Ο Φρανσουά, η περίφημη κούκλα της τάξης μας  (Persona Doll), μας επισκέφθηκε ένα πρωί στο Νηπιαγωγείο κρατώντας ένα  μυστικό μπαούλο με διάφορα αντικείμενα που βρήκε στη σοφίτα του σπιτιού του.

Μόλις το ανοίξαμε είδαμε όσα περιείχε μα πρώτο και καλύτερο ένα… γράμμα.

Ήταν ένα γράμμα του Λευτέρη που πολεμούσε για τη λευτεριά της πατρίδας μας, στα βουνά της Πίνδου.

Το έστελνε στην οικογένειά του και τους εξηγούσε ότι ήταν καλά και ότι περίμενε πότε θα νικήσει για να επιστρέψει και να τους ανταμώσει.

Έγραφε πως προσευχόταν κάθε βράδυ στην εικόνα που του είχε δώσει η μητέρα του…

Την κρατούσε σαν φυλαχτό! Τον γνωρίσαμε τον Λευτέρη καθώς και τη μητέρα του, μέσα από μία φωτογραφία.

Αναπαραστήσαμε με την εικόνα σε… ζευγάρια, προσπαθώντας να παρατηρήσουμε λεπτομέρειες από το σώμα και ειδικά το πρόσωπο, αντιγράφοντάς τες, όσο μπορούμε πιο πιστά…Είδαμε και άλλες φωτογραφίες που βρήκε ο Φρανσουά στο μπαούλο και κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι στην ιστορία, για να μάθουμε τι συνέβη τότε… στην εποχή του Λευτέρη.

Είδαμε για το σκοπό αυτό και ένα βίντεο σχετικό ….Πατήστε εδώ -> ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 

Μάθαμε να γράφουμε το ΟΧΙ που φώναξε ο Ιωάννης Μεταξάς στους Ιταλούς…

Και θυμηθήκαμε εκ νέου το Ο, ο.

Γνωρίσαμε τις σημαίες, τα πρόσωπα και τα ονόματα των αρχηγών, των εμπλεκόμενων χωρών στον πόλεμο…

Στολίσαμε την τάξη μας με την ελληνική σημαία και μάθαμε να τραγουδάμε τον Εθνικό ύμνο της χώρας μας.

Έπειτα μάθαμε έννοιες όπως μεγάλο και μικρό. Κόψαμε και κολλήσαμε τις ελληνικές σημαίες ξεκινώντας από τη μικρότερη και ακολουθώντας την πορεία έως τη μεγαλύτερη…

Μα σαν ανακαλύψαμε αυτό το παζλ, έγινε η αγαπημένη μας ασχολία…

Κάθε μέρα συναγωνιζόμασταν ποιος θα το φτιάξει πιο γρήγορα…

Κατανοήσαμε όμως σύντομα ότι ο πόλεμος δεν είναι κάτι καλό.

Η Ειρήνη είναι αυτή που μας κάνει ελεύθερους και χαρούμενους…

Το καταλάβαμε και το ξεχωρίσαμε μέσα από φωτογραφίες!

Τη γνωρίσαμε την ειρήνη μέσα από τα… σύμβολά της, αλλά και από μέσα από έργα τέχνης.

Διαβάσαμε το παραμύθι “Ο σπόρος της ειρήνης”, γνωρίζοντας τι σημαίνει η λέξη ΣΥΝΟΡΑ

και

παρακολουθήσαμε το κουκλοθέατρο ” Το κανόνι της Ειρήνης” -> Το κανόνι της ειρήνης

Αναγνωρίσαμε όμως και τη γενναιότητα τον στρατιωτών που πολέμησαν ώστε να έχουμε όλοι εμείς την ελευθερία μας, φωνάζοντας ΑΕΡΑ!

Γνωριστήκαμε και με τον ζωγράφο της κατοχής Αλέξανδρο Αλεξανδράκη, παρατηρώντας το παρακάτω έργο όσο πιο λεπτομερώς μπορούσαμε…

Φτιάξαμε και τι δεν φτιάξαμε …

Γενναίους στρατιώτες, μόμπιλε για στολισμό,

μέχρι και την κονκάρδα που φορέσαμε στη γιορτή μας έξω από την εκκλησία του χωριού.

Για την κονκάρδα αυτή γνωρίσαμε τον κειμενογράφο και γράψαμε στον υπολογιστή μόνοι μας…

“ΖΗΤΩ ΤΟ ΟΧΙ

ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΛΥΡΚΕΙΑΣ”

Φυσικά δεν ξεχάσαμε και τη γιορτή του Αγίου Δημητρίου που είχε την τιμητική της για πολλούς συμμαθητές μας…

Το Νηπιαγωγείο Λυρκείας και το προσωπικό του, τίμησε τους πεσόντες για την Ελευθερία.

Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!

Λήψη αρχείου

Το Σταφύλι αγαπημένο φρούτο μικρών και μεγάλων, μας επισκέφθηκε στο Νηπιαγωγείο. Όλα τα παιδιά το δοκίμασαν ακόμα και όσα δεν το προτιμούσαν. Έτσι ξεκινήσαμε λοιπόν και μάθαμε πως γίνεται ο τρύγος….Είδαμε όλη τη διαδικασία και σε βίντεο μάλιστα. Γνωρίσαμε τον τρύγο από μια παρουσίαση για μικρά παιδιά….Δείτε εδώ 

Ήρθαμε σε επαφή και μάθαμε τα προϊόντα που μας δίνει το σταφύλι, όπως τη σταφίδα, το κρασί, το ξύδι, τη ρετσίνα, το τσίπουρο, το ούζο, τα αμπελόφυλλα με τα οποία φτιάχνουμε τα πεντανόστιμα ντολμαδάκια, το μούστο που μπορούμε να φτιάξουμε τη μουσταλευριά  και τα μουστοκούλουρα και φυσικά για το γλυκό σταφύλι.

Γίναμε λοιπόν φίλοι σαν ένα τσαμπί σταφύλι και μάθαμε να τραγουδάμε το πολύ γνωστό σε όλους μελοποιημένο ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου, από το κλασσικό βιβλίο του “Τα ψηλά βουνά” με τίτλο :

“Τσιριτίρι τσιριτρό”

Μετά το ζωγραφίσαμε κιόλας και μπορείτε να το δείτε παρακάτω…

Εξασκηθήκαμε σε προγραφικές ασκήσεις με θέμα το σταφύλι…

Μάθαμε να γράφουμε τη λέξη “ΣΤΑΦΥΛΙ”

Και μετά ξεχωρίσαμε τις χωρικές έννοιες: “Μέσα – Έξω”

Ήρθαμε σε επαφή με μυρωδιές όπως το κρασί, το ξύδι, το ούζο και ο μούστος… Και όταν κλείσαμε τα μάτια μας τις αναγνωρίσαμε όλοι!

Μάθαμε πληροφορίες για τον Θεό Διόνυσο, τον παρατηρήσαμε στο πίνακα του Καραβάτζιο και προσπαθήσαμε να τον ζωγραφίσουμε κι εμείς όπως τον φανταζόμαστε…

Μετά από όσα μάθαμε, μας ήρθε η ιδέα να φτιάξουμε τα δικά μας μουστοκούλουρα… 

Παρακάτω θα δείτε τη συνταγή με τα απαραίτητα υλικά,

την οποία και προσπαθήσαμε να γράψουμε για να θυμόμαστε τι θα χρειαστεί…

Χρειαζόμαστε:  1 ποτήρι λάδι, 1 ποτήρι μούστο, 1 ποτήρι ζάχαρη, 1/4 ποτήρι νερό, κανέλλα, γαρύφαλλο, αμμωνία, σόδα και 1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις.

Η εκτέλεση τη συνταγής μας είναι απλή και σας την προτείνουμε να την κάνετε κι εσείς…

Βήμα 1ο: Ρίχνουμε σε μια μεγάλη λεκάνη το λάδι, το μούστο και τη ζάχαρη και ανακατεύουμε πολύ καλά έως ότου διαλυθεί…

Βήμα 2ο: Σε αυτό το σημείο βάζουμε κανέλλα και γαρύφαλλο. Έπειτα ανακατεύουμε μέσα στο νερό αμμωνία και σόδα και το προσθέτουμε μέσα στη λεκάνη. 

Βήμα 3ο: Προσθέτουμε σταδιακά το 1 κιλό αλεύρι έως ότου δούμε ότι η ζύμη μας είναι εύπλαστη και μοιάζει σαν πλαστελίνη. Έπειτα πλάθουμε τα κουλουράκια σε στρογγυλό σχήμα (σαν το γράμμα Ο που μάθαμε) και η κυρία μας μαθαίνει πως να φτιάχνουμε πλεξούδες…

Βήμα 4ο: Τοποθετούμε το ταψί με τα κουλουράκια σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς πάνω κάτω. Ψήνουμε τα κουλουράκια μας για 20 λεπτά.

Το τελικό αποτέλεσμα μας ανταμείβει όλους… Είναι πεντανόστιμα και τα μοιραστήκαμε με το Δημοτικό Σχολείο…

Για να θυμόμαστε τη γνωριμία μας με το σταφύλι φτιάξαμε και μία ομαδική δημιουργία που θα στολίζει πια την τάξη μας…

Θαυμάστε την κληματαριά μας!

Ο άνεμος ξεκίνησε να δίνει στα φύλλα νέα πνοή και χρώματα. Η εποχή του Φθινοπώρου έφτασε για τα καλά στο Νηπιαγωγείο μας. Με τη βοήθεια του ανέμου και παρακολουθώντας όσα απλόχερα η φύση μας δίνει, δημιουργήσαμε μια νέα παλέτα με τα χρώματα του Φθινοπώρου. Το πορτοκαλί, το κίτρινο, το καφέ έδωσαν τη θέση τους στο πράσινο μας είπε η σοφή κουκουβάγια, δίνοντάς μας το ρυθμό του Φθινοπώρου…και ο Σεφέρης συμφώνησε μαζί της! 

Το Φθινόπωρο αρχίζει, 

και τα φύλλα κιτρίνιζει, 

και πετάω απ’τη χαρά μου, 

γιατί μου’πε η μαμά μου,

ότι έφτασε η ώρα, 

τα σχολειά ν’ανοίξουν τώρα,

για να μάθουν στα παιδάκια,

παιχνιδάκια, τραγουδάκια,

ζωγραφιές και γραμματάκια.

Εύη Βιδάλη

Το παραπάνω ποίημα επειδή το λάτρεψαν τα παιδιά είχαν την ιδέα να το μελοποιήσουμε. Επέλεξαν λοιπόν το αγαπημένο τραγούδι τους που δεν ήταν άλλο από το “Καλημέρα”, του άλμπουμ “Λάχανα και Χάχανα- Εδώ Νηπιαγωγείο” το οποίο μπορείτε να ακούσετε και στον παρακάτω σύνδεσμο. ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΟ ΕΔΩ

ΓΡΑΜΜΑ Φ, ΟΠΩΣ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ ΦΡΟΥΤΑ

Και σαν φύσηξε ο άνεμος έφερε μαζί του και το γράμμα Φφφφφφ.

Το μάθανε λοιπόν και τα παιδιά,

πριν προλάβει ο αέρας να το πάρει μακριά.

Το έγραψαν στον πίνακα και στο χαρτί

το έφτιαξαν με πλαστελίνη και κύβους στο πι και φι.

Βρήκαν όμως και λέξεις που το πρώτο τους γράμμα να είναι Φ,φ.

αλλά γνώρισαν και τα φρούτα του Φθινοπώρου… 

Στο Νηπιαγωγείο αλλά και στο σπίτι όλοι μια γροθιά,

βοηθήσαμε το γράμμα Φ να φτάσει μακριά

Και σα να μην έφταναν όλα αυτά,

τα φύλλα του Φθινοπώρου μας χτύπησαν την πόρτα μας ξανά.

Καφέ και κίτρινο, πράσινο και πορτοκαλί

έδωσαν στο δέντρο μας μια νέα μορφή…