Με το φθινόπωρο έρχονται τα πρωτοβρόχια. Ο ουρανός γεμίζει σύννεφα και οι πρώτες σταγόνες δροσίζουν τη διψασμένη γη. Μα από που άραγε έρχονται τα σύννεφα; Κουβαλούν τόσο πολύ νερό και δεν κουράζονται; Κι όταν το ρίχνουν στη γη μετά από που ξαναγεμίζουν;;;
Αυτές οι απορίες και άλλες πολλές δημιουργήθηκαν αυτές τις μέρες και φυσικά το μόνο που εμείς είχαμε να κάνουμε είναι να εξερευνήσουμε για να ανακαλύψουμε μόνοι μας τη γνώση!
Παρατηρήσαμε και στη συνέχεια πειραματιστήκαμε
Βράσαμε νερό και είδαμε που πηγαίνουν οι υδρατμοί. Τους είδαμε όταν εκείνοι ξανά μεταμορφώθηκαν σε σταγόνες.
Φτιάξαμε τεχνητά σύννεφα και ρίξαμε τη βροχή μέσα στα ποτήρια.
Βρήκαμε και την ευκαιρία να γνωρίσουμε το μικρό μας ρομποτάκι, τη bee-bot. Και με μεγάλο ενθουσιαμό της δώσαμε οδηγίες και ακολούθησε σωστά τον κύκλο του νερού.
Γνωρίσαμε και το πρώτο γράμμα του νερού και το γράψαμε με διάφορους τρόπους.
Κι ένα σύννεφο αλλιώτικο από αυτά που γνωρίζουμε με περίσσια φαντασία και δημιουργικότητα
Γλυκό φθινοπωράκι …. Πόσο όμορφη εποχή και πόσα πολλά πράγματα μπορούμε να ανακαλύψουμε μέσα από αυτή.
Ένας μικρός γρίφος μας βοηθάει να ανακαλύψουμε το όνομα της εποχής που μας γεμίζει με τα χρώματα της
Αναπαριστoύμε με το σώμα μας όλα εκείνα που διαβάσαμε στους γρίφους και γράφουμε το όνομα της εποχής που μόλις τώρα ανακαλύψαμε..ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
Τα παιχνίδια που παίξαμε με αφορμή το φθινόπωρο ήταν αμέτρητα!!! Κάναμε ομαδοποιήσεις ανάλογα με το χρώμα και το σχήμα, φτιάξαμε μοτίβα
Παίξαμε παιχνίδια ομαδικά που τα ευχαριστηθήκαμε. Πόσο εύκολο είναι να περπατήσουμε με ένα φύλλο στην παλάμη μας χωρίς αυτό να πέσει; Πόσο μακριά μπορούμε να στείλουμε ένα ξερό φύλλο με μια ανάσα μόνο;
Κι όταν το φύλλο μας κρατάει συντροφιά και μας λέει τα μυστικά του, ποια να ναι άραγε αυτά;;
Φέραμε στην τάξη και φθινοπωρινά φρούτα και όχι μόνο δοκιμάσαμε και μας άρεσαν όλα πολύ, αλλά βρήκαμε και την ευκαιρία να τα μετρήσουμε και να θυμηθούμε τους αριθμούς, να παίξουμε το παιχνίδι “μάντεψε τι κρατάς”, να κάνουμε ομαδοποιήσεις
Κι εκείνο το φύλλο που μας χάρισε τόσα παιχνίδια το φιλοτεχνήσαμε και φτιάξαμε υπέροχα φθινοπωρινά τοπία
Για να μεγαλώσω και να αναπτυχθώ, θέλω ήλιο και αέρα, χώμα και νερό… Με αφορμή την επεξεργασία της θεματικής ενότητας “Σπορά” συζητήσαμε με τα παιδιά για τα 4 βασικά στοιχεία που χρειάζεται το μικρό σποράκι για να μεγαλώσει και να αναπτυχθεί.
Ξεκινήσαμε λοιπόν βλέποντας το παρακάτω βίντεο
Στην συνέχεια , διαβάσαμε το βιβλίο Μεγαλώνει ,μεγαλώνει το φυτό
αφού κατανοήσαμε τι αναφέρει δραματοποιήσαμε την διαδικασία της σποράς
Έφτασε η ώρα για μια ατομική εργασία ,κόβω και κολλάω στην σωστή σειρά πως μεγαλώνει ένα φυτό
Έπειτα ,βάλαμε σε σειρά την διαδικασία που μεγαλώνει ένας σπόρος
μάθαμε το τραγούδι Ο ΓΕΩΡΓΟΣ ΠΑΕΙ ΣΤΟΝ ΑΓΡΟ
Συζητήσαμε για το πως το σιτάρι γίνεται ψωμί ,είδαν από κοντά πως είναι το σιτάρι και όχι μόνο καθώς επίσης και εικόνες από το σιτάρι στο ψωμί. Τα παιδιά μαθαίνουν την ιστορία και τη διατροφική αξία του ψωμιού. Βιώνουν τη διαδικασία παραγωγής ψωμιού ακολουθώντας ένα-ένα τα βήματα
Μελετήσαμε τον πίνακα του Θεόφιλου ,τον παρατήρησαν και αφού προηγήθηκε συζήτηση ,ακολούθησε η δραματοποίηση
Με αφορμή τα όσα είδαμε , συζητήσαμε για τον τρόπο που γίνονταν οι γεωργικές εργασίες παλιότερα και τώρα, για τις διαφορές, τη δυσκολία τους και είδαμε σχετικές εικόνες.
Και μια που είναι η εποχή του οργώματος και της σποράς, φυτέψαμε κι εμείς τους δικούς μας σπόρους.
Με χαρά και με τις νέες τους γνώσεις ,έσκαψαν στην αυλή του σχολείου και έβαλαν τους δικούς τους σπόρους στο χώμα .. Περιμένουμε με ανυπομονησία να βγουν ,τους
Το Φθινόπωρο έφτασε.. Χρώματα πορτοκαλί, κόκκινα και κίτρινα γέμισαν το χώρο γύρω μας.. Ήρθε ο καιρός να προσεγγίσουμε το θέμα. Ξεκινάμε λοιπόν πρώτα ψάχνοντας να δούμε πώς είναι το Φθινόπωρο… Ένα γράμμα έφτασε στο σχολείο μας, μας καλούσε να υλοποιήσουμε κάποιες δοκιμασίες, κάθε δοκιμασία χάριζε στα παιδιά και ένα γράμμα, για να δούμε ποια λέξη θα σχηματιστεί … Γίναμε σύννεφα, βροχή, σαλιγκάρια , σκαντζόχοιροι , κάναμε βόλτα στον περίγυρο του σχολείου μας, ήταν μια τέλεια αρχή να κατανοήσουμε αυτή την εποχή του χρόνου .
Μεταμορφωθήκαμε σε μεγάλα και μικρά σύννεφα
σε σύννεφα που ρίχνουν βροχή
μεταμορφωθήκαμε σε μήλα και χορέψαμε το μήλο μου κόκκινο
σε σαλιγκάρια και ακολουθήσαμε μια συγκεκριμένη διαδρομή
βγήκαμε στην αυλή και μαζέψαμε φύλλα
γίναμε σκαντζοχοιράκια και διασχίσαμε μια διαδρομή
με τις ομπρέλες μας ψηλά κρατήσαμε την ισορροπία μας πάνω στην γραμμή
πατήσαμε σταφύλια
γίναμε οι ίδιοι δέντρα
Τέλος ,καταφέραμε και βρήκαμε όλα τα γράμματα , τα μετρήσαμε ήταν 9, τα βάλαμε στην σειρά και σχηματίστηκε η λέξη Φθινόπωρο
Έπειτα διαβάσαμε << Το φύλλο που δεν ήθελε να πέσει>>
Αφού το κατανόησαν τα παιδιά , το δραματοποιήσαμε
Έφτασε η ώρα για μια ομαδική εργασία αλλά και ατομική με τις παλάμες των παιδιών
Και αφού κατανοήσαμε τα χαρακτηριστικά του Φθινοπώρου , μάθαμε το γράμμα Φ ,το σχηματίσαμε στην παρεούλα, το περπατήσαμε και το δημιουργήσαμε με πλαστελίνη. Επίσης φτιάξαμε το παζλ του Φθινοπώρου ..
Συζητήσαμε για τα φθινοπωρινά φρούτα , είδαμε εικόνες ,δοκιμάσαμε ,μαντέψαμε αινίγματα και μάθαμε τις λεξούλες Μήλο και Ρόδι .
1 μήλο την ημέρα τον γιατρό τον κάνει πέρα, μάθαμε τον αριθμό 1 ,την αξία του αγαπημένου φθινοπωρινού φρούτου ,το σχηματίσαμε ,το κόψαμε και στολίσαμε την τάξη μας
Έφτασε η ώρα για παιχνίδι ,κόψαμε φύλλα αλλά και χρησιμοποιώντας αυτά που είχαμε μαζέψει από την αυλή ,χωριστήκαμε σε δύο ομάδες και το παιχνίδι ξεκίνησε..
ισορροπία
ταξινόμηση βάση χρώματος και σχήματος
δραματοποίηση μιας ιστορίας με το φύλλο που κρατούσαν
Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Με αυτό το τραγούδι ξεκίνησε η ενασχόληση μας με το κύκλο του νερού . Αρχικά θέσαμε κάποιες ερωτήσεις στα παιδιά σχετικά με το θέμα και αφού έγινε η συζήτηση, διαβάσαμε το παραμύθι <<Η μικρή σταγόνα>>.
Συνέχεια είχε η δραματοποίηση του παραμυθιού από τους μικρούς μαθητές ( σταγόνες -σύννεφα -ήλιος)
μάθαμε τον αριθμό 3 και κατασκευάσαμε με μαλλί 3 συννεφάκια
φτιάξαμε το δικό μας σύννεφο
και ζωγραφίσαμε τα σύννεφα που ξεκινούν να ρίχνουν βροχή
Τέλος είχε η επίσκεψη του κ.Γιάννη με το διαδραστικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα μετεωρολογίας με τίτλο “Τα Παιδία Βρέχει”, ειδικά σχεδιασμένο για παιδιά νηπιαγωγείου δίνοντας την ευκαιρία στους μικρούς μας μαθητές να κατανοήσουν τα καιρικά φαινόμενα μέσα από εικόνες, ήχους, animation, βίντεο, πειράματα και κατασκευές.
Το φθινόπωρο είναι μια εποχή που φέρνει τόσες πολλές αλλαγές στην καθημερινότητά μας!!
Μια εποχή που μας δίνει αμέτρητες ευκαιρίες να παίξουμε, να δημιουργήσουμε, να ανακαλύψουμε, να αισθανθούμε.
Πως να μοιάζει όμως ο φθινόπωρο μέσα από τα μάτια των παιδιών;;
Έπειτα από ένα μικρό “περίπατο” στις γειτονιές του Σεπτέμβρη, του Οκτώβρη και του Νοέμβρη, κι αφού τα παιδιά έπαιξαν με τα χρώματά τους και τις αγαπημένες τους συνήθειες, προσπάθησαν να αποτυπώσουν αυτά που τους άρεσαν.
Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ένας υπέροχος πίνακας ζωγραφικής.
Κι αφού το φθινόπωρο είναι ακριβώς έξω από την πόρτα μας, βγήκαμε για να το νιώσουμε με όλες μας τις αισθήσεις… Όλα μυρίζουν υπέροχα!!Το χώμα, τα δέντρα, τα φύλλα. Ο θόρυβος που κάνουν τα καφέ φύλλα που βρίσκονται στην αυλή μοιάζει με μουσική. Η υφή των φύλλων που έχουν πέσει στο χώμα είναι διαφορετική από όσων βρίσκονται πάνω στα δέντρα…
Μα εκείνο που μας τραβά περισσότερο το ενδιαφέρον είναι τα σαλιγκάρια. Μαζεύουμε κάποια και αρχίζουμε να τα παρατηρούμε … Οι ερωτήσεις πέφτουν βροχή!! Τι τρώνε; Γιατί έχουν δικό τους σπίτι; Γιατί έχουν κεραίες; Γιατί κολλάει το ένα με το άλλο; Γιατί έχουν σάλια;Πως γεννιούνται;
Εκτός όμως από όλες αυτές τις πληροφορίες που μάθαμε για τα σαλιγκάρια είχαμε και την ευκαιρία να κάνουμε ταξινομήσεις, ομαδοποιήσεις, μετρήσεις. Έτσι λοιπόν δώσαμε στο καθένα από ένα φύλλο, τα βάλαμε στη σειρά από το μεγαλύτερο στο μικρότερο, φτιάξαμε ομαδούλες των 3, 4, 5, 6 σαλιγκαριών και φυσικά σκηνοθετήσαμε και μια μικρή ιστορία για μια οικογένεια σαλιγκαριών με βασικούς πρωταγωνιστές τα δικά μας τα σαλιγκάρια!!
Τα σαλιγκάρια μας έδωσαν την ευκαιρία να κάνουμε μαθηματικά και μέσα στην τάξη, καθώς φτιάξαμε σαλιγκάρια με συγκεκριμένα μοτίβα
Εκτός όμως από τα σαλιγκάρια, ασχοληθήκαμε και με τα σκαντζοχοιράκια. Μπορεί να έχουν αγκάθια, αλλά εμείς τα συμπαθήσαμε πολύ. Σε αυτό βέβαια βοήθησε και το υπέροχο παραμύθι του Τζον Α. Ρου “Θέλω μια αγκαλιά”.
Μπορεί να μην καταφέραμε να βρούμε κάποιο έξω στην αυλή μας, αλλά φτιάξαμε μόνοι μας!!
Κι επειδή θέλαμε να μοιραστούμε αυτές τις όμορφες στιγμές που μας χάρισε το φθινόπωρο, τις καταγράψαμε σε ένα μήνυμα και τις στείλαμε στο European School Radio
Το φθινόπωρο έχει μπει για τα καλά κι εμείς δε ξέρουμε τι να πρωτοαπολαύσουμε!!. τόσα χρώματα..τόσες μυρωδιές..τόσες αλλαγές στη φύση. Η αλήθεια είναι ότι είμαστε από τους τυχερούς, καθώς όλα όσα απλόχερα μας χαρίζει η φύση, μπορούμε να τα απολαύσουμε με όλες μας τις αισθήσεις (ένα από τα θετικά ενός σχολείου στο χωριό!!). Βγήκαμε λοιπόν στην αυλή μας και μαζέψαμε τα φύλλα που είχαν πέσει από τα δέντρα…
Η χαρά μας δεν περιγράφεται που μαζέψαμε τόοοοοσα φύλλα!!
Γιατί όμως κάποια δέντρα έχουν πράσινα φύλλα ακόμα και μέσα στο χειμώνα; Διαβάσαμε την ιστορία ενός φύλλου και μιλήσαμε για τα φυλλοβόλα και τα αειθαλή. “Ντύσαμε και ξεντύσαμε” τα δέντρα στην τάξη μας για να καταλάβουμε καλύτερα πως τα πράσινα φύλλα μένουν πάνω στα δέντρα, ενώ τα καφέ, τα κόκκινα, τα κίτρινα, πέφτουν στη γη
Μα το φθινόπωρο δεν φέρνει μόνο φύλλα. Τα συννεφάκια ταξιδεύουν και παίζουν υπέροχα παιχνίδια. Ξέρουν να μεταμορφώνονται, να τρέχουν, να κρύβονται και φυσικά να αλλάζουν μορφή μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Δε θα μπορούσαμε λοιπόν να χάσουμε ένα τέτοιο μοναδικό παιχνίδι. Βγήκαμε στην αυλή μας, κοιτάξαμε τα σύννεφα και γίναμε σαν κι αυτά!!!Βασίλισσες, γατούλες, αυτοκίνητα, φωτιές, μπαλαρίνες και σκαντζόχοιροι απλώθηκαν σε γη και ουρανό και έπαιξαν εκείνο το φθινοπωρινό πρωινό….
Η πρώτη φθινοπωρινή βροχούλα έπεσε και τα σαλιγκάρια ξεκίνησαν τις βόλτες!! Οι χοχλιοί (όπως τους λέμε εμείς στην Κρήτη), βρέθηκαν στην αυλή μας κι εμείς φυσικά ως καλοί οικοδεσπότες τους φιλοξενήσαμε. Τους δώσαμε δροσερά φυλλαράκια να ξαποστάσουν, τους φτιάξαμε παιδική χαρά να παίξουν και μας βοήθησαν να κάνουμε και λίγα μαθηματικά…
Τα φθινοπωρινά παιχνίδια δεν έχουν τέλος και φυσικά η έμπνευσή μας δεν έχει όρια… Η τάξη μας έχει γεμίσει με φθινοπωρινά χρώματα, φθινοπωρινές εικόνες και εμείς δε σταματάμε ποτέ!Η φύση μας εμπνέει κι εμείς δημιουργούμε…
Η περασμένη Τρίτη ήταν ίσως η πιο χειμωνιάτικη μέρα του Νοέμβρη: πολύ κρύα, με ψιλόβροχο, χωρίς να δούμε τον ήλιο ούτε για μια στιγμή. Ο ουρανός βαρύς, με τα σύννεφα σε όλους τους τόνους του γκρίζου: από το πολύ απαλό, σχεδόν άσπρο, μέχρι το μολυβί.
Είναι μουντό το γκρίζο χρώμα, αλλά μπορεί να γίνει πολύ ενδιαφέρον, αν δώσεις στα παιδιά την ευκαιρία να πειραματιστούν με αυτό και να δημιουργήσουν. Τους πρότεινα, λοιπόν, να φτιάξουν ο καθένας τη δική του αναπαράσταση του ουρανού που έβλεπαν από το παράθυρο, προσπαθώντας να του βάλουν όσο πιο πολλά διαφορετικά γκρίζα μπορούσαν -όπως και στον αληθινό ουρανό, δηλαδή.
Η αρχική ιδέα είναι από το pedagogie.ac-toulouse.fr.
Χρειαστήκαμε:
– Ένα λευκό χαρτόνι Canson για κάθε παιδί (φρόντισα να είναι μεγαλύτερο από Α4, για να έχουν χώρο να πειραματιστούν, κι έτσι μοίρασα ένα χαρτόνι 50 Χ70 στα τέσσερα)
– Ένα μικρό πιατάκι και ένα χοντρό πινέλο για κάθε παιδί
– Τέμπερα άσπρη και μαύρη
Σε κάθε ατομικό πιατάκι, έβαλα, μακριά το ένα από το άλλο, άσπρο και μαύρο χρώμα. Η οδηγία ήταν να παίρνουν τα παιδιά άσπρο χρώμα και, ελάχιστο στην αρχή και λίγο περισσότερο κάθε φορά, μαύρο χρώμα, προσπαθώντας να πετύχουν διαφορετικούς τόνους του γκρίζου. Τα χρώματα τα ανακάτευαν πάνω στο χαρτί, την ώρα που έφτιαχναν το σύννεφο, και όχι στο πιατάκι. Αν ανακατεύουν τα χρώματα στο πιατάκι, μετά από μια-δυο προσπάθειες, όλο το πιάτο θα έχει έναν και μοναδικό γκρίζο τόνο…
Αυτή η δραστηριότητα “τα πάει καλά με τα λάθη”, γιατί όλα διορθώνονται! Το πολύ σκούρο γίνεται πιο ανοιχτό, αν του βάλουμε από πάνω λίγο άσπρο και το ανακατέψουμε, και το πολύ ανοιχτό γίνεται πιο σκούρο, αν του βάλουμε λίγο μαύρο! Έτσι, τα παιδιά μπορούσαν να πειραματιστούν ελεύθερα, μαθαίνοντας από τα λάθη τους και έχοντας τη δυνατότητα να τα διορθώσουν, ώστε να επιτύχουν ένα πιο όμορφο αισθητικό αποτέλεσμα.
Όταν γέμισαν όλο το χαρτί τους, βούτηξαν το -λερωμένο με λίγο περισσότερο μαύρο- πινέλο τους σε νερό και πιτσίλισαν το χαρτί. Το σήκωσαν όρθιο, ώστε να κυλήσουν οι σταγόνες προς τα κάτω και να μοιάζουν με βροχή. Και το άφησαν να στεγνώσει.
Την επόμενη μέρα, τους έδωσα κομμάτια από χαρτόνια με σχέδια και το κάθε παιδί, αφού διάλεξε αυτά που προτιμούσε, σχεδίασε στο καθένα ένα ημικύκλιο, το έκοψε και το κόλλησε στον ουρανό του. Στο τέλος, με μαύρο μαρκαδόρο, έφτιαξε το χερούλι της κάθε ομπρέλας.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότερα
Φτιάξαμε τεχνητά σύννεφα και ρίξαμε τη βροχή μέσα στα ποτήρια.
