“Άσπρο νυφικό μεσ’ το χειμώνα εγώ φορώ“

Η αμυγδαλιά μας προετοιμάζει για τον ερχομό της άνοιξης. Μας χαρίζει τα άσπρα και τα ροζ ανθάκια της και μας υπενθυμίζει πως η πιο χρωματιστή κι ευωδιαστή εποχή του χρόνου είναι λίγες μόνο μέρες μακριά.

Δε θα μπορούσαμε λοιπόν να μην γνωρίσουμε λίγο καλύτερα αυτό το υπέροχο δέντρο.

Διαβάσαμε πρώτα το μύθο από το βιβλίο “Οι μύθοι των λουλουδιών”

και στη συνέχεια αναπαραστήσαμε το μύθο μέσα στην τάξη.

Κι αφού μάθαμε για ποιο λόγο αυτό το δέντρο δεν περιμένει την άνοιξη, αλλά βιάζεται να ανθίσει μέσα στην παγωνιά του χειμώνα, παρατηρήσαμε από κοντά ένα κλαδί της και σχολιάσαμε ότι μας έκανε εντύπωση, όπως το χρώμα, τα μικρά ανθάκια, τα πέταλα, το σκληρό κλαδί που τσιμπούσε σε κάποια σημεία, αλλά και τη μυρωδιά της.

Δοκιμάσαμε αμυγδαλάκια, κουλουράκια με αμύγδαλο και φυσικά την αγαπημένη σοκολάτα αμυγδάλου.

Κι αφού διαπιστώσαμε όλοι πόσο νόστιμα είναι αυτά τα αμύγδαλα βγήκαμε στην αυλή και παίξαμε διάφορα παιχνίδια. Το πρώτο παιχνίδι ήταν παιχνίδι εξάσκησης της λεπτής μας κινητικότητας και φυσικά ταχύτητας. Με ένα μανταλάκι πιάναμε το αμύγδαλο ..

και έπρεπε να τρέξουμε να το βάλουμε στον κύκλο της ομάδας μας!!

Η αλήθεια είναι ότι δυσκολευτήκαμε λίγο, αλλά μας άρεσε πολυυυυ και όταν όλα τα αμύγδαλα είχαν μεταφερθεί στους κύκλους, τα μετρήσαμε και γράψαμε πόσα ήταν για να βρεθεί η νικήτρια ομάδα

Αν παρατηρήσετε βέβαια τα χαμόγελα των παιδιών, καμία ομάδα δε στεναχωρήθηκε γιατί το παιχνίδι ήταν φανταστικό.

Ένα ακόμα παιχνίδι που παίξαμε εκείνη την μέρα ήταν παιχνίδι ευστοχίας.Πόσα αμύγδαλα θα βάλουμε στο ποτήρι;;;

Κι όμως όλοι ευστοχήσαμε έστω και για μία φορά.

Η αμυγδαλιά έχει εμπνεύσει πολλούς καλλιτέχνες, ζωγράφους, ποιητές, συγγραφείς και εμείς γνωρίσαμε κάποιους από αυτούς.

Ο ζωγράφος Βαν Κογκ, με τον πολύ γνωστό πίνακά του μας έδωσε έμπνευση και εκφραστήκαμε κι εμείς ζωγραφίζοντας μια αμυγδαλιά…

VINCENT VAN GOGH ΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ (1890)

Ακούσαμε και το υπέροχο παραμύθι Η ΜΥΓΔΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ της Δήμητρας Ψυχογιού και με τους ήρωες του παραμυθιού παίξαμε ένα κουκλοθέατρο, βάζοντας φυσικά πάντα τη δική μας πινελιά.

Μπορείς να το ακούσεις εδω

Κι σ’ όλη αυτή η ανοιξιάτικη ευωδιά ήρθε να προστεθεί ένα τραγούδι αγαπημένο, το οποίο χορέψαμε και αφεθήκαμε στην όμορφη μελωδία του.

Κι επειδή όπως έχουμε ξαναπεί είμαστε από τους τυχερούς που ζούμε μέσα στην φύση, πήγαμε ένα περίπατο και παίξαμε με τις αμυγδαλιές που συναντήσαμε, τρέξαμε και απολαύσαμε το δεκατιανό μας ανάμεσά τους.