Νηπιαγωγείο Λίμνης  

Στόχοι του παραπάνω μαθήματος είναι:

• Να κατανοήσουν τα παιδιά την έννοια των λέξεων Φοβάμαι(Τρομάζω) και Νιώθω Ασφαλής.
• Να καταλάβουν ότι πρόκειται για αντίθετα συναισθήματα
• Να αντιληφθούν ότι τα συναισθήματα αλλάζουν

Είδαμε εικόνες παιδιών που αισθάνονται τρομαγμένα. Ποιά χαρακτηριστικά δείχνουν φόβο;(π.χ. διάπλατα μάτια, ανοιχτό στόμα κλπ.).Για ποιο λόγο αισθάνονται έτσι;

Στα καθρεφτάκια μας παρατηρήσαμε το πρόσωπό μας με εκφράσεις φόβου

Τι φοβάμαι; Καταγράψαμε τις απαντήσεις. Συμπεραίνουμε ότι δεν μας φοβίζουν όλους τα ίδια πράγματα

Μέσα από μια ιστορία του βιβλίου κατανοήσαμε την έκφραση: νιώθω ασφαλής

Περιέγραψαν τι κάνουν για να διώξουν τους φόβους τους

Με τη βοήθεια ενός σεντονιού και ενός φακού παίξαμε

«το παιχνίδι των φαντασμάτων»

Διαβάσαμε σχετικά βιβλία

 Όλα τα συναισθήματα είναι καλό να τα έχουμε. Ωστόσο, υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο συναίσθημα και στη συμπεριφορά με την οποία το εκδηλώνουμε. Αυτή η συμπεριφορά, πολλές φορές, δεν είναι καλή επιλογή. Για να μπορέσουμε να ελέγξουμε το θυμό μας, είναι καλό να χρησιμοποιούμε τεχνικές χαλάρωσης.

Η συμπεριφορά είναι κάτι που μπορούμε να επιλέξουμε να κάνουμε. Γι’αυτό το λόγο μια συμπεριφορά μπορούμε και να τη χαρακτηρίσουμε καλή ή κακή επιλογή.

 Είδαμε εικόνες και αποφασίσαμε αν η συμπεριφορά  που έχει το κάθε παιδί είναι καλή ή κακή επιλογή.

Τι κάνω για να μου περάσει ο θυμός; Τα καταγράψαμε

Μάθαμε την τεχνική χαλάρωσης με τη «διαφραγματική αναπνοή».

Αναπνέουμε και εκπνέουμε σωστά για να ηρεμήσουμε.

«Αφίσες με τεχνικές χαλάρωσης», ώστε να την κοιτάζουν τα παιδιά, όταν είναι θυμωμένα και να επιλέγουν μια τεχνική που θα τα ηρεμήσει.

Μπορούμε να εφαρμόσουμε και την τεχνική της χελώνας…

«Φωτεινός σηματοδότης» με τα 3 βήματα που μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να ηρεμήσουν

Το βιβλίο με τις τεχνικές χαλάρωσης και ηρεμίας

Διαβάσαμε το βιβλίο : «Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε»

Τέλος αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα «χώρο ηρεμίας» ώστε να καταφεύγουν εκεί όταν τα παιδιά είναι θυμωμένα. Εκεί βάλαμε «το μαξιλάρι του θυμού» για να το χτυπούν τα παιδιά με όση δύναμη θέλουν κάθε φορά που θυμώνουν, καθώς και «τη θέση του θυμού» ,όπου θα μπορεί να κάθεται κάθε παιδί που αισθάνεται πολύ θυμωμένο, μέχρι να νιώσει ότι ηρέμησε.

Για το φωτεινό σηματοδότη ΕΔΩ

 Για τα υπόλοιπα εποπτικά ΕΔΩ και ΕΔΩ

Στόχοι του 16 ου & 17ου μαθήματος είναι:

• Να πειστούν τα παιδιά ότι όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά κι αποδεκτά.
• Να εμπεδώσουν το γεγονός ότι μπορούμε να δείχνουμε στους άλλους το πώς νιώθουμε μέσα μας ,όταν εκφραζόμαστε με εξωτερικά σήματα (σωματικές ενδείξεις).
• Ν εμπεδώσουν, επίσης, ότι μπορούμε να μαντέψουμε πως αισθάνονται οι άνθρωποι από τις εκφράσεις του προσώπου τους, τις στάσεις του σώματός τους ,αλλά και από τις ενδείξεις των περιστάσεων.
• Να παρουσιαστούν οι έννοιες ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ και ΛΥΠΗΜΕΝΟΣ
• Να γνωρίσουν τα παιδιά τρείς τρόπους που θα τα βοηθήσουν να αντιλαμβάνονται τα ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΛΥΠΗΜΕΝΑ συναισθήματα :βλέπω, ακούω και ρωτώ.

Τι είναι τα συναισθήματα; πως καταλαβαίνουμε πως νιώθουν οι άλλοι;

Βλέποντας εικόνες, και παίζοντας διάφορα παιχνίδια καταλάβαμε ότι το τι αισθάνεται κάποιος μπορούμε να το δούμε και να το ακούσουμε..

Βλέποντας πίνακες ζωγραφικής  είπαμε πως αισθανόμαστε εμείς όταν τους βλέπουμε και αναρωτηθήκαμε τι να  αισθανόταν  ο ζωγράφος…

Τα ζώα έχουν συναισθήματα; Είδαμε εικόνες…

«Το τραγούδι των συναισθημάτων (στο ρυθμό του χόκυ-πόκυ)»

Φτιάξαμε μάσκες  που δείχνουν πως αισθανόμαστε σε διάφορες στιγμές…

Αναπαραστήσαμε οπτικά και ηχητικά διάφορα συναισθήματα….

Εκφράσεις που συνδέουν χρώματα και συναισθήματα…

«Η παλέτα των συναισθημάτων»

«Το σπίτι των συναισθημάτων»

Είδαμε εικόνες από το βιβλίο με ένα χαρούμενο και ένα λυπημένο παιδί.Προσπαθήσαμε να μαντέψουμε γιατί αισθάνονται έτσι.Τα καταγράψαμε.

Μουσικοκινητικό παιχνίδι: «Χαρούμενη- Λυπημένη μουσική» (Σακελλαρίδης)

Φτιάξαμε “Το Βιβλίο Των Συναισθημάτων” στο οποίο θα ζωγραφίζουμε για το κάθε συναίσθημα που μαθαίνουμε

Πολλές ιδέες πήραμε από το ιστολόγιο:  http://www.popi-it.gr/

Στόχοι του 12ου μαθήματος  είναι :

• να συγκρίνουν
• να βρίσκουν διαφορές και ομοιότητες
• να κατανοήσουν ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι εντελώς ίδιος με κάποιον άλλο
• να οδηγηθούν στο συμπέρασμα ότι δύο  άνθρωποι μπορεί να σκέφτονται διαφορετικά για το ίδιο πράγμα
• να αντιληφθούν ότι μπορεί να μην αρέσουν σε όλους τα ίδια πράγματα
• να συνειδητοποιήσουν αργότερα και σταδιακά, ότι μπορεί να υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι να λύνουμε το ίδιο πρόβλημα. 

Παρατηρήσαμε με μεγεθυντικούς φακούς πως βλέπουμε τα πράγματα…..

Είδαμε εικόνες με διφορούμενο νόημα και καθένας κατέθεσε την άποψή του και αποφασίσαμε ότι μπορούμε να έχουμε διαφορετικές γνώμες και απόψεις και να βλέπουμε τα πράγματα διαφορετικά(διαφορετικές οπτικές).

Μερικές απόψεις των παιδιών ήταν:

• Για την εικόνα με το λιοντάρι: “Είναι τραυματισμένο”,”Έχει πέσει κάτι βαρύ πάνω του”, “Έχει χτυπήσει”, “Το έχουν ζωγραφίσει”,”Είναι λιονταράνθρωπος”
  
• Για την εικόνα με την γυναίκα: “Έχει ντυθεί λιοντάρι” “Έχει φορέσει περούκα”, “Έχει πάει στον ζωολογικό κήπο και καθρεφτίζεται στο τζάμι ένα λιοντάρι”
• Για την εικόνα με την μπάλα: “Ένα παιδί την κλώτσησε και κόλλησε εκεί”, “Έχει πέσει μια μπάλα πάνω στο σπίτι”
• Για την εικόνα με το παιδί:“Είναι ένα μικρό παιδάκι που η μαμά του του δίνει μέλι”,” Απλώνει το χέρι του σ’έναν ξένο”,”Είναι φτωχό και ζητάει φαγητό”,”Βρίσκεται σ’ένα κουτί και η μαμά του του δίνει γάλα”

Βάλαμε σ’ένα κουτί ένα καθρέφτη και είπαμε στα παιδιά ότι μέσα στο κουτί υπάρχει η εικόνα ενός πολύ αγαπητού και ξεχωριστού παιδιού.Να κοιτάξει ο καθένας μέσα αλλά να μην πει τι είδε.
Στο τέλος τα ρωτήσαμε τι είδαν και πως αισθάνθηκαν.

Όλα είπαν ότι ένιωσαν πολύ ωραία!

Βάλαμε βότσαλα σ’ένα δίσκο και παρακινήσαμε τα παιδιά να πάρουν από ένα.Με την πρώτη ματιά μοιάζουν ίδια .Είναι όμως;

Αφού  είδαμε ταυτότητες ενηλίκων, μιλήσαμε για την χρησιμότητά τους ,το περιεχόμενό τους και τη μοναδικότητα των δακτυλικών αποτυπωμάτων,  φτιάξαμε τις ταυτότητές μας.

Εποπτικό υλικό θα βρείτε ΕΔΩ

Φύλλα εργασίας για το σπίτι  θα βρείτε ΕΔΩ και ΕΔΩ

Για τις ταυτότητες ΕΔΩ και ΕΔΩ

 Στο 10ο μάθημα γίνεται αναφορά στα στάδια ανάπτυξης του ανθρώπου σε διάφορες ηλικίες και στις χωρικές έννοιες.

Έτσι τα παιδιά έφτιαξαν ξύλινο πάζλ με τα στάδια ανάπτυξης του ανθρώπου.

Το Φθινοπωρινό δένδρο μας βοήθησε με τις χωρικές έννοιες(πάνω,κάτω,ανάμεσα,πλάι,ψηλά,χαμηλά,δεξιά,αριστερά),

τα μεγέθη(μικρό,μεγάλο) και τη σειροθέτηση από το μικρότερο στο μεγαλύτερο και αντίστροφα.

 Την  ιδέα για την  παραπάνω δραστηριότητα την πήραμε από ΕΔΩ