Λίγα λόγια Ιστορίας:

Η Ελληνική Επανάσταση ή Επανάσταση του 1821  ήταν η ένοπλη εξέγερση των Ελλήνων εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με σκοπό τη δημιουργία ανεξάρτητου εθνικού κράτους.

Από τις 29 Μαΐου του 1453, μετά την άλωση της Πόλης, και για τέσσερις αιώνες οι Έλληνες ζούσαν κάτω από την τουρκική κατοχή. Πολλοί από τους Έλληνες της εποχής αυτή δεν άντεχαν τον τουρκικό ζυγό και είχαν καταφύγει στα βουνά. Αυτοί ήταν και οι πρωτεργάτες της επαναστάσεως.

Στις 25 Μαρτίου του 1821 στην μονή της Μέγιστης Λαύρας στα Καλάβρυτα, ο επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός, σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης. Τότε άρχισε επίσημα η Ελληνική Επανάσταση που οδήγησε μετά από πολλούς αγώνες και θυσίες, στην ελευθέρωση και αναγνώριση του Ελληνικού κράτους το 1830 με τη συνθήκη του Λονδίνου. Συνθήκη που υπέγραψαν στις 22 Ιανουαρίου του 1830 η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία.

Δύο χρόνια μετά, στις 14 Αυγούστου 1832, ορίστηκαν και τα σύνορα της Ελλάδας να φτάνουν μέχρι την νοητή γραμμή που έχει άκρα τον Παγασητικό και τον Αμβρακικό κόλπο. Τον Δεκέμβριο του έτους αυτού αποδέχτηκε η Οθωμανική αυτοκρατορία αυτή την απόφαση και από τότε ξεκινά η πορεία του Νέου Ελληνικού Κράτους.

Στις 25 Μαρτίου εορτάζουμε και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Την χαρμόσυνη δηλαδή είδηση, που έφερε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ στην Παναγία, ότι μέσω αυτής θα ενσαρκωθεί ο Υιός του Θεού. «Ιδού νυν ευαγγελίζομαι χαράν μεγάλην» της είπε ο Αρχάγγελος. Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, είναι από τις μεγαλύτερες γιορτές της Εκκλησίας μας. Είναι μέρα χαράς και αγαλλίασης. Η Εκκλησία επιτρέπει την βρώση ψαριών ακόμα και αν ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου «πέσει» μέσα στην Μεγάλη Εβδομάδα. Η ημέρα αυτή είναι και ημέρα αργίας. Η παράδοση λέει ότι αυτήν την ημέρα ούτε τα χελιδόνια δεν χτίζουν τις φωλιές τους.

Σε κάποιες περιοχές της πατρίδας μας, την ημέρα αυτή, τα παιδιά βγάζουν από τα χέρια τους τον «Μάρτη» και τον αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές ή σε κλαδιά δέντρων, για να τον πάρουν τα χελιδόνια και να χτίσουν τις φωλιές τους.

Στις 24  Μαρτίου θα γιορτάσουμε στο σχολείο μας την εθνική μας γιορτή, την επέτειο της 25ης Μαρτίου του 1821,  για να τιμήσουμε τους ήρωες που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της πατρίδας μας  βροντοφωνάζοντας«ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ» στον κατακτητή, αλλά και να φωνάξουμε όλοι μαζί ΝΑΙ στην Ειρήνη και ΌΧΙ στον Πόλεμο.

Ο Κολοκοτρώνης, αυτή η ηγετική µορφή του αγώνα, γράφει στα αποµνηµονεύµατά του: «Όταν α̟ποφασίσαµε να κάµωµε την Ε̟πανάσταση  δεν εσυλλογισθήκαµε ούτε  ̟πόσοι είµεθα ούτε ̟πως δεν έχουµε άρµατα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας ̟ πόλεις… αλλά ως µία βροχή έ̟πεσε σε όλους µας η ε̟πιθυµία της Ελευθερίας µας και όλοι και ο κλήρος και οι προεστοί και οι κα̟πεταναίοι και οι ̟πε̟παιδευµένοι και οι έµ̟ποροι, µικροί και µεγάλοι, όλοι εσυµφωνήσαµε εις αυτόν το σκο̟πό και εκάναµε την ε̟πανάσταση».

 

Η ελληνική σημαία

Ασπρογάλανο πανί (Γαλάτεια Σουρέλη)

Μιλούσανε δυο νεράιδες:
– Τι σημαία να δώσουμε σ’ αυτή τη χώρα;

είπαν κι έδειξαν την Ελλάδα.
– Ας ρωτήσουμε την ίδια, είπε η μια.

– Ας ρωτήσουμε, συμφώνησε και η άλλη.

Βρήκαν την Ελλάδα να λούζεται σε μια καταγάλανη θάλασσα και να στεγνώνει κάτω από έναν ολόλαμπρο ήλιο.

– Κυρά, κυρά αρχόντισσα, κυρά μας παινεμένη, Ελλάδα δοξασμένη, τι χρώμα θέλεις να ‘χει η σημαία σου;

– Να ρωτήσω τα παιδιά μου, είπε η Ελλάδα.

Τα μισά παιδιά της ζούσαν στη στεριά, παιδεύονταν* με τη γη και τα βουνά.
– Κυρά, κυρά αρχόντισσα, κυρά μας παινεμένη, Ελλάδα δοξασμένη, σκληρός ο τόπος. Και η δουλειά σκληρή. Μα άσπρα περιστέρια οι ψυχές μας.
Γι’ αυτό άσπρη, ολόασπρη τη θέμε* τη σημαία μας.
Τα ‘γραψε τα λόγια αυτά σε χρυσόδετο τεφτέρι* η Ελλάδα.
– Ας πάω τώρα να ρωτήσω και τ’ άλλα μου παιδιά, τα παιδιά της θάλασσας, είπε η Ελλάδα.
Τα βρήκε να παλεύουν με τα δίχτυα. Να τα τραβούν με κόπο, γιατί ήταν γιομάτα
απ’ ασημένια λαχταριστά ψάρια.
– Κυρά, κυρά αρχόντισσα κυρά μας παινεμένη, Ελλάδα δοξασμένη, εμάς  οι ψυχές μας είναι δοξασμένες στο γαλανό νερό. Τούτη η θάλασσα η μεγάλη, που μας δίνει χαρά και ζωή, θέλουμε να χωρέσει τη σημαία μας.
Τα ‘γραψε και τούτα τα λόγια η Ελλάδα σε χρυσόδετο τεφτέρι και το ‘δωσε, το τεφτέρι, στις νεράιδες.
– Έτσι να γίνει, είπαν εκείνες.
Και τότε μέσα από την αφρισμένη θάλασσα βγήκε τ’ ασπρογάλανο πανί κι απλώθηκε σε ουρανό και γη. Κείνη την ώρα ο ήλιος άστραψε, έσκυψε, φίλησε το πανί και το φίλημα του έγινε ένας ολόχρυσος σταυρός.
– Η σημαία μας, είπε η Ελλάδα. 
Η σημαία για τα παιδιά της στεριάς, για τα παιδιά της θάλασσας.

 

 

Κατασκευάσαμε το δικό μας στεφάνι και το καταθέσαμε στους ήρωες μας με πολύ ευλάβεια και σεβασμό!

Το Τσολιαδάκι μας.

(Κατασκευή με χαρτοπετσέτα)Πηγή:http://www.elniplex.com/%CF%84%CF%83%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%AC%CF%82-%CE%B4%CE%B7%CE%BB%CE%B1%CE%B4%CE%AE-%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B5%CE%BB%CE%AE%CF%82/