Κόκκινα βαμμένα τα αυγά, κόκκινη λαμπάδα ή άσπρη με κόκκινη κορδέλα, κόκκινα τα παπούτσια που φέρνει η νονά στο βαφτιστήρι, κόκκινες οι παπαρούνες στα χωράφια…

  

Από την παράδοσή μας…

Η ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ ΚΙ Ο ΚΟΚΚΙΝΟΛΑΙΜΗΣ

Όταν σταυρώθηκε ο Χριστός, ένα καφετί πουλάκι πέταξε πάνω από το άγιο Κεφάλι του Χριστού που το έσφιγγε ένα αγκάθινο στεφάνι, ενώ ένα μικρό άσπρο λουλούδι είχε ανθίσει στη βάση του Σταυρού.

Το μαρτύριο του Θεανθρώπου έθλιβε το πουλί και το λουλούδι.

Το πουλάκι θέλοντας να απαλύνει τον πόνο του Χριστού, τράβηξε το ένα αγκάθι. Σταλαγματιές από το αίμα Του έπεσαν στο λαιμό του πουλιού κι άλλες κύλησαν πάνω στο λουλούδι, που άνοιξε τα πέταλά του όσο πιο πολύ γινόταν για να τις δεχτεί.

Μονομιάς ο λαιμός του πουλιού και τα πέταλα του λουλουδιού βάφτηκαν κόκκινα.

Έτσι, το αίμα του Χριστού χάρισε στον κοκκινολαίμη και την παπαρούνα κόκκινο χρώμα. 

• Τι σου έκανε εντύπωση στην παραπάνω ιστορία;
• Ζωγράφισε εικόνες από την ιστορία
• Τι γνωρίζεις για τον κοκκινολαίμη και την παπαρούνα. Δες εικόνες και μάθε περισσότερα από σχετικά βιβλία ή το διαδίκτυο
• Κοκκινολαίμης: αυτός που έχει κόκκινο λαιμό. Παίξε λίγο με τη λέξη , αλλάζοντας κάθε φορά το χρώμα (π.χ. πως λέγεται αυτός που έχει κίτρινο, άσπρο, πράσινο, μαύρο…λαιμό) 

ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΥΓΑ

Συνήθως τα αυγά του Πάσχα βάφονται κόκκινα. Για το χρώμα τους δίνονται διάφoρες εξηγήσεις. Άλλοι λένε ότι θυμίζει το αίμα του Χριστού, άλλοι ότι το κόκκινο είναι το χρώμα της χαράς κι άλλοι διηγούνται ότι:

Όταν αναστήθηκε ο Χριστός το είπαν σε μια γυναίκα που κρατούσε αυγά. Εκείνη δεν το πίστεψε και είπε : “Αν πραγματικά αναστήθηκε, τότε τα αυγά που κρατάω να γίνουν κόκκινα”. Αμέσως έγιναν κι από τότε τα βάφουν κόκκινα.

• Διηγήσου τη μικρή αυτή ιστορία στον παππού και τη γιαγιά. Την είχαν ακούσει κι αυτοί όταν ήταν παιδιά; Ζήτησέ τους να σου πουν, αν ξέρουν, άλλες ιστορίες σχετικές με το Πάσχα και πασχαλινά έθιμα.

Τέλος, ποιο άλλο χρώμα πιστεύεις ότι θα ταίριαζε στο Πάσχα. Θα βρεις κάποια, αν σκεφτείς την εποχή, τα έθιμα (φαγητά, γλυκίσματα), τα ζωάκια που “πρωταγωνιστούν”, το συναίσθημα για τα Πάθη του Χριστού.

Πείτε τη δική σας εκδοχή  μικροί – μεγάλοι και μετά διαβάστε

το παρακάτω κείμενο, που μας άρεσε και το μοιραζόμαστε μαζί σας.

 

Αν το Πάσχα είχε χρώμα… | της Λυδίας Ζάνη

Αν το Πάσχα είχε χρώμα, θα μπορούσε να είναι…

Πράσινο – έντονο και δροσερό, γεμάτο οξυγόνο και φύση. Πράσινο για τη χλόη που καλύπτει την εξοχή σαν παχύ χαλί και σε κάνει να θέλεις να κυλιστείς πάνω του σαν παιδί.

Κίτρινο– οξύ και λαμπερό, γεμάτο ανοιξιάτικο ήλιο και ενέργεια. Κίτρινο για τις μέρες που μεγάλωσαν και σε κρατούν έξω μέχρι αργά. Κίτρινο, γεμάτο χαρά και φως.

Μωβ– ευωδιαστό και εκκεντρικό. Λιλά για την πασχαλιά που άνθισε και φέτος και σε μεθάει με το άρωμα της. Μωβ για τις βιολέτες του Επιτάφιου…

Λευκό – αγνό και εκτυφλωτικό. Λευκό για το κερί της Ανάστασης. Κάτασπρο για τις ανθισμένες νεραντζιές που κουβαλάνε άρωμα πασχαλινό και χρώμα ανέγγιχτο.

Καφετί – ροδοκόκκινο και μυρωδάτο. Καφετί για τα τσουρέκια που βγαίνουν από το φούρνο και μοσχοβολάει το σπίτι Πάσχα.

Γκρι – βαρύ και μουντό. Γκρίζο για τον ουρανό της Μεγάλης Παρασκευής. Με κάτι από θλίψη. Κάτι από χειμώνα. Έτοιμο να ξορκιστεί γρήγορα, μέχρι να χτυπήσουν οι καμπάνες της Ανάστασης.

Κόκκινο – λαμπερό, χαρούμενο και δυνατό. Κόκκινο για τα βαμμένα αυγά. Κόκκινο για τις παπαρούνες που ματώνουν στα λιβάδια. Κόκκινο για τις κορδέλες στα κεριά. Κόκκινο για να μας θυμίζει ότι υπάρχει ζωή και μετά. Μετά από κάθε θλίψη. Μετά από κάθε πόνο. Μετά από κάθε βουτιά. Κόκκινο για τη ζωή που νικάει το θάνατο, κόκκινο σαν αίμα, κόκκινο της καρδιάς!