Στα εργαστήρια δεξιοτήτων πάντα κάτι μαθαίνουμε. Αυτή τη φορά μάθαμε το σημαντικότερο: ότι είμαστε ίδιοι αλλά ταυτόχρονα, μοναδικοί!! Αφού συζητήσαμε τα εξωτερικά χαρακτηριστικά μας και παρατηρήσαμε τις διαφορές μας, φτιάξαμε κάτι που μας ξεχωρίζει από τους άλλους: την ταυτότητά μας!! Συμπληρώσαμε τα σημαντικά στοιχεία μας και ζωγραφίσαμε τους εαυτούς μας..

Σκεφτήκαμε, όμως, πως μοιάζουμε με κομμάτια παζλ. Ναι, καλά διαβάσατε. Κομμάτια παζλ που όλα μαζί ενωμένα φτιάχνουν το παζλ της τάξης μας!! Ζωγράφισαμε ο καθένας το δικό του και φτιάξαμε ένα μεγάλο παζλ. Και οι κυρίες μας ζωγράφισαν. Είναι και εκείνες κομμάτια αυτού του παζλ!! Συνεχίσαμε κατασκευάζοντας έναν καθρέφτη. Όχι αληθινό, φυσικά!! Ένα καθρέφτη που πριν τον ανοίξουμε, μας υπενθυμίζει κάτι σημαντικό “Στον καθρέφτη σαν κοιτώ, βλέπω ένα πρόσωπο μοναδικό!!”.

Και αφού μιλήσαμε για διαφορετικά αλλά και μοναδικά άτομα, γνωρίσαμε τα άτομα που διαφέρουν από εμάς: άτομα με ειδικές ανάγκες αλλά και άτομα που κατάγονται από άλλες χώρες!! Ξεκινήσαμε με την πρώτη ομάδα.. Παιδιά χωρίς χέρι ή πόδι, σε αναπηρικό αμαξίδιο ή τυφλά.. Δημιουργήσαμε πολύχρωμα αναπηρικά αμαξίδια και έπειτα, προσποιηθήκαμε ότι δεν έχουμε χέρια και ψάξαμε τρόπους να ζωγραφίσουμε. Και βρήκαμε, φυσικά, τρόπο. ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΙ ΜΑΣ!!!

Ήθελε και η κυρία Κατερίνα να το δοκιμάσει και νομίζουμε πως της άρεσε πολύ!!

Στη συνέχεια, προσπαθήσαμε να μιμηθούμε τυφλά άτομα. Πώς περπατάνε; Πόσο εύκολο είναι; Τι προβλήματα αντιμετωπίζουν; Μάθαμε, επίσης, το σύστημα γραφής και ανάγνωσης τυφλών Braille και σύμφωνα με αυτό, φτιάξαμε το αρχικό του ονόματός μας. Έτσι, αν κάποιο τυφλό άτομο έρθει στο σχολείο μας, θα βρει τα αρχικά μας!!

Όμως, είχε έρθει η ώρα να ασχοληθούμε και με τη δεύτερη ομάδα. Παρατηρήσαμε παιδιά από άλλες χώρες. Διαφορετικό χρώμα δέρματος, διαφορετικά μάτια, αλλά το χαμόγελο φωτεινό, όπως το δικό μας.. Αναρωτηθήκαμε πώς μπορούμε να μιλήσουμε μαζί τους και η συζήτηση κατέληξε στις γλώσσες που μιλάμε στο σχολείο μας: ελληνικά, αγγλικά, ισπανικά, αλβανικά και γαλλικά. Ουφ!! Πολλές ξέρουμε!! Στρωθήκαμε λοιπόν στη δουλειά. Σε μια μεγάλη αφίσα ζωγραφίσαμε τους εαυτούς μας και γράψαμε τη λέξη “Γεια” στις 5 γλώσσες. Στη συνέχεια, σκεφτήκαμε πως θέλουμε να τις βλέπουμε. Έτσι, δύο γωνιές της τάξης “στολίστηκαν” με καρτελάκια που αναφέρουν τη έξη σε όλες τις γλώσσες. Για το τέλος, αφήσαμε την πιο ωραία μας κατασκευή. Τόσες γλώσσες και άλλες τόσες χώρες.. Ανεβήκαμε στα αερόστατά μας και είμαστε ήδη ψηλά στον ουρανό και ταξιδεύουμε…