ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΟΥ….

Θυμόμαστε λοιπόν τη τάξη μας κι ας είμαστε σπίτι…άλλωστε εκεί έχουμε αφήσει όλοι το ίχνος μας. Θυμόμαστε τις γωνιές της τάξης όπου έχουμε παίξει πολύ και παίζοντας όλο και κάτι μαθαίναμε.. Ο Φώτης ο Φιδούλης ας πούμε, στη γωνιά των μαθηματικών ,  μας έμαθε γραμμούλες και -κατ’επέκτασιν- σχήματα αλλά μας βοήθησε και στη γραφή. Το φθινόπωρο , με αφορμή τη σπορά και το σποράκι( που μεγαλώνει και γίνεται φυτό) μιλήσαμε και παίξαμε πολύ με το “τι τρώνε τα φυτά”(φωτοσύνθεση) και έτσι φτιάξαμε το “λουλουδόμετρο” στη γωνιά της φύσης και της επιστήμης όπου μας βοήθησε και να θυμόμαστε τα μέρη του φυτού, να τα μάθουμε και να τα γράψουμε  αλλά και να μετρήσουμε τη δική μας ανάπτυξη (ύψος και μονάδες μέτρησης ). Φυτέψαμε λοιπόν τις “μαγικές” μας φασολιές και περιμένουμε να γίνουν τόσο ψηλές όσο αυτές του παραμυθιού (“Ο Τζακ κι η φασολιά”) , ενώ ταυτοχρόνως η γωνιά της φύσης και της επιστήμης γέμισε από σποράκια που μπήκαν σε ομαδούλες (όσπρια και δημητριακά). Τα Χριστούγεννα η γέννηση του Χριστού έγινε μια πολύ ωραία ομαδική κατασκευή με χρωματιστά γλωσσοπίεστρα και άλλα ξυλάκια… Και ο κύκλος του νερού με τα βασικά του χαρακτηριστικά -συμπύκνωση, εξάτμιση, πτώση-  , έγιναν ωραίες εργασίες αφού κόψαμε συννεφάκια και σταγονίτσες , ήλιο  και θάλασσα ,τα  κολλήσαμε στα χαρτονάκια μας,  κουραστήκαμε, σκεφτήκαμε και μάθαμε. Από το αγαπημένο μας ποιηματάκι “Από που είσαι ποταμάκι..” βρήκαμε όλοι μαζί τις λέξεις που έλειπαν και η Βάσω και ο Κωνσταντίνος αποφάσισαν να τις γράψουν. Μετά επίσης τα πειράματα που κάναμε με το νερό , καταγράψαμε τα συμπεράσματά μας στη γωνιά της φύσης και της επιστήμης και όσοι ήθελαν ζωγράφισαν και έγραψαν για να φτιάξουμε όλοι μαζί τον πίνακα καταγραφής μας .

Μπαίνοντας στη τάξη δεν ξεχνάω να ψάξω να βρω το μήνα που γεννήθηκα στο “τρενάκι των γενεθλίων” που φτιάξαμε με αφορμή τους “Δώδεκα μήνες αθλητές”…