ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ, ΖΩΓΑΦΙΖΟΥΝ
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ, ΤΗ ΖΩΗ, ΤΟ ΦΩΣ, ΤΗ ΧΑΡΑ!!!
Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχοΔυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέσηΠαίρνω φως απ’ τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπηΚαι μου λες πως σ’ αρέσει
Παίρνω φως απ’ τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπηΚαι μου λες πως σ’ αρέσει
Τα παιδιά τραγουδούνε στους δρόμουςΚι η φωνή τους τον κόσμο αλλάζειΤα σκοτάδια σκορπάνε κι η μέρα λουλουδίζειΣαν ανθός στο περβάζι
Ένα σύννεφο είν’ η καρδιά μουΚι η ζωή μου γιορτή σε πλατείαΣ’ αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος πόσο μοιάζειΜε μικρή πολιτεία.
Μουσική/Στίχοι: Χατζηνάσιος Γιώργος/Μπουρμπούλης Μιχάλης
Τραγούδι: Τάνια Τσανακλίδου
Με αφορμή την Επέτειο του Πολυτεχνείου , εμπνευστήκαμε και ζωγραφίσαμε τον πίνακα του Γιάννη Γαΐτη: “Καταπίεση”,
Διαβάσαμε την αγαπημένη στα παιδιά ΝΤΕΝΕΚΕΔΟΥΠΟΛΗ ,κατασκευάσαμε τους ήρωες της και παίξαμε το παραμύθι,
Φέτος, χάρη στη μητέρα νηπίου ακούσαμε ζωντανά στην τάξη μας τους μελωδικούς ήχους του ακορντεόν που μας συνόδευσε και τραγουδήσαμε τον “Δρόμο” και το “ Ακορντεόν” που ερμήνευσε ο Μάνος Λοΐζος.
