Ήταν που λέτε μια φορά κι έναν καιρό κάτι ξεραμένα φθινοπωρινα φύλλα ξεχασμένα μέσα σε μια σακούλα… έκλαιγαν και γκρινιάζαν ότι κανείς δεν τα αγαπάει και ότι είναι άσχημα πια! Ήταν έτοιμα να γίνουν χίλια κομμάτια αλλά…τα παιδιά που έχουν μια πολλή μεγάλη καρδιά τα πήραν και τα έκαναν πάλι όμορφα με τα μαγικά τους χεράκια…