Νηπιαγωγείο Λίμνης  

Στα πλαίσα της «Εβδομάδας εθελοντισμού Let’s do it Greece 2015”και μετά από πυρετώδεις προετοιμασίες, την Παρασκευή 24 Απριλίου 2015, υλοποιήθηκε η «Δημιουργία Ανθόκηπου» στον αύλειο χώρο του σχολείου. Τα νήπια και οι μαθητές της Α΄Τάξης φύτεψαν λουλούδια στον κήπο που υιοθετήσανε.

Στιγμιότυπα της δράσης μπορείτε να δείτε στο παρακάτω βίντεο

(Για πλήρη οθόνη πατήστε τα βελάκια κάτω δεξιά)

Την οργάνωση και τον συντονισμό του όλου εγχειρήματος την έκαναν οι εκπαιδευτικοί του Νηπιαγωγείου και η κα. Έφη Παπαθανασίου, δασκάλα της Ά Τάξης του Δημοτικού Σχολείου. Η πραγματοποίηση όμως έγινε χάρη στην ενεργή συμμετοχή πολλών προσώπων και φορέων.
Η διαμόρφωση έστω κι αυτού του μικρού κομματιού του σχολικού κήπου ήταν ιδιαίτερα δύσκολη προσπάθεια, καθώς απαιτούσε το κόψιμο των χόρτων, καθώς και την προετοιμασία του εδάφους(φρεζάρισμα, εμπλουτισμός με νέο γόνιμο χώμα) το οποίο ήταν ακαλλιέργητο επί σειρά ετών.
Ήμασταν όλοι εκεί: μαθητές, εκπαιδευτικοί, γονείς, εκπρόσωποι φορέων της τοπικής κοινωνίας.

Κάντε κλικ πάνω σε μια φωτογραφία για να δείτε το φωτο Gallery

Ευχαριστούμε θερμά τον κ. Νίκο Αρβανίτη, Γεωπόνο του Δήμου και μπαμπά του Ορέστη (Βοηθού),την κα. Ελένη Γερογιάννη, μαμά της Μαργαρίτας (Βοηθού),την κα. Τασία Δημητράκη, μαμά του Γιάννη (Βοηθού),την κα. Ευαγγελία Φραγκογιαννάκη, μαμά της Μαρίας (Βοηθού),τον κ.Δημήτρη Πασσά, τον κ. Δημήτρη Ματσούκα, τον κ. Γιώργο Πατσιούρα, την κα.Κούλα, καθαρίστρια του σχολείου μας, το Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων που είναι πάντα δίπλα μας, αρωγός και στυλοβάτης και τον κάθε Γονιό ξεχωριστά για όλα όσα πρόσφεραν και προσφέρουν καθημερινά στις δράσεις του σχολείου μας.

Η ανταπόκρισή τους είναι συγκινητική!!

Επίσης ευχαριστούμε:
Τον κ. Δαυίδ Αγγελόπουλο, Διευθυντή του Δημοτικού Σχολείου, για την ηθική και υλική υποστήριξη του.
Τον κ.Δαυίδ Καλυβιώτη, ξυλουργό της πόλης μας ,για τα ξύλινα ταμπελάκια που μας έφτιαξε.
Τον Δήμο ΜΑ.ΛΙ.ΑΝ
Την Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Μαντουδίου για τα λουλούδια που πρόσφερε.
Το Δασαρχείο Λίμνης

Οι στόχοι του προγράμματος, οι οποίοι αναφέρθηκαν σε προηγούμενο άρθρο, επιτεύχθηκαν!

Σκοπός μας τώρα είναι η περιποίηση του κήπου μας!

Το συναίσθημα της ζήλιας είναι ένα συναίσθημα φυσιολογικό όπως όλα τα συναισθήματα.

Τα μικρά παιδιά μπορεί να ζηλεύουν για δύο,συνήθως λόγους:

• Λόγω της έντονης επιθυμίας για αντικείμενα(συνήθως παιχνίδι)που βλέπου σε άλλα παιδιά.
• Λόγω της ανησυχίας τους κι του φόβου τους ότι τα σημαντικά πρόσωπα στη ζωή τους μπορεί να αγαπούν κάποιον άλλο (συνήθως νέο αδελφάκι)περισσότερο από εκείνους.

ΣΤΟΧΟΙ:

• Να κατανοήσουν τα παιδιά την έννοια “ζηλεύω”.
• Να συνειδητοποιήσουν ότι μετά την ζήλεια πολλές φορές έρχεται ο θυμός για το πρόσωπο που ζηλεύουν.
• Να αρχίζουν να εφαρμόζουν τρόπους, για να ηρεμούν όταν αισθάνονται έντονο το συναίσθημα της ζήλειας.
• Να κατανοήσουν ότι δεν μπορούν πάντα να έχουν αυτό που θέλουν.
• Να συζητηθούν συνήθεις παιδικές παρεξηγήσεις και συγχύσεις ανάμεσα στην αγάπη και στην παροχή φροντίδας.

Είπαμε τι συμβαίνει μέσα μας και γενικά στο σώμα μας όταν νιώθουμε ζήλεια;

Ποια πράγματα μας κάνουν καμιά φορά να ζηλεύουμε;
Τα καταγράψαμε

Συζητήσαμε πάνω στις εικόνες(από το βιβλίο) και στις ιστορίες αυτών

Μια πρόταση του βιβλίου είναι να φτιάξουμε φαναράκια για να δείξουμε ότι η πραγματική αγάπη, σαν αυτή που έχουν οι γονείς για τα παιδιά τους ή οι δάσκαλοι για τους μαθητές τους μοιάζει με την φλόγα. Λαμπερή, ζεστή, φωτεινή, χαλαρωτική Είναι ίδια για όλους και φτάνει για όλους. Δεν τελειώνει ποτέ!

  Ζωγραφίσαμε στο «Λεξικό συναισθημάτων» το συναίσθημα της ζήλειας

Διαβάσαμε το βιβλίο για την ζήλια: το «Ζηλεύω», bryant Karen, εκδόσεις Μοντέρνοι καιροί

Το πατρόν από το φαναράκι

Τα φύλλα εργασίας για το σπίτι ΕΔΩ και ΕΔΩ από το http://www.popi-it.gr

Η κα.Έφη, δασκάλα της Α΄τάξης και μαμά της Κάτιας (Βοηθού),
στα πλαίσια του προγράμματος για την Ομαλή Μετάβαση στο Δημοτικό,
παρουσίασε κουκλοθεατρικά στα νήπια και στους μαθητές της,
στο χώρο του νηπιαγωγείου, το παραμύθι:
“Το όνειρο του Σκιάχτρου” του Ευγένιου Τριβιζά.
Τα παιδιά δώσανε το δικό τους τέλος στο παραμύθι.

Παρακολουθήστε μέρος της δραστηριότητας στο παρακάτω βίντεο:

(Για πλήρη οθόνη πατήστε τα βελάκια κάτω δεξιά)

‘Το όνειρο του Σκιάχτρου” έχει ανέβει δεκάδες φορές στο θεατρικό σανίδι. Από επαγγελματικές και ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες, από σχολεία (δημοτικά και νηπιαγωγεία) διασκευασμένο, στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Αυτό μαρτυρά την ουσιαστική απήχηση που βρήκε το έργο του συγγραφέα αλλά και τη διεισδυτικότητα του περιεχομένου του. Τα βαθύτερα μηνύματα που συνοδεύουν το έργο είναι πάντα εκείνα που θέλει και μπορεί να καταλάβει κάθε αναγνώστης. Μα είναι κι εκείνα που δε χωρούν αμφιβολία και ερμηνείες: η μοναξιά, η θέληση να μη ζήσεις και υπάρξεις αυτό και μόνο που η φύση, η μοίρα ή οι άλλοι σου είπαν ότι είσαι προορισμένος να ζήσεις, η τέχνη να ονειρεύεσαι και να υλοποιείς, η φιλία, η αλληλεγγύη.
Το όνειρο του σκιάχτρου (The Scarecrow’s dream) ανέβηκε το 1992 στο θέατρο του Βρετανικού Μουσείου (British Museum) της Αγγλίας στα πλαίσια του European Arts Festival.(Πηγή:http://www.elniplex.com)

Ευχαριστούμε πολύ κα.Έφη!

 Το 33ο μάθημα του προγράμματος «Βήματα για τη ζωή» μιλάει για την αγάπη/μίσος και στόχος του είναι να συζητηθούν κάποιες συνήθεις παιδικές παρεξηγήσεις και συγχύσεις όσον αφορά στην αγάπη, το μίσος και τον θυμό.
Η κα. Ντίνα, μαμά του Γιάννη (Βοηθού)ήρθε στο νηπιαγωγείο και έκανε δραστηριότητες σχετικές με την αγάπη.

Ευχαριστούμε πολύ κα. Ντίνα!

Την απάντηση στο παραπάνω ερώτημα μας τη έδωσε ο μπαμπάς του Λάμπρου (Βοηθού).
Ο κ. Γιώργος μας μίλησε για τα στάδια δόμησης ενός κτιρίου, μας έδειξε ορισμένα εργαλεία της δουλειάς του και με την βοήθεια εποπτικού υλικού(εικόνες) μάθαμε τι είναι η μονοκατοικία, η πολυκατοικία, ο ουρανοξύστης, που βρίσκονται,πως είναι τα σπίτια στα χωριά και πως στις πόλεις κ.λπ.

Τον ευχαριστούμε πολύ!

Η κα. Ελένη, μαμά της Αριάδνης (Βοηθού) και η κα. Μαρία μαμά του Στάμου (Βοηθού),ήρθαν στο σχολείο και βοήθησαν τα παιδιά να φτιάξουν φιγούρες θεάτρου σκιών και να παίξουν με αυτές.