“Για να δω…με ποιο τρόπο θα σκεφτείτε να φτιάξετε το γράμμα “Φ” του Φλεβάρη;

“Ας μιλήσουμε για τα βασικά χρώματα και τα γεωμετρικά σχήματα μέσα από την τέχνη του Mondrian!

Κλείστε τα μάτια και φτιάξτε μια τυχαία γραμμή στο χαρτί σας, χωρίς να σηκώσετε το μαρκαδόρο. Όταν πω “stop” θα τα ανοίξετε. Ζωγραφίστε ένα μάτι όπου θέλετε. Τι σαν θυμίζει?

Και η γιορτή της αγάπης στις 14 του Φλεβάρη! Πώς δείχνουμε άραγε την αγάπη μας στους άλλους;

“Κυρία, κυρία κοίτα ένα σκουλήκι που φτιάχνουμε”! Η συνεργασία για ένα κοινό στόχο την ώρα των ελεύθερων δραστηριοτήτων!

Για να δούμε ποιος θα καταφέρει να κάνει τον άλλο να χάσει την ισορροπία του;

Με διάφορες αφορμές τα παιδιά δείχνουν την ανυπομονησία τους να έρθουν οι απόκριες. Η Χαρά λοιπόν χάρισε στα παιδιά για τα γενέθλιά της μάσκες που τις ζωγράφισαν και έπαιξαν με αυτές.

Η Αδαμαντία μας δείχνει την “πολυκατοικία” που έφτιαξε με τη βοήθεια του μπαμπά της.

Τα παιδιά χωρίζονται σε τέσσερις ομάδες και φτιάχνουν μονοκατοικίες, διώροφα, τριώροφα και τετραώροφα σπίτια.

Τα παιδιά χωρίζονται σε τρεις ομάδες παρατήρησης και καταγραφής των σπιτιών που βρίσκονται στη γειτονιά του νηπιαγωγείου μας. Καταγραφουν και τις οδούς που βρίσκονται γύρω από το νηπιαγωγείο.

Η κάθε ομάδα αναλαμβάνει να φτιάξει τον χάρτη της γειτονιάς του σχολείου μας.

Και στο ολοήμερο τμήμα έφτιαξαν τη γειτονιά χρησιμοποιώντας γεωμετρικά σχήματα

Έτοιμα και τα βιβλιαράκια μας για τους τρεις Ιεράρχες. Έμπνευσή μας οι πράξεις και τα λόγια των τριών Δασκάλων.

  “παίζουμε τρίλιζα;”

“Σας αρέσει η φωτογραφική μου μηχανή που έφτιαξα;”

Προσθαφαίρεση με παιχνίδι με χιονάνθρωπους.

μέσα από τη συνεργασία και το συντονισμό φτιάξαμε ένα υπέροχο σπίτι για να παίξουμε

“κυρία κοίτα δε μοιάζει με πουλί που κάθεται;”

“έφτιαξα μια ζωγραφιά και από κάτω έβαλα αυτό για να στέκεται και γίνεται και ξυλόφωνο!”

Και με το πρώτο άνοιγμα του καιρού βρήκαμε ευκαιρία για πρωινή γυμναστική!

 Το παιχνίδι  “πρόσωπο-ζώο-πράγμα” οδήγησε τα παιδιά του ολοήμερου τμήματος στο “Πίου – πίου Πιπιφιλίπι”

Τα ξερά λουλούδια πηγή έμπνευσης

“ένα λεπτό κρεμμύδι…”

Τι νέα για σήμερα;

Ένα ποιηματάκι του Γιώργη Κρόκου για το σύννεφο, τη βροχή και τον κύκλο του νερού.

Σύννεφο για πές αλεύρι,
η βροχούλα σε γυρεύει.

Ε βροχούλα, πες αλεύρι,
το ρυάκι σε γυρεύει.

Ε ρυάκι, πες αλεύρι,
το ποτάμι σε γυρεύει.

Ε ποτάμι, πες αλεύρι,
η κυμάτω σε γυρεύει.

Κυματούσα, πες αλεύρι,
ο ουρανός αχνό σε θέλει,
σύννεφο για να σε κάνει.
και να γίνεις κεραστήρι
για της Γης το πανηγύρι.

 τα πρώτα ερωτήματα και οι απόψεις των παιδιών.

Διαβάσαμε σχετικά παραμύθια που έδωσαν αφορμή για πειραματισμό και έρευνα. Και βέβαια κάναμε το πείραμα της εξάτμισης. Μέσα στο νερό βάλαμε αλάτι κι έτσι το κάναμε αλμυρό όπως το νερό της θάλασσας. Όμως προς μεγάλη μας έκπληξη το νερό που προήλθε από την εξάτμιση ήταν γλυκό. “Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό;” Η Αδαμαντία σκέφτηκε ότι το αλάτι είναι βαρύ για να ανέβει στον ουρανό! Βάλαμε την κατσαρόλα με το νερό να εξατμιστεί σιγά σιγά κοντά στο παράθυρο και το καλοριφέρ και είδαμε λοιπόν ότι το αλάτι είχε μείνει μέσα στην κατσαρόλα ενώ το νερό εξατμίστηκε! 

Τα παιδιά ζωγραφίζουν το πείραμα.

Και η ερώτηση του Θανάση: “Γιατί δεν τελειώνει ποτέ το νερό της θάλασσας;”  Οι πρώτες σκέψεις καταγράφηκαν. “Για να δω ποιος θα θυμηθεί να ψάξει και να μας φέρει αύριο την απάντηση;” Και η Βαλέρια ήρθε με τις εικόνες του κύκλου του νερού ως απάντηση “γιατί ο κύκλος του νερού δε σταματάει ποτέ!”

Χορεύουμε τον κύκλο του νερού. Τον βιώνουμε με το σώμα μας.

Τα παιδιά φτιάχνουν τις δικές τους σύνθετες λέξεις με δεύερο συνθετικό τη λέξη “βροχή”!

Και η κατασκευή μας με τον κύκλο του νερού.

Οι κεραυνοί έδωσαν την αφορμή να κάνουμε αναφορά στο αρνητικό και θετικό φορτίο και τη δύναμη που δημιουργείται μεταξύ των σύννεφων και της γης όταν είναι αντίθετο το φορτίο. Είδαμε σχετικά βιντεάκια, παίξαμε με τους αγαπημένους μας μαγνήτες, διαπίστωσαν πότε έλκονται και πότε απωθούνται και παράξαμε στατικό ηλεκτρισμό με την τριβή και το μπαλόνι.

Το ολοήμερο εξέλιξε το θέμα με δραματοποίηση της δημιουργίας του στατικού ηλεκτρισμού.

…και ζωγραφισαν το ποίημα “από που’σαι ποταμάκι…”