Τον τελευταίο καιρό ο κύριος Νίκος ο ποιητής μας αφήνει κάθε πρωί τα στιχάκια του στο ημερολόγιο της τάξης .Εμείς γινόμαστε ποιητές και ακολουθώντας την γραφή του φανταζόμαστε τις δικές μας λέξεις. Πρώτη ήρθε η Μυρτιά του. Την τραγουδήσαμε αφού ακούσαμε την υπέροχη εκτέλεση από το Μουσικό εργαστήρι Γιαννιτσών .

Αναρωτηθήκαμε γιατί χάλασε η φωλιά των πουλιών. Ακούστηκαν πολλές ιδέες όπως κεραυνοί ,δυνατοί άνεμοι ,βροχές κλαδιά που έσπασαν. Πώς να ένιωσαν τα πουλιά χωρίς φωλιά;  Παίξαμε φωλίτσες και πουλάκια και συζητήσαμε τι είναι για εμάς φωλιά. Πού νιώθουμε ασφαλείς και ζεστοί όπως τα πουλάκια στις φωλιές τους. Άλλος νιώθει φωλιά  την αγκαλιά του μπαμπά και της μαμάς, άλλος το δωμάτιο του ,άλλος τα σκεπάσματά του ,άλλος τα παιχνίδια του κι άλλος την αγκαλιά της δασκάλας και το σχολείο. Ήρθαν στο Νηπιαγωγείο και γονείς που παίζουν μουσική και την τραγουδήσαμε μαζί τους με τρομπέτα και κιθάρα.

Μετά ο κύριος Νίκος μας άφησε το χάρτινό του φεγγαράκι .Αν με πίστευες λιγάκι θα ΄ταν όλα….αγκαλιά; πιο σημαντικά; μαλακά; πιο χαρούμενα; πιο πολλά; τέλεια; χαρούμενα;(δικές μας ιδέες).. .αληθινά!(Έτσι το σκέφτηκε ο κύριος Νίκος).Ταυτόχρονα βρήκαμε φωτογραφίες του στο διαδίκτυο γιατί αναρωτηθήκαμε πώς έμοιαζε αφού δεν ζει πια και παρατηρώντας τον του ζωγραφίσαμε το πορτρέτο. Αγοράσαμε και μια μυρτιά από το φυτώριο αφού του αρέσει τόσο.

Η κυρία Χαρά η μαγείρισσα μας είπε οτι ξέρει και γλυκά φεγγαράκια κι έτσι φτιάξαμε για να φάμε και να τα προσφέρουμε στην γιορτή μας.

Την ημέρα της γιορτής μας παίξαμε την ιστορία της Μυρτιάς όπως την φανταστήκαμε .Γίναμε γονείς πουλιά και μαθάμε τα μικρά μας να πετάνε. Πόσοι διαφορετικοί τρόποι να πετάς!

Παίξαμε πουλιά και φωλιές. Παίξαμε το λυπημένο πουλάκι που κάνει κάθε φορά αγκαλιά σε όποιον αγαπά .Ρωτήσαμε την Μυρτιά πού θα βρω χώμα και νερό να ξαναχτίσω μια φωλιά για της αγάπης τα πουλιά κι εκείνη σαν κυνήγι θησαυρού μας έστειλε σε διάφορες φωλιές του σχολείου μας. Στο σπιτάκι της αυλής, στην φωλίτσα που είναι φυτεμένη η ελιά μας και σε άλλες με τελευταία την αγαπημένη μας φωλιά την παρεούλα που εκεί βρήκαμε το βασικό συστατικό που χρησιμοποίησε  ο κύριος Νίκος για να ξαναχτίσει την φωλιά. Ένα σεντούκι γεμάτο καρδιές!

Έπειτα υποδεχτήκαμε τους γονείς τους τραγουδήσαμε την Μυρτιά, είδαν την έκθεση για τον κύριο Νίκο ,μοιραστήκαμε μαζί τους τι είναι φωλιά για τον καθένα μας και τραγουδώντας χάρτινο το φεγγαράκι κεράσαμε και φάγαμε -τι άλλο ;-φεγγαρομπισκότα!

Επισκεφτήκαμε την Δημοτική Βιβλιοθήκη του Δήμου μας. Ανοίξαμε καρτέλα για το σχολείο μας και δανειστήκαμε τα πρώτα μας βιβλία! Διαλέξαμε βιβλία που διαβάσαμε εκεί ,φτιάξαμε σελιδοδείχτες που τους κρύψαμε μέσα σε βιβλία για να τους βρουν οι μελλοντικοί τους αναγνώστες, μάθαμε για τον συριανό Μάνο Ελευθερίου που χάρισε τα βιβλία του στην βιβλιοθήκη(άρα εκτός από το να πάρουμε μπορούμε και να δώσουμε βιβλία!)και μετά κάναμε πικ νικ κάτω από τα δέντρα της πλατείας και βέβαια φροντίσαμε να φάνε και τα περιστέρια. Τώρα μένει να πάμε με τους γονείς μας να ανοίξουμε και δικές μας καρτέλες δανεισμού !Σίγουρα όμως κάθε φορά που θα ψάχνουμε βιβλία για κάποιο θέμα στο σχολείο ξέρουμε πού να ψάξουμε!

Πρωί πρωί μια χύτρα βρέθηκε στον πάγκο που ακουμπάμε τα παγούρια μας! Ο μαγικός μας πίνακας έγγραφε ΚΟΙΤΑ ΚΟΙΤΑ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΧΥΤΡΑ! Την παρατηρήσαμε, την σηκώσαμε, την ανοίξαμε και…ήταν άδεια. Ευτυχώς λίγο αργότερα ήρθε στο σχολείο μας η κυρία Χαρά που αγαπάει πολύ να μαγειρεύει. Της είπαμε ότι είναι άδεια η χύτρα κι ας μας λέει ο πίνακας να δούμε μέσα…Μας ρώτησε τι θα θέλαμε να βρούμε μέσα κι όλοι ζητήσαμε ένα αγαπημένο φαγητό αλλά και κάτι που μας δίνει χαρά. Ζητήσαμε αγκαλιές, φιλιά ,τραγούδια ,λούνα παρκ και θάλασσες…Μετά από πολλά μαγικά ξόρκια την ανοίξαμε και δεν είχε μέσα όσα ζητήσαμε αλλά βρήκαμε μια ποδιά κι ένα σκούφο .Τι τα χρειάζονται οι μάγειρες αυτά άραγε….Την ποδιά να μην λερώνονται. Τον σκούφο; Μα έχετε παραγγείλει ποτέ γεμιστά ή κοτόπουλο  με τρίχες;(μας ρώτησε η κυρία Χαρά!)Όχι βέβαια, αλλά θέλουμε κι άλλους σκούφους κι άλλα καπέλα για να μαγειρέψουμε όλοι. Κλείσαμε πάλι στην χύτρα την ποδιά και το σκούφο και περιμένουμε μήπως με το μαγείρεμα γίνουν τόσα όσοι είμαστε για να αρχίσουμε τα μαγειρέματα!

 Κατά τη διάρκεια του Προγράμματος ΒΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ επικεντρωθήκαμε στο πώς αγνοούμε τους περισπασμούς!

Μάθαμε πώς να αφιερώνουμε την προσοχή μας και ταυτόχρονα να αγνοούμε τους περισπασμούς, οτιδήποτε μας αποσπά την προσοχή. Τι είναι ο περισπασμός Σωτήρη…ρωτήσαμε τον φίλο μας το κοράκι και τελικά  το βρήκαμε μόνοι μας! Αυτό που μας σπάει την προσοχή!  Είναι σημαντικό για τα παιδιά να μάθουν να ακούν και να απαντούν σε αυτό που λέει κάποιος, να προσπαθούν να διατηρούν την προσοχή τους και να συνεχίζουν μια δραστηριότητα, ακόμη και αν υπάρχουν περισπασμοί.

Στο νηπιαγωγείο κάναμε παιχνίδια ρόλων, στα οποία κάθε παιδί προσπαθούσε να κρατήσει συγκεντρωμένη την προσοχή του στη συζήτηση την ώρα που κάποιο άλλο προσπαθούσε να του την αποσπάσει. Τέτοιου είδους παιχνίδια μπορούν να προσφέρουν ευχαρίστηση ακόμη και στο σπίτι μαζί σας.

Κάθε φορά που η προσοχή του παιδιού σας αποσπάται αλλά προσπαθεί να τη διατηρήσει, μπορείτε να το ενισχύσετε λεκτικά, αναφέροντας το περιστατικό:

π.χ. «Μπράβο σου που προσπαθείς να διατηρήσεις την προσοχή σου την ώρα που ζωγραφίζεις»

Είναι σημαντικό να αφιερώνετε την προσοχή σας στο παιδί σας, κάθε φορά που τη χρειάζεται. Εάν τη στιγμή που την επιζητά είστε απασχολημένοι, μπορείτε να του πείτε:

«Επειδή αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σε ακούσω με προσοχή, γιατί κάνω…, θέλεις να το συζητήσουμε σε 10 λεπτά;» Τηρούμε το λόγο μας, προκειμένου να ακολουθήσει και να μιμηθεί τη στάση μας.

Ακούμε προσεχτικά το παιδί όταν μας μιλάει, χωρίς να διακόπτουμε ή να διορθώνουμε τυχόν γραμματικά ή συντακτικά του λάθη, κοιτώντας το στα μάτια. Αποφεύγουμε να έχουμε το βλέμμα μας στραμμένο αλλού ή να είμαστε απομακρυσμένοι από εκείνο την ώρα που μας μιλάει.

Εκφράζουμε με λόγια το συναίσθημα που βλέπουμε να έχει και δείχνουμε ότι το κατανοούμε.

Π.χ. «Βλέπω ότι αισθάνεσαι κάπως λυπημένος αυτή τη στιγμή. Μου αρέσει πολύ που μου είπες το πρόβλημα που σε απασχολεί».

Αποφεύγουμε να δίνουμε εμείς λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το παιδί δίνοντας του την ευκαιρία να εκφράσει τη δική του γνώμη. 

Και βέβαια συνεχίζουμε με τις φιλοφρονήσεις μας στο  τιμώμενο πρόσωπο της βδομάδας!

Τα σχήματα είναι ένας τρόπος να κατανοούμε και να παρατηρούμε τον κόσμο γύρω μας. Κρύβονται παντού! Και να τι φτιάχνουμε με αυτά! Κότες, γατούλες, τον εαυτό μας, την γιαγιά αλλά και παράξενα πλάσματα!        

Ανοίξαμε τις πόρτες μας σε γονείς και κηδεμόνες για να τους ξεναγήσουμε στις πρώτες μας εκθέσεις και τις πρώτες γωνιές της τάξης μας! Ζωγραφική όπως ο Πόλοκ και ζωγραφική με βόλους -συντονίζουμε την κίνησή μας και συνεργαζόμαστε!-.Ζωγραφική με ρόδες αυτοκινήτων. Ζωγραφίζω με ταμπουρίνο το αγαπημένο μου τραγούδι χτυπώντας τον ρυθμό.

Ρωτήσαμε και μάθαμε ότι είναι η κατάλληλη εποχή για να φυτέψουμε μαρούλια , άνιθο  , μαιντανό ,κρεμμυδάκια και βέβαια φρέσκια ρίγανη και δυόσμο που θα μας χρειαστούν στα εργαστήρια μαγειρικής που ξεκινάμε σύντομα!

Μια βόλτα στην αυλή μας ήταν αρκετή για να μαζέψουμε ήχους μέσα στο σακουλάκι μας…

Ακούσαμε γαβγίσματα σκύλου, αυτοκίνητα και μηχανάκια που περνούσαν στον δρόμο, ακούσαμε τον αέρα , το θρόισμα των φύλλων, τα βήματά μας, την κούνια μας, το αεροπλάνο και κάπου από μακριά ακούσαμε λιοντάρια και λύκους…

Μπαίνοντας στην τάξη μας από τη βόλτα στην αυλή, παρατηρήσαμε τους ήχους μέσα σε αυτή. Ακούσαμε το κουδούνισμα του τηλεφώνου, τις φωνές των συμμαθητών μας και από μακριά ακούστηκαν τα κακαρίσματα μιας κότας…

Ώσπου ήρθε η στιγμή που ανακαλύψαμε μέσα σε ένα συρτάρι του γραφείου, ήχους από μουσικά όργανα. Ακούσαμε και παίξαμε μουσική με τις μαράκες, τα ξυλάκια, το ξυλόφωνο, τα κουδουνάκια, τη φλογέρα, τη ξύστρα και χτυπήσαμε ρυθμούς και τραγουδήσαμε και στο τέλος..

Ζωγραφίσαμε το αγαπημένο μας τραγούδι με τυμπανάκια και ντέφια!