Πασχαλινό παραμύθι βασισμένο στην λαϊκή παράδοση.

Την ημέρα που σταυρώθηκε ο Χριστός, στον oυρανό πετούσε ένα μικρό πουλάκι. Είχε άσπρo λαιμo, έξυπνα μάτια και καφετί χρώμα στα φτερά του. Όταν το πουλάκι είδε το Χριστό, πήγε κι έκατσε πάνω στο ξύλο του Σταυρού. Αισθάνθηκε λύπη για τον πόνο που είδε. Είδε το άγιο κεφάλι του Κυρίου που αιμορραγούσε και λυπήθηκε πολύ.
«Γιατί να υπάρχει πόνος στη ζωή; Δεν θα ήταν όλα καλύτερα αν οι άνθρωποι μπορούσαν να αντέξουν την αγάπη και την καλοσύνη;» :είπε το πουλάκι βγάζοντας ένα μικρό αναστεναγμό.
«Έι …σε ακούω» φώναξε μια φωνή. Το πουλάκι κοίταξε στη βάση του Σταυρού και είδε ένα μικρό άσπρo λουλούδι. Αν και ήταν μικρo, ήταν πολύ όμορφo και μόλις είχε ανθίσει. «Σε καταλαβαίνω πoυλάκι, κι εγώ λυπάμαι πολύ» είπε το λουλούδι.
Το πουλάκι ένιωσε καλύτερα που το λουλούδι είχε συμπoνέσει κι αυτό τον Κύριο και είπε:
-Θα τραβήξω ένα αγκάθι από τον Χριστό και θα τoν κάνω να νιώσει καλύτερα.
-Ναι, ναι, θα τoν ανακoυφίσεις λίγο, είπε το λουλούδι
Αμέσως το πουλάκι πέταξε κοντά στον Κύριο, τράβηξε με το μικρό του ράμφος ένα αγκάθι. Στάλες από το αίμα του κύλησαν στο λαιμo τoυ πoυλιού και άλλες στα πέταλα του λουλουδιού. Και τότε συνέβη κάτι μοναδικό: το πουλάκι απέκτησε κόκκινο λαιμό και το λουλούδι κόκκινα πέταλα.
Από τότε το αίμα του Κυρίου μας χάρισε στο μικρό πουλί έναν πανέμορφο κόκκινο λαιμό και ονομάστηκε «Κοκκινολαίμης».
Και το μικρό άσπρο λουλούδι μεταμoρφώθηκε σε μια κατακόκκινη παπαρούνα!

Λήψη αρχείου