Όλα τα συναισθήματα είναι καλά και φυσιολογικά να τα έχουμε.

Μπορούμε να τα δείχνουμε με εξωτερικά σήματα και σωματικές ενδείξεις, όπως με εκφράσεις προσώπου, στάσεις σώματος και ήχους.  

Διαβάσαμε το παραμύθι της Γιολάντα Τσορώνη ” Ένας Χαρούμενος Ιπποπόταμος ” 

Παρατηρήσαμε  μια εικόνα  με το χαρούμενο αγόρι, και στη συνέχεια προσπαθήσαμε να μαντέψουμε από που το καταλάβαμε;

Φυσικά τα παιδιά απάντησαν από το χαμόγελο και τα  μάτια δηλ. απο τα χαρακτηριστικά του προσώπου της εικόνας.

Επειδή πέρυσι δουλέψαμε το πρόγραμμα “Βήματα για τη Ζωή”  τα παιδιά θυμήθηκαν ενθουσιασμένα αρκετά πράγματα και πιστεύω ότι  “Τα Συναισθήματα” πρέπει να δουλεύονται πάντα στην τάξη , γιατί

“Τα Συναισθήματα τα έχουμε όλοι μας συνέχεια“!!!    

Στη συνέχεια ανοίξαμε το Αερόστατο της Χαράς κρατώντας το Κουνελάκι της παρεούλας περιγράψαμε κάποια φορά που αισθανθήκαμε χαρούμενοι!!!

Στη συνέχεια έδωσα στα παιδιά το καθρεφτάκι για να κάνουν εκφράσεις  και γκριμάτσες χαράς!!!

Ζωγραφίζω τον εαυτό μου χαρούμενο!!!

Ο Χάρης και ο Σωτήρης έκει που τρώγανε το πρωινό τους σχεδιάσανε με το ψωμάκι τους το χαρούμενο πρόσωπο. Έμεινα άφωνη η φαντασία των παιδιών είναι τόσο μεγάλη που με εκπλήσσει πάντα!!!

Ξαφνικά χτυπάει η πόρτα… Και τι να δούμε μια κούκλα η οποία ήθελε να μας γνωρίσει, να μας μιλήσει και να μας περιγράψει τις δικές της εμπειρίες ( φυσικά τις χαρούμενες)  να μας αγκαλιάσει πολύ και να μας παρηγορεί όταν είμαστε λυπημένοι  με ένα φιλάκι θα μας περνάνε όλα… 

Το όνομά της Χαρούλα!!! Η πλάκα είναι ότι Χαρούλα ήθελε να μείνει σχολείο για πολύ καιρό. Φυσικά το θελήσαμε όλοι, γιατί το σπιτάκι της που φτιάχθηκε πέρυσι δε χαλάστηκε ποτέ!!!

Στη συνέχεια βρήκαμε πολλές λεξούλες που αρχίζουν με το γράμμα “Χ“ και το σχεδιάσαμε με μαρκαδόρους στο πάτωμα!!!

Και συνεχίζουμε… με τα υπόλοιπα συναισθηματικούλια!!!