Συμμετέχοντας στο πρόγραμμα της wwf “υγιή παιδιά, υγιής πλανήτης” ενταγμένο στο πρόγραμμα μας “σέβομαι τον εαυτό μου, σέβομαι το περιβάλλον”.

ζωγράφισαν και με κολάζ έφτιαξαν σαλάτα με εποχιακά λαχανικά. Μέσα από τη διαδικασία, έγινε συζήτηση για το πώς βρίσκουμε λαχανικά που δεν είναι της εποχής και τι σημαίνει αυτό για την υγεία και το περιβάλλον. Έστρωσαν τραπέζι και αποφάσισαν ότι όλες οι σαλάτες είναι εξίσου νόστιμες παρόλο που είναι διαφορετικές!

Η ΚΥΡΑ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ. Γέμισε το σχολείο μας με χαρταετούς από διάφορες χώρες, με κατασκευές για την ελληνίδα και ιταλίδα κυρά Σαρακοστή. Με συζητήσεις για τη διατροφή της Σαρακοστής.

Η Βαλέρια με τη μαμά της έφτιαξαν με αλεύρι αλάτι και νερό την κυρά Σαρακοστή για την τάξη μας. Ευχαριστούμε πάρα πολύ!

Η Ιταλίδα και η Ελληνίδα κυρά Σαρακοστή. Ποιες οι διαφορές και ποιες οι ομοιότητες;

Η Κυρά Σαρακοστή διαβάζει τις προσευχές.

χαρταετοί κατευθείαν από τη φαντασία των παιδιών.

χαρταετοί από την Αφρική

 Οι κινέζικοι δράκοι και κινέζικοι χαρταετοί!

Απόκριες! Ευκαιρία για τραγούδι, χορό, παιχνίδια, κατασκευές, φωνές, γέλια, αστεία!

 Η ενασχόλησή μας με το θεό Διόνυσο μας έκανε να γνωρίσουμε τις μάσκες του αρχαίου θεάτρου και να φτιάξουμε τις δικές μας δίνοντας διάφορες εκφράσεις.

 Εμπνεόμαστε από πίνακες του Πικάσσο και φτιάχνουμε μάσκες.

Η Νεφέλη με τη μαμά της έφτιαξαν μάσκες από πηλό και έκαναν δώρο στα παιδιά της τάξης. Πόσο μας θύμισαν τις μάσκες του αρχαίου θεάτρου. Πόσο χαρήκαμε με αυτό το δώρο!

 

Γνωρίζουμε τα αποκριάτικα έθιμα: “Γενίτσαροι και Μπούλα”, “Κουδουνοφόροι”, “Τζαμάλες” και “Αλευρομουτζουρώματα” και βρίσκουμε σε ποιες περιοχές της Ελλάδας αντιστοιχούν.

 

Πιερότοι, κλόουν έχουν την τιμητική τους.

Αποκριάτικες ζωγραφιές πάνω σε διαφάνεια. Ζωγραφίζουμε και βλέπουμε τι ζωγραφίζει και το παιδί που είναι απέναντι μας!

Στο πλαίσιο του προγράμματος “φροντίζω τον εαυτό μου, φροντίζω το περιβάλλον”, επισκεφθήκαμε την κινητή – διαδραστική έκθεση της WWF με θέμα “υγιή παιδιά, υγιής πλανήτης”. Τα παιδιά μέσα από βιωματικές δραστηριότητες, ενημερώθηκαν, προβληματίστηκαν, ευαισθητοποιήθηκαν. Μια πολύ ενδιαφέρουσα επίσκεψη που μας χάρισε “υλικό” για επεξεργασία.

Αναφορά στο θεό Διόνυσο, το θεό του κεφιού, της διασκέδασης, του κρασιού και του θεάτρου. Είπαμε την ιστορία του Διόνυσου με τους πειρατές, γίναμε η ακολουθία του στο ταξίδι στον κόσμο χορεύοντας τον ορφικό ύμνο στο Διόνυσο, παρατηρήσαμε ένα κύλικα που απεικόνιζε σκηνή από την ιστορία και τα παιδιά έφτιαξαν τον δικό τους κύλικα

Τσικνοπέμπτη και το κέφι έντονο. Για μια ακόμη χρονιά οι φίλοι μας από το ΣΕΟ επισκέφτηκαν το νηπιαγωγείο μας ύστερα από πρόσκλησή μας. Χορέψαμε με το γαϊτανάκι, παίξαμε, τραγουδήσαμε και ψήσαμε σουβλάκια γεμίζοντας τσίκνα τον αέρα.

 Πριγκίπισσες, αστερίξ, οβελίξ, μίνιονς και έντομα, όλα γύρω γύρω από το γαϊτανάκι. 

Προετοιμάζοντας την ψησταριά!

  

 Απολαμβάνοντας τα σουβλάκια!

 

Τι συμβολίζει το γαϊτανάκι

 

Ο αριθμός των δώδεκα χορευτών λέγεται ότι δηλώνει τους μήνες του χρόνου που εναλλάσσονται ή τις Ωρες, τις μυθικές θεότητες του χρόνου. Σε πολλές κοινωνίες, κυρίως αγροτικές, το γαϊτανάκι συμβολίζει την ομόνοια και τη συναδελφικότητα. Ο κυκλικός χορός συμβολίζει τον κύκλο της ζωής, από τη ζωή στον θάνατο, από τη λύπη στη χαρά, από τον χειμώνα στην άνοιξη και το αντίθετο.

Και οι Απόκριες αποτελούν μια γιορτή χαράς που συνδυάζεται και με την αναζωογόνηση, με το ξύπνημα της φύσης, την άνοιξη. Αντλούν την καταγωγή τους από τα αρχαία Ανθεστήρια, γιορτή προς τιμήν του Διονύσου, που ελάμβανε χώρα επί τριήμερο κατά την πανσέληνο ύστερα από δύο πανσελήνους από το χειμερινό ηλιοστάσιο (μέσα Φεβρουαρίου). Παράλληλα, η πομπή του Καρνάβαλου έχει επίσης ρίζες στην αρχαιότητα, καθώς σχετίζεται με την πομπή γλεντιού και ακραίων συμπεριφορών κατά τις διονυσιακές γιορτές.
Τα παιδιά έφτιαξαν το Γαϊτανάκι του Χρόνου λοιπόν με τους 12 μήνες να κρατούν από μία κορδέλα.

Κι ήρθε ο Φλεβάρης ο δεύτερος μήνας του χρόνου και ο πιο παιχνιδιάρης….

Ο Φλεβάρης παίζει με τον αδερφό του το Γενάρη.

 

Οι προετοιμασίες για τις απόκριες ξεκινούν. Φτιάχνουμε λοιπόν την πινιάτα που θα σπάσουμε στο αποκριάτικο πάρτυ μας.

ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ

Γιατί βιάστηκες ν’ ανθίσεις

μυγδαλιά λευκοντυμένη;

Δεν κοιτάς πως όλη η φύση

είναι γύρω παγωμένη;

Δε χορτάριασε το χώμα

δεν πρασίνισαν οι βράχοι

κι είναι χιονισμένη ακόμα

των ψηλών βουνών η ράχη…

Δε φοβάσαι μη γυρίσει

μια καινούρια παγωνιά

τον ανθό σου να θερίσει

και να κάψει μ’ απονιά;

Λες αλήθεια

μα κι εγώ δεν αμφιβάλλω

πως μ’ αυτή μου τη συνήθεια

τρέχω κίνδυνο μεγάλο!

Όμως έπρεπε να δώσω

θάρρος και στα δέντρα τ’ άλλα

γι’ αυτό βιάστηκα ν’ απλώσω

τ’ άνθη μου λευκά σαν γάλα

κι αν ο πάγος τα μαράνει

κι αν η λύσσα του βοριά

τα σκορπίσει αχνά μου φτάνει

πως θα ‘ρθει καλοκαιριά!

Τα παιδιά δραματοποίησαν το παραμύθι “Η Μυγδαλιά και το Φεγγάρι”.

  Η ομάδα του κολάζ έκανε πάλι το θαύμα της. Έφτιαξε τον κλόουν της τάξης μας με ένα σωρό πολύχρωμα χαρτάκια . Ιδού το αποτέλεσμα!

Έτοιμος και ο κλόουν της άλλης τάξης!

Παιχνιδιάρης ο Φλεβάρης, παίζουμε κι εμείς παιχνίδια στην αυλή!