίσουν στις μαμάδες τους.

Κατακτήσαμε άλλον έναν αριθμό και η αλυσίδα μας μεγάλωσε.

ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΝΑΞΟ.

Στο σχολείο μας έχουμε χώρο μόνο για την  αγάπη. Τη βία την πετάξαμε στη θάλασσα ή όπου αλλού ήθελε να την στείλει ο καθένας. Θέλουμε ένα χαρούμενο Νηπιαγωγείο που τα παιδάκια θα είναι αγαπημένα και θα προσφέρουμε βοήθεια σε όποιον τι χρειάζεται.Προσπαθούμε καθημερινά μέσα από δραστηριότητες να αναδείξουμε παραδείγματα σεβασμού και αλληλεγγύης μεταξύ των ανθρώπων.

Φτιάξαμε το Νηπιαγωγείο των ονείρων μας στο οποίο η αγάπη υπάρχει παντού.Η κάθε καρδιά ανήκει σε κάποιο παιδάκι.

Στολίσαμε το πρώτο γράμμα της λέξης: Αγάπη

Αυτό είναι το χέρι που δείχνει πάντα την αγάπη. Πιάσε το χέρι μου κι έλα να παίξουμε!

Πόσο χαρούμενα είναι τα πρόσωπα τους.!Στην καρδιά τους υπάρχει αγάπη για όλους.

Τα βήματα της αγάπης. Έτσι τα ονομάσαμε.Πατώντας πάνω στην αγάπη φτάσαμε στο τέλος της διαδρομής.

Διαβάσαμε το ποίημα της Σπανού η Γέφυρα και φτιάξαμε την αφίσα μας.

Με τις καρδιές σχηματίσαμε την αλυσίδα της φιλίας, τόσο δυνατή που κανένας δεν θα καταφέρει να την σπάσει.

Κάναμε τα σώματά μας γέφυρα για να ενώσουμε τους ανθρώπους που μένουν μακριά. Με τα παγκάκια χτίσαμε δυνατες γέφυρες για να πάμε να γνωρίσουμε και παιδάκια σ’ άλλα σχολεία.

   Το Νηπιαγωγείο της Αγάπης.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας φαγητό παιδιά; Πατάτες κυρία ! Και πως να μην είναι αφού η ερώτηση έγινε στα παιδάκια του Νηπιαγωγείου Βίβλου όπου οι περισσότεροι γονείς ασχολούνται με την καλλιέργεια της πατάτας.

Στην προσπάθειά μας να γνωρίσουμε καλύτερα το νησί μας σκεφτήκαμε να δούμε ποια είναι τα προϊόντα που κάνουν τη Νάξο μας γνωστή  στην υπόλοιπη Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό.

Μέσα από τις παρακάτω δραστηριότητες γνωρίσαμε πιο καλά τις αγαπημένες σε όλους  μας  πατάτες και καταλάβαμε ότι για να φτάσουν στο τραπέζι μας κάποιοι άνθρωποι με πολύ κόπο και σκληρή δουλειά αγωνίζονται με τη γη και τη φύση.

Τα παιδάκια ζωγράφισαν σε ελεύθερο σχέδιο μοναδικές πατάτες.

Ψάξαμε στο διαδίκτυο και βρήκαμε εικόνες με πατάτες.Είδαμε τον πίνακα του ζωγράφου Βαν Γκονγκ <<Στο φως των πατατοφάγων>> στον οποίο πίνακα μια οικογένεια ανθρακωρύχων έχει συγκεντρωθεί γύρω από το τραπέζι όπου το μοναδικό φαγητό που υπάρχει είναι οι βραστές πατάτες που μόνοι τους μάζεψαν από τον κήπο και κάτω από το χαμηλό φως της λάμπας τρώνε αμίλητοι και σκυθρωποί.

Τα μικρά παιδικά χεράκια προσπάθησαν να φτιάξουν το δικό τους πίνακα προσπαθώντας να μιμηθούν εκείνο του Βαν Γκογκ.

Συγκεντρώσαμε πατάτες,τις ζυγίσαμε,τις ταξινομήσαμε ανάλογα το μέγεθος ,σε μικρές μεσαίες μεγάλες.

Φορέσαμε γάντια μιας χρήσης για να αποφύγουμε τα μικρόβια και να μην λερωθούμε.

Άρεσε πολύ στα παιδάκια αυτό που κάναμε. Το βρήκαν ενδιαφέρον κι ένιωσαν πως μπορούν να το χειριστούν όλο αυτό σαν να είναι μεγάλοι.

Με την επίβλεψη μου τα παιδάκια δοκίμασαν να καθαρίσουν πατάτες, να τις κόψουν στο μέγεθος που τους  αρέσει να τις τρώνε να ζωγραφίσουν έτσι ώστε να μας δείξουν πόσο πολύ τους αρέσουν τα φαγητά με πατάτες και υποδεχτήκαμε δύο γιαγιάδες να μας πουν ήταν η δική τους παιδική ηλικία κι αν βοηθούσαν τις οικογένειές τους στις αγροτικές ασχολίες.

Είδαμε παλιές φωτογραφίες όπου φαινόταν ο τρόπος με τον οποίο βάζανε παλιά της πατάτες.

Η κυρία Κυριακή μας έδειξε πως κόβουν τις πατάτες για να τις φυτέψουν.Είναι μια διαδικασία που δεν είναι εύκολο να την κάνει ο καθένας .Είναι μια τέχνη να κόβεις την πατάτα στα σημεία όπου είναι τα λεγόμενα μάτια.

Περάσαμε και στη δραματοποίηση για να το ζήσουμε και βιωματικά έστω και μέσα στην τάξη.

 ω

Βάλαμε τις πατάτες στο χώμα, τις ποτίσαμε για να μεγαλώσουν και σιγά ,σιγά με φροντίδα και περιποίηση άρχισαν να μεγαλώνουν και να βγαίνουν οι πατάτες μας στο φως.

Επισκεφτήκαμε την γειτόνισσα  που έκοβε τις πατάτες για να τις φυτέψει και μας έδειξε.

Ήταν μια όμορφη μέρα γεμάτη καινούρια ενδιαφέροντα πράγματα.

Στο τέλος κάναμε το δικό μας σλόγκαν για τις πατάτες:

Τι θα φάτε σήμερα; Μα φυσικά πατάτες Νάξου ,είναι οι καλύτερες!!!!