Όλο και περισσότερα μαθαίνουμε κάθε μέρα στο αγαπημένο μας σχολείο. Αρκετό καιρό δουλεύουμε πάνω στα ονόματά μας και τα αρχικά μας. Φτιάξαμε ένα μεγάλο πανό με την αλφαβήτα και σε κάθε γράμμα προσθέσαμε τα δικά μας ονόματα και τα ονόματα των κυριών μας. Φυσικά και δεν τα γράψαμε εμείς αλλά η κυρία μας. Παίξαμε με νερομπογιές, με μπαλίτσες από γκοφρέ χαρτί και σήμερα κάναμε μια δουλειά που μας άρεσε πολύ. Ζωγραφίσαμε το πορτρέτο μας. Ναι, καλά διαβάσατε. Ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας, δίπλα κολλήσαμε χαρτάκια με το αρχικό του ονόματός μας και ζωγραφίσαμε και κάτι που αρχίζει από το αρχικό μας. Φανταστείτε πόσες πολλές καινούριες λέξεις μάθαμε σήμερα. Δείτε τι όμορφα πράγματα κάνουμε με τα χεράκια μας…

Επειδή, όμως, οι δουλειές μας συνεχίζονται, βάζουμε κι άλλες φωτογραφίες με όσα δημιουργούμε καθημερινά. Φτιάξαμε που λέτε έναν πίνακα με τα ονόματά μας και μετρούσαμε πόσα γράμματα έχει το όνομά μας και ποιο είναι το γράμμα με το οποίο αρχίζει. Επίσης, φτιάξαμε το δικό μας “καδράκι” με το όνομά μας. Ζωγραφίσαμε τα γλωσσοπίεστρα με τα χρώματα και τα σχέδια που θέλαμε, στη μέση γράψαμε το όνομά μας -ένα γράμμα σε κάθε ξυλάκι- και στη συνέχεια, οι δασκάλες μας κρέμασαν κι ένα κορδελάκι για να μπορέσουμε να το κρεμάσουμε στο σπίτι μας. Έτσι θα το βλέπουμε συνέχεια και θα το μάθουμε γρήγορα!! Τέλος, δημιουργήσαμε βελάκια με το όνομά μας για να στολίσουμε την τάξη. Το σχολείο μας ομορφαίνει κάθε μέρα και περισσότερο ❤️

Το τελευταίο διάστημα μιλήσαμε για τα πολλά συναισθήματά μας. Η κουβέντα μας ξεκίνησε με αφορμή ένα βιβλίο που διαβάσαμε στην τάξη, με τίτλο “Το ξενοδοχείο των συναισθημάτων”. Καταλάβαμε ότι μιλάμε για το σώμα μας και ότι όλοι και όλες έχουμε το δικό μας ξενοδοχείο συναισθημάτων. Φτιάξαμε το ξενοδοχείο του βιβλίου για να το κρεμάσουμε στην τάξη μας και επιλέξαμε κάποια από τα συναισθήματα που μας άρεσαν.

Στο ολοήμερο, συνεχίσαμε με το βιβλίο “Η παλέτα των συναισθημάτων” και φτιάξαμε τη δική μας παλέτα με τα συναισθήματα της Συναισθηματικούλας.

Στη συνέχεια, θέλαμε να γνωρίσουμε και να κατανοήσουμε τα συναισθήματα που βιώνουμε περισσότερο: χαρά, λύπη, θυμό και φόβο… Ξεκινήσαμε με τη χαρά. Αφού καταγράψαμε πότε νιώθουμε χαρά, ζωγραφίσαμε τις ιδέες μας. Είμαστε χαρούμενοι όταν πηγαίνουμε στο γήπεδο, στη θάλασσα, στις νεροτσουλήθρες με όσους αγαπάμε..

Μετά σειρά είχε η λύπη. Γνωρίσαμε τη λύπη μέσα από το βιβλίο “Ο κύριος Ουφ”. Γινόταν να μην έχουμε κι εμείς τον δικό μας κύριο Ουφ στην τάξη μας; Ε, δεν γινόταν. Τον βάψαμε και πάνω του κολλήσαμε πότε νιώθουμε λυπημένοι. Είμαστε λυπημένοι, κυρίως, όταν δεν μπορούμε να παίξουμε.

Αχ, φτάσαμε, επιτέλους, και σε εκείνο το συναίσθημα που νιώθουμε συχνά, τον θυμό. Φτιάξαμε τα δικά μας θυμόμετρα, στο πρωινό και στο ολοήμερο τμήμα, και συζητήσαμε με ποιον τρόπο νιώθουμε καλύτερα: βαθιές ανάσες, συζήτηση και ξεκούραση στο αγαπημένο μας, ήσυχο μέρος.

Έπειτα, γνωρίσαμε τον φόβο. Δεν έχουμε κρατήσει τις ζωγραφιές μας γιατί μας φόβιζαν τα ζόμπι, τα φίδια και το σκοτάδι που ζωγραφίσαμε κι έτσι, αποφασίσαμε να “θάψουμε” τους φόβους μας στην αυλή. Νιώθουμε, ήδη, πολύ καλύτερα.

Φυσικά, βοήθεια στα συναισθήματα είχαμε κι από την κυρία των αγγλικών μας, την κυρία Μάρλεν, με την οποία τα μάθαμε και στα αγγλικά. Τώρα ξέρουμε τοοοοοοοόσα πολλά για να σας πούμε!! 🙂

Για το τέλος, αφήσαμε το πιο σημαντικό συναίσθημα, την αγάπη. Με αφορμή έναν στίχο, κάναμε τη δική μας ομαδική εργασία για να κρεμάσουμε στην τάξη. Πώς σας φαίνεται;

Οι κυρίες μας, εδώ και λίγο διάστημα, αποφάσισαν να αρχίσουν να μας δίνουν παζλ για να παίζουμε. Πρώτα, μας εξήγησαν πώς μπορούμε να τα φτιάχνουμε κι έπειτα, ο καθένας μας ή σε μικρές ομάδες, επιλέξαμε ποιο απ’ όλα τα παζλ του σχολείου μας θα φτιάχναμε. Και επειδή μας άρεσε αυτό το παιχνίδι, συνεχίζουμε να επιλέγουμε παζλ στις ελεύθερες ώρες. Μπορεί να μην καταφέρνουμε πάντα να το φτιάξουμε, αλλά, να ξέρετε, πως πάντα προσπαθούμε ⭐

Δεν ξέρω αν εσείς το γνωρίζετε, αλλά το νησί μας είναι γεμάτο με ελαιόδεντρα. Μια μέρα, βρήκαμε έξω από το σχολείο μας λίγα κλαδιά ελιάς και μιας που είναι η εποχή των εργασιών για τις ελιές, σκεφτήκαμε να μάθουμε μερικές πληροφορίες για να μπορούμε κι εμείς πότε-πότε να βοηθάμε σε αυτές… Ξεκινήσαμε να μιλάμε για τις ελιές και τα μέρη της, κάναμε πολλά φύλλα εργασίας με ελαιόδεντρα…

Είδαμε διάσημους πίνακες ζωγραφικής που απεικόνιζαν ελαιόδεντρα ή κλαδιά ελιάς και φτιάξαμε κι εμείς τα δικά μας με λαδοπαστέλ!!

Μιλήσαμε για το λιομάζωμα και για την επεξεργασία που γίνεται στις ελιές στο ελαιοτριβείο και πώς τελικά βγαίνει το λάδι. Δημιουργήσαμε, μάλιστα, και μια αφίσα με το δικό μας λιομάζωμα. Βάλαμε δέντρα, λιόπανα και ανθρώπους με τα ξύλα τους να ραβδίζουν τις ελιές.

Κι επειδή δεν μας έφτανε μόνο να το βλέπουμε στο σχολείο, επισκεφθήκαμε ένα μικρό χωράφι με ελιές για να δούμε ολοοοοόκληρο το δέντρο. Είχε πράσινες, κόκκινες και καφέ ελιές. Η βόλτα μας άρεσε πολύ κι ας ήταν μικρή…

Στο τέλος, αναφερθήκαμε στο στεφάνι ελιάς που τιμούσαν παλιά τους νικητές, τον κότινο. Φτιάξαμε τους δικούς μας κότινους και τους κρεμάσαμε στην τάξη!! Πώς σας φαίνονται; Εμείς, πάντως, με τόσα που μάθαμε, είμαστε έτοιμοι να μαζέψουμε ελιές!!