Φύλλα από φίλτρα καφέ

Υλικά:
Φίλτρα του καφέ
Νερομπογιές
Μολύβι
Ψαλίδι

Την ιδέα μας την έδωσε το notimeforflashcards.com. Εμείς την προσαρμόσαμε σε φίλτρα καφέ που κυκλοφορούν εδώ και την απλοποιήσαμε, γιατί εκεί έδειχνε πλατανόφυλλα, που είναι πολύπλοκα και πρότεινε τη χρήση πατρόν, την οποία αποφεύγουμε συστηματικά!
Τα παιδιά έβρεξαν με το πινέλο τους, ταμποναριστά, το φίλτρο. Αυτό το κάναμε, για να αναμειγνύονται καλύτερα τα διάφορα χρώματα, αλλά και για να περνάει η μπογιά και στα δύο κομμάτια του φίλτρου, δηλαδή και στις τέσσερις πλευρές. Στη συνέχεια, από το κουτί με τις νερομπογιές τους, επέλεξαν τα χρώματα που ταιριάζουν σε φθινοπωρινά φύλλα (φυσικά, η εργασία αυτή ήρθε μετά από σχετική επεξεργασία του θέματος) και χρωμάτισαν τα φίλτρα.

Όταν τα φίλτρα στέγνωσαν, τα παιδιά έκοψαν τα φύλλα ελεύθερα, χωρίς πατρόν, όπως ξέρουν, σε διάφορα μεγέθη. Επειδή το φίλτρο έχει δύο κομμάτια, βγαίνουν δύο ίδια φύλλα για καθένα που σχεδιάζουν.

Τα χρώματα φαίνονται και από τις δύο μεριές, ειδικά όταν τα φωτίζει το φως του ήλιου, οπότε είναι κατάλληλη διακόσμηση για τα τζάμια, όπου απλώς τα κολλάμε με λίγο σελοτέιπ.

Επειδή θέλουμε να δώσουμε τα φύλλα πίσω στα παιδιά, όταν τα βγάλουμε, τα παιδιά έγραψαν το αρχικό του ονόματός τους σε μια γωνίτσα του φύλλου.

 
Κυκλάμινα
(ή πώς γνωρίσαμε το Γιάννη Ρίτσο και το μωβ χρώμα)

Αφού μιλήσαμε για τα φθινοπωρινά λουλούδια, φέραμε κυκλάμινα στην τάξη μας και τα παρατηρήσαμε, γνωρίσαμε το Γιάννη Ρίτσο, μέσα από δύο ποιήματά του, μελοποιημένα από το Μίκη Θεοδωράκη (Δίσκος: Τα 18 λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας)

Στο πρώτο, παρομοιάζει το κυκλάμινο με ένα μικρό πουλί, δεμένο με κλωστίτσα:

Το κυκλάμινο

Μικρό πουλί τριανταφυλλί

Δεμένο με κλωστίτσα
Με τα σγουρά φτεράκια του
Στον ήλιο πεταρίζει.

Κι αν το τηράξεις μια φορά
Θα σου χαμογελάσει
Κι αν το τηράξεις δυό και τρεις
Θ’ αρχίσει το τραγούδι.

Στο δεύτερο, ο ποιητής κουβεντιάζει με το κυκλάμινο:

Κουβέντα μ’ ένα λουλούδι

Κυκλαδινό κυκλάμινο
Στου βράχου τη σχισμάδα
Πού βρήκες χρώματα κι ανθείς
Πού μίσχο και σαλεύεις;

Μέσα στο βράχο σύναξα
Το γαίμα στάλα-στάλα
Μαντήλι ρόδινο έπλεξα
Κι ήλιο μαζεύω τώρα.

Όταν έφτασε η ώρα να ζωγραφίσουμε τα κυκλάμινα, έπρεπε να λύσουμε ένα πρόβλημα: Δεν είχαμε μωβ χρώμα! Έχοντας μιλήσει για τα βασικά χρώματα (μπλε, κόκκινο, κίτρινο), που φτιάχνουν όλα τα άλλα, τα παιδιά ήταν ήδη εξοικειωμένα με τα σύνθετα χρώματα (πορτοκαλί, πράσινο, μωβ) και μου πρότειναν να το φτιάξουμε. Έτσι, θυμηθήκαμε πώς φτιάχνουμε το μωβ. Επιπλέον, μάθαμε ότι, ανάλογα με την ποσότητα του κάθε βασικού χρώματος, φτιάχνουμε και διαφορετική απόχρωση. Αν προσθέσουμε και άσπρο, τότε μπορούμε να φτιάξουμε πιο ανοιχτό τόνο.

Υλικά:
Μικρά πλαστικά πιατάκια, ένα για κάθε παιδί
Τέμπερα μπλε, κόκκινη (σκούρο κόκκινο, όχι πορτοκαλοκόκκινο, γιατί δε θα βγαίνει μωβ, αλλά καφέ) και άσπρη
Καφέ μαρκαδόρο
Χαρτιά Α4

Αρχικά, βάζουμε μια μικρή ποσότητα μπλε και κόκκινου χρώματος σε δύο σημεία του πιάτου, μακριά το ένα από το άλλο. Εξηγούμε στα παιδιά πως, με το πινέλο τους, πρέπει να παίρνουν μια πολύ μικρή ποσότητα από την άκρη κάθε χρώματος και να τα αναμειγνύουν. Ζωγραφίζουν ένα κυκλάμινο. Μετά, δοκιμάζουν να προσθέσουν λίγο ακόμα χρώμα, πότε από το ένα, πότε από το άλλο χρώμα, για να δουν πώς αλλάζει το χρώμα. Κάθε φορά, ζωγραφίζουν κι ένα κυκλάμινο. Η χαρά του να ανακαλύπτουν κάθε φορά μια καινούργια απόχρωση είναι απερίγραπτη! Αφού εξοικειωθούν λίγο με τη μίξη των χρωμάτων, τους προσθέτουμε στο πιάτο και λίγο άσπρο, ώστε να πετύχουν και διαφορετικούς τόνους (από το πιο σκούρο στο πιο ανοιχτό).
Η εργασία αυτή είναι πολύ σημαντική, γιατί αφήνει τα παιδιά να πειραματιστούν ελεύθερα, χωρίς σωστό και λάθος, και να οδηγηθούν τόσο σε ένα ενδιαφέρον γι’ αυτά και μοναδικό αισθητικό αποτέλεσμα, όσο και στην αβίαστη γνώση.

Όταν τα κυκλάμινα στεγνώσουν, τα παιδιά προσθέτουν τους μίσχους με καφέ χρώμα, αφού παρατήρησαν ότι ο μίσχος του κυκλάμινου δεν είναι πράσινος.

Χρυσάνθεμα από ηλιόσπορους και πασατέμπο

Υλικά:
Χρωματιστά χαρτόνια ή χαρτιά Α4
Ηλιόσποροι, πασατέμπος
Σπάγγος ή μαλλί για τα κοτσάνια
Κόλλα υγρή ή λευκή.

Τα παιδιά φτιάχνουν έναν κύκλο γεμάτο κόλλα. Κολλούν τους σπόρους, ξεκινώντας από το περίγραμμα. Στη συνέχεια γεμίζουν τον κύκλο κυκλικά, κολλώντας μόνο τις μύτες από τους σπόρους. Οι σπόροι ακουμπούν κάθε φορά πάνω στον εξωτερικό κύκλο. Όταν στεγνώσει η κόλλα, σχεδιάζουν με κόλλα το κοτσάνι και κολλούν το σπάγγο ή το μαλλί. Κόβουν ό,τι περισσεύει.