Θέμα της εβδομάδας που πέρασε ήταν η αμυγδαλιά, το μοναδικό δέντρο που ανθίζει στην καρδιά του χειμώνα!!Σύμβολο ελπίδας,αφοσίωσης, αγάπης!!

Αρχικά, είδαμε εικόνες με αμυγδαλιές,  παρατηρήσαμε πως ενω  έχει πάρα πολλά ανθη(άσπρου,ροζ χρώματος)  δεν έχει βγάλει  φύλλα .Είδαμε τους καρπούς της, αναφερθήκαμε στην θρεπτική αξία των αμυγδάλων και είπαμε για την χρησιμότητα τους τοσο την ζαχαροπλαστική όσο και σε προϊόντα περιποίησης. Ακουσαμε το τραγουδάκι της αμυγδαλιάς.

Διαβάσαμε τον μύθο της αμυγδαλιάς από την λαϊκή μας παράδοση : “Πολυ παλιά  υπήρχε μια κοπέλα  που ονομαζόταν Φυλλίς. Η Φυλλίς ήταν κόρη ενός βασιλιά της Θράκης. Αυτή αγάπησε το γιο του Θησέα, το Δημοφώντα. Ο νέος αυτός βρέθηκε στα μέρη της καθώς επέστρεφε με το καράβι του από την Τροία. Ο βασιλιάς του έδωσε ένα μέρος του βασιλείου του και την κόρη του για γυναίκα. Μετά από λίγο καιρό, ο Δημοφώντας νοστάλγησε την πατρίδα του την Αθήνα. Ζήτησε, λοιπόν, να πάει εκεί για λίγο διάστημα. Η Φυλλίς συμφώνησε, αφού της υποσχέθηκε ότι θα γυρίσει γρήγορα πίσω. Εκείνος έφυγε και η γυναίκα του τον περίμενε κάθε μέρα στο μέρος που είχαν παντρευτεί. Η Φυλλίς περίμενε για χρόνια τον άντρα της να γυρίσει, αλλά τελικά πέθανε από τη στενοχώρια. Οι θεοί, λυπήθηκαν τη νέα κοπέλα και τη μεταμόρφωσαν σε αμυγδαλιά. Όταν ο Δημοφώντας επέστρεψε, βρήκε τη γυναίκα του μεταμορφωμένη σε γυμνή αμυγδαλιά. Την αγκάλιασε και εκείνη άνθισε… Η αμυγδαλιά από τότε είναι το σύμβολο της ελπίδας.” Τα παιδιά αποτυπωσαν σε χαρτί αυτόν τον μύθο.

Εμπνευσμένοι από τον πίνακα του Βαν Γκογκ ” Ανθισμένες αμυγδαλιές ” ,γίναμε μικροί ζωγράφοι και φτιάξαμε τους δικούς μας.

Μιλήσαμε για την φωνούλα  “Γ,γ”.

Με αφορμή την πανσέληνο του Ιανουαρίου μιλήσαμε για τις φάσεις της σελήνης (εν τάχει, θα αναφερθούμε διεξοδικά σε αυτές τις επόμενες ημέρες) και φτιάξαμε το δικό μας λαμπερό φεγγάρι!