Καλώς μας ήρθες ΆΝΟΙΞΗ!!!
Μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα, έξω στην αυλή του σχολείου γινόμαστε ερευνητές και παρατηρούμε το περιβάλλον, τις αλλαγές του κήπου, το στόλισμα των δέντρων, τα χρώματα του ουρανού. Οι παρατηρήσεις καταγράφονται και ζωγραφίζεται μια εικόνα που τους εντυπωσίασε.
Καλούμε τις αισθήσεις για να μας μιλήσουν για την άνοιξη και τα παιδιά της.
Αν η εποχή αυτή έρθει με άσχημο καιρό και δεν μπορούμε να την υποδεχτούμε έξω, η τάξη μεταμορφώνεται σε μια μικρή πινακοθήκη με πίνακες της. Τα παιδιά σχολιάζουν, παρατηρούν, δίνουν τίτλους στους πίνακες, επιλέγουν και προσπαθούν να αποδώσουν τον δικό τους ζωγραφικό πίνακα.
Το ποίημα ” Δε μ’ ακούς” της Μάρω Λοίζου , είναι μια ακόμα αφορμή για να μιλήσουμε για την λουλουδάτη κοπέλα. Είναι γεμάτο με εικόνες που μπορούν να αποδοθούν και με μουσικά όργανα αλλά και με μιμητικές κινήσεις , ως δρώμενο.
ΔΕ Μ’ ΑΚΟΥΣ;
Έρχομαι μέσα απ’ τα δέντρα.
Έλα ,έλα , κοριτσάκι,
μυρίζω πασχαλιά και μαντζουράνα.
Έλα ,έλα, αγοράκι,
κυλήσου στο χώμα,
κάνε κολοτούμπες στο γρασίδι,
αγκάλιασε σφιχτά τη γάτα σου,
ρίξε μια πέτρα στο χελιδόνι που σε κοιτά στο
συρματόπλεγμα,
βγάλε μια δυνατή φωνή να ξαλαφρώσεις,
δώσε μια κλωτσιά στη μπάλα σου, να φτάσει στα ουράνια.
Έρχομαι μέσα απ’ τα δέντρα.
Πάρε ένα τριαντάφυλλο απ’ τον κήπο του γείτονα,
γύρνα στη σούβλα το πασχαλιάτικο αρνί,
κόψε μια μαργαρίτα μ’ αγαπά-δε μ’ αγαπά,
φτιάξε μαγιάτικο στεφάνι
με παπαρούνες, χαμομήλια και πράσινα στάρια.
Έλα ,έλα, αγοράκι,
έλα ,έλα , κοριτσάκι.
Δε μ’ ακούς;
Είμαι η Άνοιξη.
Μάρω Λοίζου
Ο Μάρτιος είναι ο μήνας με τις περισσότερες παροιμίες . Πολλές αναφέρονται στις καιρικές συνθήκες που επικρατούν το συγκεκριμένο μήνα και στον άστατο καιρό , ενώ άλλες στις γεωργικές ασχολίες των κατοίκων.
Σήμερα μάθαμε την παροιμία: Μάρτης είναι χάδια κάνει πότε κλαίει πότε γελάει.
