Επειδή καθυστερώ να αναρτήσω δραστηριότητες και κάποιες από αυτές είναι ήδη εκτός χρόνου, κυρίως οι αποκριάτικες, θα τις παρουσιάσω εδώ με τον τίτλο “ανασκόπηση Φεβρουαρίου”!…

Ζωγραφίζω το Φλεβάρη

Ένας τρόπος αξιολόγησης του τι έχουν μάθει τα παιδιά είναι, φυσικά, η ζωγραφική. Με αυτά που ζωγραφίζουν, μας “λένε” όσα θα μας έλεγαν αν τα ρωτούσαμε προφορικά ή όσα θα έγραφαν αν είχαν κατακτήσει τη δεξιότητα της γραπτής έκφρασης. Επιπλέον, ξέρουμε ότι, όταν χρειαστεί να μιλήσουμε για κάτι που ξέρουμε -ή νομίζουμε πως κατέχουμε- συνειδητοποιούμε πόσο καλά το γνωρίζουμε και ποιες είναι οι ελλείψεις μας. Βάζουμε τα δυνατά μας να θυμηθούμε, να ψάξουμε, να σιγουρευτούμε, να βρούμε τον καλύτερο τρόπο να το επικοινωνήσουμε, ώστε να το καταλάβουν καλύτερα οι άλλοι. Όλα αυτά κάνουν τα παιδιά με τη ζωγραφική, ασυνείδητα, και επιπλέον εκφράζονται δημιουργικά, με τρόπους που εμείς οι μεγάλοι δεν έχουμε φανταστεί. Και, φυσικά, πάντα μας εκπλήσσουν ευχάριστα.
Έτσι, την πρώτη μέρα του Φλεβάρη στο νηπιαγωγείο, αφού είπαμε τα ονόματα του Φλεβάρη, τα παρατηρήματα, τα χαρακτηριστικά του, το σχετικό μύθο που εξηγεί γιατί είναι κουτσός, αφού αναφερθήκαμε στις Απόκριες που μας φέρνει, αφού ντύσαμε την κούκλα της τάξης μας ως Φλεβάρη, τα παιδιά κλήθηκαν να ζωγραφίσουν το Φλεβάρη, όπως φαντάζονται ότι θα ήταν, αν ήταν άνθρωπος.

Όπως φαίνεται και παρακάτω, για κάποιο παιδί, το θέμα είχε και συνέχεια, άλλη μέρα…

Μάσκες στα παράθυρα

Εύκολο, γρήγορο, διασκεδαστικό! Τα παιδιά ανυπομονούν να δουν τι μάσκα έφτιαξαν, ενώ, συγχρόνως, μαθαίνουν για τη συμμετρία.
Τους έδωσα χρωματιστά χαρτιά Α4, κομμένα στα τρία. Τα παιδιά διάλεγαν όποιο χρώμα ήθελαν, δίπλωναν το χαρτί στη μέση σχημάτιζαν τη μισή μάσκα, την έκοβαν όπως ήταν, διπλωμένη, μου την έδιναν για να τους κόψω τα μάτια και, στο τέλος, την ξεδίπλωναν, για να δουν τι έφτιαξαν. Χρειάζεται να πω ότι μου ζητούσαν να φτιάξουν κι άλλη, κι άλλη, κι άλλη; Και ότι αυτό συνεχίστηκε και τις επόμενες μέρες;…

Ζωγραφίζουμε κλόουν, εμπνεόμενοι από τον Marc Chagall

Διαβάσαμε το βιβλίο “Ο ακροβάτης του ονείρου”, το οποίο ειναι εμπνευσμένο από πίνακες του Σαγκάλ. Μάθαμε λίγα πράγματα για το ζωγράφο, όπως την αγάπη του για το τσίρκο και τους κλόουν, αλλά και για τη γυναίκα του τη Μπέλα, που τη ζωγράφιζε συχνά μέσα στους πίνακές του, αναζητήσαμε το βιολί του θείου του και τους κόκορες του χωριού του, που ήταν συχνά κρυμμένα μέσα στα έργα του.

Στο τέλος, τα παιδιά ζωγράφισαν πορτρέτα κλόουν, με απαλά χρώματα, όπως το έκανε κι εκείνος. Χρησιμοποίησαν ξηροπαστέλ, τα οποία σταθεροποίησα εγώ στο τέλος με λακ.

Χαρταετοί στον ουρανό: σπουδή πάνω στους ρόμβους, τα πολύγωνα και τη συμμετρία

Χρειαστήκαμε:
– γαλάζιο Canson
– μπλε αραιή τέμπερα
– χαρτάκια σημειώσεων άσπρα και χρωματιστά, ολόκληρα ή κομμένα στη μέση
– σπάγγο
– υπολείμματα από χαρτιά γκοφρέ
– μολύβι, ψαλίδι, κόλλα, για κάθε παιδί

Η εργασία αυτή δε γίνεται μονομιάς. Τη φτιάξαμε σε δύο μέρες.
Τα παιδιά χρωμάτισαν τον ουρανό με κυκλικές κινήσεις, αφήνοντας ένα μικρό περιθώριο γύρω-γύρω, αν ήθελαν. Άφησαν να στεγνώσει.

Δίπλωσαν άσπρα χαρτάκια στη μέση, ζωγράφισαν μισό σύννεφο, το έκοψαν και το ξεδίπλωσαν. Κόλλησαν τα σύννεφα στον ουρανό.

Για να φτιάξουν ρόμβους, δίπλωσαν τα κομμένα χρωματιστά χαρτάκια στη μέση, ζωγράφισαν ένα Λ στην ένωση, το έκοψαν και το ξεδίπλωσαν.
Για τα εξάγωνα, δίπλωσαν τα ολόκληρα χαρτάκια, ζωγράφισαν μια “ανάποδη βάρκα” ή “σκεπή ίσια από πάνω”, την έκοψαν και την ξεδίπλωσαν.
Κόλλησαν τους χαρταετούς πάνω στον ουρανό.
Έφτιαξαν φιογκάκια με τα γκοφρέ και τα κόλλησαν πάνω στους σπάγγους που είχαν κολλήσει κάτω από τους χαρταετούς.