Η άνοιξη άρχισε να μπαίνει στη τάξη μας. Αφού συζητήσαμε για την άνοιξη και παρακολουθήσαμε εκπαιδευτικά βίντεο. Ξεκινήσαμε με τα Χελιδόνια που προμηνύουν τον ερχομό της.
Συνεχίζουμε με Δραστηριότητες που στόχο έχουν την ανάπτυξη της λεπτής κινητικότητας των παιδιών.
Γκοφρε χαρτιά κόλλες ψαλίδια με την Άνοιξη, τα χελιδόνια και τα λουλούδια να δημιουργούν μια κατασκευή για να στολίσουμε την είσοδο του νηπιαγωγείου μας.
Ωρα να βοηθήσουμε το χελιδονακι μας να φτάσει στη φωλιά του…
Το έθιμο της κυρά-Σαρακοστής είναι από τα παλιότερα έθιμα που σχετίζονται με τη γιορτή του Πάσχα, σήμερα όμως λίγο πολύ ξεχασμένο. Χρησίμευε πάντα ως ημερολόγιο για να μετράμε τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι τη Μεγάλη Εβδομάδα, καθώς η κυρά-Σαρακοστή έχει 7 πόδια, ένα για κάθε εβδομάδα της περιόδου της Σαρακοστής. Πρόκειται για ένα έθιμο που τείνει στις ημέρες μας να εκλείψει, ενώ παλαιότερα το συναντούσαμε σε όλο τον ελλαδικό χώρο με διάφορες παραλλαγές και χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής.
Η κυρά-Σαρακοστή, στις περισσότερες περιοχές, ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά, που απεικόνιζε μια γυναίκα, που έμοιαζε με καλόγρια, με 7 πόδια, σταυρωμένα χέρια γιατί προσεύχεται, ένα σταυρό γιατί πήγαινε στην εκκλησία και χωρίς στόμα γιατί νηστεύει. Στο τέλος κάθε εβδομάδας, αρχής γενομένης από το Σάββατο μετά την Καθαρά Δευτέρα, της έκοβαν ένα πόδι. Το τελευταίο το έκοβαν το Μεγάλο Σάββατο. Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο ή καρύδι (περιοχή της Χίου), το οποίο τοποθετούσαν μαζί με άλλα. Όποιος το έβρισκε θεωρούνταν τυχερός και γουρλής. Σε κάποιες περιοχές, το έβδομο πόδι το τοποθετούσαν μες στο ψωμί της Ανάστασης και όποιος το έβρισκε του έφερνε γούρι.
Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, η κυρά-Σαρακοστή φτιάχνεται από ζυμάρι με απλά υλικά και, κυρίως, πολύ αλάτι για να μη χαλάσει. Εξάλλου, δεν τρωγόταν, αφού χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο. Αλλού πάλι, την έφτιαχναν από πανί και τη γέμιζαν με πούπουλα.
Στον Πόντο, η κυρά-Σαρακοστή ήταν μια πατάτα ή ένα κρεμμύδι που το κρεμούσαν απ’ το ταβάνι και πάνω του είχαν καρφωμένα επτά φτερά κότας, ώστε να αφαιρούν ένα φτερό κάθε εβδομάδα. Εδώ το έθιμο ονομαζόταν “Κουκουράς”, ο οποίος ήταν και ο φόβος των παιδιών!
Για το έθιμο της κυρα-Σαρακοστής έχουν γραφτεί οι παρακάτω στίχοι:
Την κυρά Σαρακοστή
που ‘ναι έθιμο παλιό
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν’
με αλεύρι και νερό.
Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι ένα σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.
Και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά
κόβαν’ ένα τη βδομάδα
μέχρι να ‘ρθει η Πασχαλιά.
.
(Στιχουργός: Πόλυ Βασιλάκη)
Έτσι και εμείς αναβιωσαμε το έθιμο αυτό και επικεντρωθηκαμε στον αριθμό 7.
Η 25η Μαρτίου είναι θρησκευτική αλλά και εθνική εορτή. Ο απανταχού ελληνισμός τιμά τους προγόνους του και γιορτάζει την έναρξη της επανάστασης του 1821 ενάντια στον τουρκικό ζυγό. Παράλληλα, τιμά την ορθόδοξη πίστη, εορτάζοντας την επέτειο αναγγελίας της γέννησης του Ιησού.
Μιλήσαμε για την ελευθερία και το ποσό σημαντική είναι. Τους προγόνους μας που επαναστάτησαν και πολέμησαν για να είμαστε τώρα ελεύθεροι.
Δώσαμε ιδιαίτερη έμφαση στην ελληνική σημαία το σύμβολο της επανάστασης. Πώς δημιουργήθηκε, τι συμβολίζει και εισαχθηκαμε στην pixel art τέχνη με τη χρήση δυαδικού κώδικα (0-1) όπου τα παιδιά αποκωδικοποιώντας τον αποκάλυψαν την ελληνική σημαία.
Ζωγραφισαμε την ελληνική σημαία…
Την αναδημιουργησαμε φτιάχνοντας παζλ…
Την κατασκευάσαμε χρησιμοποιώντας διάφορα υλικά…
Παίξαμε παιχνίδια στον ηλεκτρονικό υπολογιστή…
Χωρίσαμε σε συλλαβές το συμβολισμό ττων ριγων της ελληνικής σημαίας και τον τοποθετήσαμε στην ελληνική σημαία.
Συζητήσαμε για το Θούριο του Ρήγα και το σπόρο της επανάστασης και τον αποτυπωσαμε σε χαρτί φωνάζοντας Ελευθερία ή θάνατος.
Στην μικρή γιορτή μας ντυθηκαμε τσολιάδες με αυτοσχέδιες φουστανέλες και ελληνόπουλα με ποδιά από βελουτε χαρτί. Χορέψαμε, τραγουδήσαμε και παρελασαμε!
Εν όψη των αποκρεών επιθυμία των παιδιών ήταν να ασχοληθούμε με το τσίρκο. Χατήρια δεν χαλάω και έτσι και έγινε. Ακροβάτες, ελέφαντες, καμηλοπαρδάλεις, μάγοι κ.α. ξεπήδησαν και σιγά σιγά μεταμορφώνουν την τάξη μας.
1 Μαρτίου και δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στο έθιμο του Μάρτη!
Ώρα για να φτιάξουμε τους δικούς μας μαρτηδες. Ανεξίτηλοι μαρκαδόροι, ξύλινες χάντρες και πολύ φαντασία για τη δημιουργία των δικών μας ευφάνταστων βραχιολιων του Μάρτη…
Πρώτο παιδί της Άνοιξης και ωραίο παλικάρι…
ποιος είναι;
ο ΜΑΡΤΗΣ
Μάρτης είναι νάζια κάνει, πότε κλαίει, πότε γελάει!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή