Και με μια διαδρομή που αναζητήσαμε τι μας ενώνει και τι μας χωρίζει όταν μπαίνει ανάμεσά μας φτάσαμε στην σημερινή μέρα. Με αφορμή το βιβλίο Στο Δάσος της Σοφίας Ζαραμπούκα περπατήσαμε πρώτα στο δάσος με μια παραλλαγή του παιχνιδιού Ψάχνω ψάχνω το λιοντάρι και έπειτα αναρωτηθήκαμε πώς έγινε αρχηγός η κουκουβάγια στο δάσος. Είχαμε πρόσφατες και τις Δημοτικές εκλογές και ήταν εύκολο .Κάναμε κι εμείς εκλογές στο δάσος .Οι υποψήφιοι παρουσίασαν το πρόγραμμά τους. Άλλοι υποσχέθηκαν να προσέχουν τα μωρά ζωάκια, άλλοι να φροντίσουν για την καθαριότητα στο δάσος και άλλοι οτι με την δύναμή τους θα διώξουν όποιον κακό έρθει στο δάσος.

Στη συνέχεια παίξαμε στον μεγάλο μας μπερντε με το σώμα μας και άχρηστα υλικά τις σκιές που τρόμαζαν τα ζώα. Κάποια υλικά βγάζουν και τρομαχτικούς ήχους όπως τα μαλακά πλαστικά και τα χαρτόνια όταν τα σκίζεις. Έπειτα με lego φανταστήκαμε πώς έφτιαχναν γέφυρες οι κυνηγοί για να περάσουν απέναντι(κάποιοι πέρασαν με βάρκες ,άλλοι με jet ski).Παίξαμε καθιστό ποδόσφαιρο όπως οι ελέφαντες που αδιαφόρησαν για το δάσος και στο τέλος, όταν αποκαταστάθηκε η δημοκρατία στο δάσος ,ανοίξαμε για τους γονείς την πόρτα για να γιορτάσουν μαζί μας.

Παίξαμε μία από τις καλημέρες μας που ταίριαζε στην σημερινή μέρα .Μια καλημέρα είναι αυτή πες τη κι ας πέσει χάμω…ένας ένας την δίνει στην χούφτα ενός φίλου του κι ο τελευταίος την αφήνει όπου θέλει(στην κουζίνα, στην μπροστινή αυλή ,σε μια γωνιά ή πάνω στην τσουλήθρα) για να την βρει κάποιος όταν θα παίζει. Τραγουδήσαμε  Γιατί είμαστε οικογένεια.  Τραγουδήσαμε τον αστείο κατασκηνωτικό αρχηγό για τους αρχηγούς που δεν έχουν τα προσόντα αλλά θέλουν πολύ αυτή τη θέση !Και βέβαια στο πλαίσιο του Προγράμματος μας Μαγειρική (και) Τέχνη κεράσαμε και φάγαμε τα Χρωμομυρωδάτα τυρομπισκότα μας!