💡  Βασικός σκοπός του θεματικού κύκλου  είναι αρχικά η γνωριμία των πιο σημαντικών ομάδων τροφών, της έννοιας της ισορροπημένης διατροφής και της σημασίας της για τη ζωή μας. Επιπλέον, μέσα από στοχευμένες δράσεις και υιοθετώντας σύγχρονες διδακτικές πρακτικές για την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, θα επιδιωχθεί η συνειδητοποίηση του ότι τα τρόφιμα δεν παράγονται ως δια μαγείας: τόσο η παραγωγή όσο και η κατανάλωση τροφίμων φέρνουν ιδιαίτερα αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.

 

 

 ➡ Παιχνίδι ρόλων
Σήμερα ξεκινάμε το ταξίδι μας με έναν μικρό γύρο του κόσμου! Τρυπάμε το πρώτο από τα 3 εισιτήρια. Δείχνουμε εικόνες και αφηγούμαστε παραμύθια για ψαράδες και γεωργούς. Απλώνουμε τα δυο πανιά, μπλε για τη θάλασσα, καφέ για τη στεριά. Εκφωνούμε  τροφές (μπαρμπούνι, παντζάρι, μήλο, κ.ο.κ.). Τα παιδιά πρέπει να σταθούν στο σωστό πανί. Η θάλασσα με τα ψάρια, τα θαλασσινά και τον θεό Ποσειδώνα η στεριά με τα φυτά, τα ζώα και τη θεά Δήμητρα. Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες: Γεωργοί και Ψαράδες. Απλώνετε το χαρτί του μέτρου με τη στεριά μπροστά στη μία ομάδα και αυτό με τη θάλασσα στη δεύτερη. Οι πρώτοι κάνουν ότι σπέρνουν το χωράφι. Οι δεύτεροι ότι ψαρεύουν.
Αφηγούμαστε: «Τι ευτυχισμένοι που είναι οι γεωργοί και οι ψαράδες! Νόστιμα ψάρια ψαρεύουν οι ψαράδες. Λαχταριστά φρούτα, λαχανικά και στάρια καλλιεργούν οι γεωργοί. Ουπς! Ποιος βρόμισε το χώμα με φάρμακα; Ποιος έριξε στη θάλασσα σκουπίδια και πετρέλαιο; Ποιος έβαλε χημικά στα φυτά για να μεγαλώσουν γρήγορα; Όταν βρέχει αυτά ξεπλένονται στη θάλασσα. Πάνε και τα ψάρια, κατάπιαν τα δηλητήρια. Πάει η ψαριά μας! Γρήγορα να καθαρίσουμε το χώμα και τη θάλασσα!» Δείξτε την υδρόγειο σφαίρα της τάξης. Παρατηρήστε τις θάλασσες και τις στεριές. Από εκεί παίρνουμε το φαγητό μας. Τι θα γινόταν αν βρομίζαμε το νερό και το χώμα της Γης; Τι θα συνέβαινε στην τροφή μας; Πού θα κατέληγε αυτή η «βρομιά»; Δραματοποιούμε

 ➡  Πώς έγινα πιλάφι!
Σε ποιον αρέσει το πιλάφι; Εμφανίζουμε το σακουλάκι με το ρύζι. Ανήκει στην οικογένεια που τη λένε «δημητριακά», από τη θεά Δήμητρα. Δείχνουμε την εικόνα της θεάς και ένα σπυρί ρύζι. Ας
ακούσουμε την ιστορία του

Ένας κόκκος ρυζιού λέει την ιστορία του

«Όλα ξεκίνησαν από ένα σποράκι. Περίπου όπως και η δική σας ζωή!
Αλλά τώρα μιλάμε για μένα. Και η δική μου ζωή ξεκίνησε σε μια μακρινή
χώρα που λέγεται Πακιστάν. Πρώτα όργωσαν καλά το χωράφι. Όπως
κάνατε εσείς πριν λίγο, όταν παίζατε τους γεωργούς. Ύστερα έβαλαν
φάρμακα στο χώμα. Για να είναι πιο δυναμωτικό. Τα πολλά φάρμακα
όμως μένουν στο χώμα. Και, κάθε φορά που βρέχει, ξεπλένονται στο
χώμα, στο νερό που περνά κάτω από τη χώρα και στη θάλασσα. Όπως
στο παιχνίδι που παίξατε πριν λίγο. Σιγά σιγά άρχισα να μεγαλώνω.
Έβγαλα καρπό. Με θέρισαν.
Ύστερα άρχισε μια μεγάλη περιπέτεια στο εργοστάσιο. Πέρασα από ένα
σωρό μηχανήματα. Στο τέλος με έβαλαν στο κουτί, και το κουτί σε ένα με-
γαλύτερο κουτί και μετά ταξίδεψα ως τη χώρα σας και ως το σούπερ μάρκετ.
Από εκεί με αγόρασε η δασκάλα σας /ο δάσκαλός σας. Τρελαίνεται για
ρύζι. Με μαγείρεψε. Αλλά μαγείρεψε πολύ και πέταξε τη μισή μερίδα στα
σκουπίδια. Πέταξε και το κουτί από τη συσκευασία μου, γιατί ήμουν το
τελευταίο σπυρί μέσα στο κουτί. Τώρα του εύχομαι καλή χώνεψη. Αλλά
έχω πολλά παράπονα και από τον δάσκαλο/τη δασκάλα σας και από

Εμπλουτίζεται σε κάθε πιθανή ευκαιρία!