Στο σχολείο μας δεν έχουμε παιχνίδια για αγόρια και παιχνίδια για κορίτσια. Έχουμε παιχνίδια για όλα τα παιδιά! Στο σχολείο μας τα αγόρια παίζουν και με κούκλες και με κουζινικά, γίνονται γοργονάκια, χωρίς να ντρέπονται γι΄αυτό και χωρίς να νιώθουν ότι αυτό τα κάνει να είναι λιγότερο αγόρια. Στο σχολείο μας τα κορίτσια παίζουν και με ρομπότ και με αμαξάκια, παίζουν ποδόσφαιρο, χωρίς να ντρέπονται γι΄αυτό και χωρίς να νιώθουν ότι αυτό τα κάνει να είναι λιγότερο κορίτσια. Στο σχολείο μας τα παιδιά μαθαίνουν ότι όλα τα χρώματα είναι για όλα τα παιδιά. Δεν είναι αγορίστικο το γαλάζιο και κοριτσίστικο το ροζ. Τα παιδιά στο σχολείο μας μαθαίνουν να μην ντρέπονται να φορούν όποιο ρούχο τα αρέσει και όποιο χρώμα τα αρέσει. Τα παιδιά στο σχολείο μας ζωγραφίζουν ό,τι πραγματικά τα αρέσει χωρίς να διστάζουν να το παραδεχτούν (μονόκερους, πριγκίπισσες, μοτοσυκλέτες, ήρωες και ηρωίδες). Μαθαίνουν να μην ντρέπονται να χορεύουν ότι τα αρέσει: μπαλέτο, χιπ χοπ, παραδοσιακά. Η μουσική και ο χορός (όλα τα είδη) είναι για όλα τα παιδιά!

Στην προσπάθειά μας αυτή μάς βοήθησε το υπέροχο βιβλίο:

«Η ΝΤΟΥΛΑΠΑ»

Συγγραφέας Κάββαλου Στέργια

Eκδότης Ποταμός

Εικονογράφος Πολενάκη, Ζακλίν

 

Στο βιβλίο αυτό ο Αναστάσης, θα ήθελε το δωμάτιό του να είχε άλλο χρώμα,

όμως δεν το έχει πει σε κανέναν.

Θα ήθελε τα ρούχα του να μην έχουν όλα τους σούπερ ήρωες και θα ήθελε πάρα πολύ να μπορεί χωρίς φόβο να παίξει με τα παιχνίδια της αδερφής του.

Η ντουλάπα του δωματίου του θα γίνει η αφορμή για να μιλήσει στη μαμά του για όσα δεν του αρέσουν ή για εκείνα που προτιμά.

 

 

 

Οι μαθήτριες και οι μαθητές του νηπιαγωγείου μας, ενθουσιάστηκαν. Μπήκαν στη θέση του Αναστάση και είδαν ότι αυτά που άρεσαν στον Αναστάση άρεσαν και σε κάποια από αυτά και ότι αυτό δεν είναι κακό!

Ζωγράφισαν πώς θα ήθελαν να είναι οι δικές τους ντουλάπες!

Μερικές φορές κρύβουμε ακόμη πράγματα μέσα στη ντουλάπα μας!