Αγαπητοί μας μαθητές, με την παρούσα ανάρτηση, κάνουμε μια σύντομη ανασκόπηση των δραστηριοτήτων που υλοποιήθηκαν τις προηγούμενες ημέρες, έτσι ώστε τόσο εσείς που απουσιάζατε να περάσετε δημιουργικά τον χρόνο σας όσο και εσείς που είχατε έρθει να θυμηθείτε όσα κάνατε…
Και όσο πλησιάζουμε προς την καρδιά του καλοκαιριού νοσταλγούμε και περιμένουμε τους γνώριμους ήχους του. Το τραγούδι των τζιτζικιών, ο πιο χαρακτηριστικός ίσως ήχος της εποχής αυτής, συνδεδεμένο με τις ξένοιαστες μέρες του καλοκαιριού συχνά μας φέρνει στο νου τον διδακτικό μύθο του Αισώπου το τζιτζίκι και το μυρμήγκι.
Έτσι μιλώντας για το καλοκαίρι στο σχολείο μας, βρήκαμε την αφορμή να διαβάσουμε τον γνωστό μύθο που τόσο αγαπούν τα παιδιά καθώς και να αναπτύξουμε σχετικές δραστηριότητες
- Διαβάσαμε τον μύθο του Αισώπου “το τζιτζίκι και το μυρμήγκι”
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα μυρμήγκι που έφτιαξε τη φωλιά του στις ρίζες ενός δέντρου, μέσα στο δάσος. Την άνοιξη και το καλοκαίρι, που ο καιρός ήταν καλός, το μυρμήγκι ξυπνούσε με την ανατολή του ηλίου και ξεκινούσε τη δουλειά του. Έψαχνε συνεχώς να βρει διάφορους σπόρους και όταν έβρισκε κάποιον, τον φορτωνόταν στην πλάτη και τον μετέφερε στη φωλιά του όπου και τον αποθήκευε. Πρέπει να βιαστώ . . .
Στα κλαδιά του ίδιου δέντρου ένας τζίτζικας είχε φτιάξει τη φωλιά του. Δεν έκανε τίποτα όμως όλη μέρα από το να κοιμάται και να τραγουδά. Ξυπνούσε αφού μεσημεριάσει και αφού έτρωγε κάτι γρήγορα έπιανε το τραγούδι μέχρι τα μεσάνυχτα. Ενώ την ίδια στιγμή, ο μέρμηγκας κουραζόταν αδιάκοπα κουβαλώντας σπόρους Αχ, τι βαριά που είναι!
Έτσι περνούσαν οι μέρες η μια μετά την άλλη και ήρθε ο καιρός που έφυγε το καλοκαίρι και έδωσε τη θέση του στο φθινόπωρο. Ο ουρανός συννέφιασε, ψηλή βροχή άρχισε να πέφτει και τα φύλλα των δέντρων ένα – ένα ξεράθηκαν κι έπεσαν στη γη.
Δεν άργησε να έρθει ο χειμώνας και να πέσουν οι πρώτες νιφάδες του χιονιού. Το μυρμήγκι έχοντας πολλές προμήθειες καθόταν μέσα στο σπίτι του και απολάμβανε τη ζεστασιά του. Από την άλλη μεριά ο τζίτζικας έψαχνε απεγνωσμένα να βρει κάτι να φάει. Μην αντέχοντας άλλο την πείνα, πήγε στο γείτονά του, το μυρμήγκι, και ζήτησε φαγητό. Καλέ μου γείτονα, σε παρακαλώ, δώσε μου κάτι να φάω. Δεν μπορώ να βρω τίποτα. Τι έκανες όλο το καλοκαίρι;Γιατί δεν μάζευες τροφή για το χειμώνα; Δυστυχώς δεν έχω να σου δώσω, φτάνει μόνο για μένα. . .
Διδακτική επεξεργασία της ιστορίας:
- Τι συνήθιζε να κάνει όταν είχε καλοκαιρία το μυρμήγκι και τι το τζιτζίκι;
- Θα προτιμούσατε να ήσασταν το μυρμήγκι ή το τζιτζίκι της ιστορίας; γιατί;
- Τι πιστεύετε πως έμαθε το τζιτζίκι από το πάθημά του
- Γιατί το μυρμήγκι αρνήθηκε να δώσει φαγητό το χειμώνα στο τζιτζίκι που κρύωνε και πεινούσε ; είχε δίκιο;
- Ακούσαμε το τραγούδι τα τζιτζίκια (εστιάσαμε σε άγνωστες λέξεις, περιγράψαμε και οπτικοποιήσαμε εικόνες που μας δημιουργεί το τραγούδι)
Οι στίχοι του τραγουδιού είναι του Οδυσσέα Ελύτη
Μουσική: Λίνος Κόκοτος
Η ερμηνεία του είναι από τον Μιχάλη Βιολάρη και χορωδία
- Κατασκευή μυρμήγκι
Κόψαμε χάρτινες αυγοθήκες σε τριάδες, τις βάψαμε με νερομπογιές και αφού στέγνωσαν προσθέσαμε πόδια και κεραίες με σύρμα κατασκευών καθώς και ματάκια! Τα μυρμηγκάκια μας έτοιμα να αρχίσουν τη δουλίτσα τους μαζεύοντας σποράκια.
