Άνοιξη. Η φύση βρίσκεται στο απόγειο της ομορφιάς της. Θέλουμε να μην τελειώσει ποτέ αυτή η εποχή. Θέλουμε η… Περσεφόνη να είναι μαζί με την μητέρα της, την Δήμητρα κι εκείνη να μετουσιώνει τη χαρά της σε πολύχρωμα λουλούδια, πράσινο χορτάρι και ευωδιαστό αεράκι. Όμως δεν γίνεται. Όλα ακολουθούν τον αέναο νόμο της εναλλαγής των εποχών. Οι αρχαίοι Έλληνες όμως, τα φυσικά φαινόμενα τα απέδιδαν σε θεϊκές παρεμβάσεις. Θα δούμε παρακάτω, έναν από τους ομορφότερους μύθους της Ελληνικής μυθολογίας.
Ο μύθος της Περσεφόνης με τον οποίο εξηγείται ο υπέροχος κύκλος της φύσης…
Είναι γνωστό ότι οι Αρχαίοι Έλληνες προσπαθώντας να εξηγήσουν διάφορα φυσικά (και όχι μόνο) φαινόμενα, έφτιαχναν διάφορους μύθους, ιστορίες δηλαδή βασισμένες στην παράδοση και το θρύλο, οι οποίες σώζονται μέχρι και σήμερα. Ένας ακόμα τέτοιος μύθος είναι και ο μύθος της Περσεφόνης.
Η μύθος της Περσεφόνης και συγκεκριμένα η αρπαγή της από τον Πλούτωνα που έκανε την θεά Δήμητρα να θρηνεί, εξηγεί ουσιαστικά τον υπέροχο κύκλο της φύσης. Αλλά ας τα δούμε όλα με τη σειρά.
Η Περσεφόνη ήταν κόρη της θεάς Δήμητρας, θεάς της καρποφορίας και της γονιμότητας, υπεύθυνη για την καλή σοδειά και του Δία. Μία μέρα, η Περσεφόνη παρέα με τη θεά Αθηνά, την Άρτεμη και τις Ωκεανίδες νύμφες, μάζευαν λουλούδια στο Νύσιον πεδίον. Ανέμελη η Περσεφόνη, απομακρύνθηκε από τη συντροφιά της, αναζητώντας το πιο όμορφο λουλούδι. Τη στιγμή που έσκυψε να πιάσει έναν νάρκισσο, η γη χωρίστηκε στη μέση και από τα έγκατα εμφανίσθηκε ένα άρμα με τον Πλούτωνα αρπάζοντας την Περσεφόνη. Δυστυχώς κανείς δεν πρόλαβε να τη σώσει αφού τις κραυγές της δεν τις άκουσε κανείς, παρά μόνο η Εκάτη και ο Ήλιος.
Θλιμμένη η θεά Δήμητρα, έψαχνε μάταια την κόρη της, μέρα και νύχτα. Από τη λύπη της, μάρανε την πλάση, οι σοδειές δεν καρποφορούσαν πια και τα λουλούδια δεν άνθιζαν. Μετά από καιρό, ο Ήλιος που έβλεπε τα πάντα απ’ τον ουρανό, λυπήθηκε τη θεά και της είπε που βρισκόταν η κόρη της. Η θέα Δήμητρα απαίτησε από τον Πλούτωνα να επιστραφεί η Περσεφόνη, αλλιώς δεν θα άφηνε τη γη να ξανανθίσει. Ο Δίας, παρακινημένος απ’ τις ικεσίες των ανθρώπων που πεινούσαν, διέταξε τον Πλούτωνα να ελευθερώσει την Περσεφόνη. Όμως ούτε και ο Πλούτωνας ήθελε να χάσει την αγαπημένη του, κι έτσι κατέληξαν σε έναν διακανονισμό, η Περσεφόνη να είναι στη Γη 9 μήνες με την μητέρα της και 3 στον Κάτω Κόσμο μαζί του. O Πλούτωνας μάλιστα για να εξασφαλίσει την επιστροφή της της πρόσφερε να φάει ένα ρόδι.Γνώριζε πως αν κατανάλωνε τροφή από τον κάτω κόσμο θα επέστρεφε εκεί. Έξι σποράκια ροδιού κι επισφράγισε τη μοίρα της…
Η Δήμητρα αποδέχτηκε την απόφαση, αλλά δεν ξεπέρασε ποτέ το χαμό της κόρης της. Έκτοτε τους έξι μήνες που η Περσεφόνη βρισκόταν στον Άδη, η Δήμητρα πενθούσε και μαζί της πενθούσε και η φύση. Τα δέντρα έχαναν το φύλλωμά τους, οι καλλιέργειες ασθενούσαν και βαρύς χειμώνας έπεφτε στη γη. Όμως όταν η Περσεφόνη επέστρεφε στη μητέρα της, η χαρά της Δήμητρας πρασίνιζε τη γη άνθιζε τα φυτά και γέμιζε ο τόπος λουλούδια και ευωδιές.
Παιδάκια μας,
Εδώ θα βρείτε τον μύθο σε κινούμενα σχέδια:
Εδώ μπορείτε να ακούσετε την ιστορία μέσα από την παραστατική αφήγηση του Διονύση Σαββόπουλου:
Αφήγηση του μύθου της Περσεφόνης 1ο Μέρος
Αφήγηση του μύθου της Περσεφόνης 2ο Μέρος
Εδώ ένα παζλάκι:
PUZZLE: «Η αρπαγή της Περσεφόνης»
Και εδώ σας κάνουμε μια μεγάαααλη αγκαλιά