Ο Δημήτρης Μπασλάμ χαρίζει ανοιχτές εργασίες με τον φοβερό “Αγησίλαγο”
Μήνας: Απρίλιος 2020
ΛΕΠΤΗ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ
Η γραφή απαιτεί την αναπαραγωγή συγκεκριμένων σημείων σε ένα περιορισμένο διάστημα, από αριστερά προς τα δεξιά και από πάνω προς τα κάτω.
Γι΄αυτό το παιδί πρέπει να κατέχει τον έλεγχο και το συντονισμό των χεριών, των δακτύλων και των ματιών.
Ασκήσεις λεπτής κινητικότητας θα του επιτρέψουν να αναπτύξει τις λεπτές κινήσεις, που είναι απαραίτητες στο γράψιμο:
- Με τον αντίχειρα του κάθε χεριού το παιδί αγγίζει διαδοχικά τις άκρες των άλλων δακτύλων. Η άσκηση γίνεται και με τα δύο χέρια και επαναλαμβάνεται μέχρι το παιδί να αποκτήσει ταχύτητα στην κίνηση.
- Το παιδί κυλάει ένα νόμισμα στο τραπέζι, με τη βοήθεια του αντίχειρα και του δείκτη.
- Το παιδί παίζει χτυπώντας εναλασσόμενα τα δάχτυλα στο τραπέζι.
- Κουμπώνει κουμπιά, ανεβοκατεβάζει φερμουάρ, δένει και λύνει κορδόνια( ντύνεται μόνο του!).
- Γυρίζει κάλτσες ή μανίκια από την ανάποδη (π.χ. μπουφάν ή βοηθάει στο συμμάζεμα των ρούχων του).
- Περνάει κορδόνια από τρύπες διαφόρων μεγεθών (παππούτσια, καλαμάκια, χάντρες,…).
- Τσαλακώνει χαρτιά διαφόρων ειδών και μεγεθών (π.χ. από παλιές εφημερίδες ή περιοδικά) και τα ταξινομεί ανάλογα με το μέγεθος τους(σειροθέτηση) ή φτιάχνει κατασκευές με αυτά.
- Διπλώνει χαρτιά διαφόρων ειδών ( χαρτοπετσέτες, χαρτί κουζίνας, περιτυλίγματος, νάυλον, πανιά, κ.τ.λ).
- Δημιουργεί κατασκευές ισορροπίας (στήλες) με διάφορα αντικείμενα π.χ νομίσματα, κουτιά, κονσέρβες, ρολά.
- Με τρία κομμάτια μαλλί ή κορδέλλες μαθαίνει να πλέκει κοτσίδα.
- Ρίχνει νερό από ένα μπουκάλι ή ποτήρι σε άλλο, προσπαθώντας να μην το χύσει.
- Φτιάχνει κολιέ ή κομπολόγια, περνώντας σε κλωστή ή σε πλαστικό κορδόνι, κουμπιά, χάντρες ή πλαστικά καλαμάκια κομμένα σε μικρά κομμάτια.
- Πλαστελίνη, πηλός, λάσπη ή ζύμη (με αλεύρι και νερό) είναι εξαιρετικά υλικά για να φτιάξει το παιδί σας όμορφες δημιουργίες!
- Προτείνετε στο παιδί, να βάζει και να βγάζει μανταλάκια π.χ. γύρω από ένα κουτί παππουτσιών ή απλά ζητήστε του να σας βοηθήσει στο άπλωμα των ρούχων.
- Παροτρύνετε και βοηθήστε το παιδί να φτιάχνει παζλ ή να κόβει σε 4-5 κομμάτια φύλλα περιοδικού ή παλιά παραμύθια και να τα ξανασυνθέτει.
- Δώστε στο παιδί κόκκους ρυζιού ή φακές να τα βάζει από ένα πιάτο σε ένα μπωλ, πιάνοντας ένα κόκκο κάθε φορά. Εναλλακτικά, ζητάμε από το παιδί να μας βοηθήσει, να καθαρίσουμε τα όσπρια που θα μαγειρέψουμε!
- Τυλίγει κουτιά διαφόρων μεγεθών (από σπιρτόκουτα έως παππουτσιών ή και πιο μεγάλα…) με χαρτιά, κορδέλλες, λαστιχάκια, φτιάχνοντας «δώρα» για τις κούκλες, τα ζωάκια, τα στρατιωτάκια ή τους φίλους του.
- Κόβει με ψαλιδάκι με στρογγυλεμένες άκρες, χαρτιά,υφάσματα,κ.τ.λ. και δημιουργεί συνθέσεις κολλάζ.
- Ζωγραφίζει ελεύθερα με πινέλα, δαχτυλομπογιές, μαρκαδόρους, λαδοπαστέλ, ξυλομπογιές.
ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΥΨΕΛΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ
Τώρα που ο χρόνος στο σπίτι είναι αρκετός ,ας είναι και ωφέλιμος!
Παραγωγικός στη γνώση και στην αναζήτηση!
Παρακάτω θα βρείτε συνδέσμους που…… μας ανοίγουν την πόρτα σε πολλά μουσεία και πολλά παιχνίδια! Επισκεφτείτε τον!!!
ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΠΑΣΧΑ
- Τι γιορτάζουμε το Πάσχα;
Τι είναι το Πάσχα
Το Πάσχα είναι η σημαντικότερη θρησκευτική γιορτή της Χριστιανοσύνης.
Τιμάται η Ανάσταση του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.
Αρχικά ήταν η μεγαλύτερη εβραϊκή γιορτή, που γιορταζόταν προς τιμήν της απελευθέρωσης των Ισραηλιτών από την Αιγυπτιακή αιχμαλωσία.
Η ονομασία του προέρχεται από το εβραϊκό Πεσάχ που σημαίνει
διάβαση-πέρασμα, προς ανάμνηση της διάβασης του περιούσιου λαού από τη σκλαβιά στην ελευθερία.
Στη χριστιανική πίστη δείχνει το πέρασμα από το θάνατο στη ζωή με την Ανάσταση του Χριστού.
Αποτελεί την κορυφαία στιγμή της Χριστιανοσύνης, τη γιορτή των γιορτών.
Χριστιανικό Πάσχα
Οι χριστιανοί, τιμούν τη Σταύρωση και γιορτάζουν την Ανάσταση του Χριστού και το πέρασμα από το θάνατο στη ζωή.
Το Πάσχα διαρκεί δύο εβδομάδες: από την Κυριακή των Βαΐων (η ενθύμιση της εισόδου του Χριστού στα Ιεροσόλυμα) ως την Κυριακή του Θωμά.
Η πρώτη εβδομάδα ονομάζεται Μεγάλη Εβδομάδα ή Εβδομάδα των Παθών, αρχίζει με την Κυριακή των Βαΐων και λήγει το Μεγάλο Σάββατο.
Όλη τη Μεγαλοβδομάδα υπάρχει συνήθεια να νηστεύουν οι χριστιανοί και να παρακολουθούν τις εκκλησιαστικές ακολουθίες.
Η δεύτερη εβδομάδα του Πάσχα ονομάζεται Εβδομάδα της Διακαινησίμου(σημαίνει <καινούργια>) ή Λαμπροβδομάδα ή Λαμπρή και αρχίζει με την Κυριακή του Πάσχα. Όλες οι ήμερες που ακολουθούν θεωρούνται ημέρες αναστάσιμες, γιορτινές.
Το χριστιανικό Πάσχα είναι κινητή γιορτή. Το Πάσχα γιορτάζεται κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο που γίνεται μετά την εαρινή ισημερία, δηλαδή μετά την 21η Μαρτίου (με το παλαιό ημερολόγιο), εκτός αν η πανσέληνος τυγχάνει να γίνει Κυριακή, οπότε μεταφέρεται την επόμενη Κυριακή.
Γιατί το γιορτάζουμε;
Η έννοια της “Ανάστασης” είναι διαδεδομένη στις μυθολογικές και θρησκευτικές παραδόσεις πολλών λαών που προσπαθούσαν έτσι να ερμηνεύσουν τον κύκλο της φύσης, της ζωής.
Πως η φύση μετά από το μεγάλο χειμωνιάτικο ύπνο της γεννιέται ξανά, πως το γκρίζο του χειμώνα μεταμορφώνεται σε ανοιξιάτικο φως.
Ποιά ήταν λοιπόν η μυστηριώδης δύναμη χάρη στην οποία η φύση αναγεννιόταν;
Επινόησαν Θεούς που μαζί με τη φύση γεννιόταν και ανασταινόταν ακολουθώντας τον κύκλο της ζωής.
Για να καταλάβουμε καλύτερα το πνεύμα αυτών των παραδόσεων θα δούμε πως η φύση ακολουθούσε τις περιπέτειες των θεών(π.χ ο μύθος της Δήμητρας και της Περσεφόνης).
Γι’ αυτό εμείς οι Χριστιανοί τοποθετήσαμε τη γιορτή της Ανάστασης του Κυρίου στην εποχή της άνοιξης, παρ’ όλο που δεν έχει καμιά σχέση με τη μυθολογία αυτό το γεγονός, αλλά για να το τονίσουμε περισσότερο και να δείξουμε ότι μέσα από την Ανάσταση του Κυρίου ήρθε η ψυχική και πνευματική Αναγέννηση για τον άνθρωπο.
Το βαθύτερο νόημα του Πάσχα
Η Σταυρική θυσία του Ιησού δείχνει το μέτρο της Αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο. Τόσο πολύ αγαπάει το πλάσμα του, που προσφέρει τον ίδιο του τον Υιό, να ανοίξει μέσω του Σταυρού,ξανά το δρόμο της σωτηρίας-του Παραδείσου.
Θέλησε να διδάξει την αντίσταση και την πάλη στο κακό, αλλά και την έννοια της αγάπης και τη διάθεση της προσφοράς του εαυτού μας υπέρ των πολλών.
Είναι η γιορτή της Αγάπης, γιατί ο ίδιος ο Χριστός μας θυσιάστηκε για τη σωτηρία τη δική μας. Είναι το καλύτερο δείγμα της Αγάπης του για μας.
Με τη γιορτή αυτή της Ανάστασης του Ιησού ξαναγεννιέται (ανακαινίζεται) η φύση και η ίδια η ζωή.
Τα συναισθήματά μας για το Πάσχα
Το Πάσχα, η λαμπρότερη γιορτή της Χριστιανοσύνης, είναι ίσως η μοναδική γιορτή που κλείνει μέσα της όλα τα συναισθήματα. Από την αγωνία, τον πόνο τη θλίψη των Παθών και της Σταύρωσης, περνάμε στην αγαλλίαση και την ελπίδα που φέρνει η Ανάσταση.
ΕΘΙΜΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ
Με ένα κόκκινο πανί, που συμβολίζει το αίμα του Χριστού, απλωμένο στο μπαλκόνι ή το παράθυρο, ξεκινούν στην επαρχία τη Μεγάλη Πέμπτη οι προετοιμασίες για τη βραδιά της Ανάστασης, ενώ την ίδια ημέρα οι νοικοκυρές σε όλη τη χώρα βάφουν τα κόκκινα αυγά.
Γιατί όμως βάφονται κόκκινα τα αυγα;
Μερικοί πιστεύουν ότι τα αυγά βάφονται κόκκινα σε ανάμνηση του αίματος του Χριστού, που χύθηκε για εμάς τους ανθρώπους.
Κόκκινο είναι και το χρώμα της χαράς. Χαράς για την Ανάσταση του Χριστού. Είναι παράλληλα όμως και χρώμα αποτρεπτικό.
Κόκκινες βελέντζες και κόκκινα μαντίλια κρεμούσαν τη Μεγάλη Πέμπτη στην Καστοριά οι γυναίκες για το καλό. Κόκκινο πανί έβαφαν μαζί με τα αυγά τους στη Μεσημβρία και το κρεμούσαν στο παράθυρο για σαράντα μέρες, για να μην τους πιάνει το μάτι.
– Το βάψιμο των αυγών γινόταν τη Μεγάλη Πέμπτη γι αυτό και τη λέγαν Κόκκινη Πέφτη ή Κοκκινοπέφτη. Παλιότερα το συνήθιζαν κι αποβραδίς, πάντοτε όμως τα μεσάνυχτα, με το ξεκίνημα της νέας μέρας. Καινούρια πρέπει να ήταν η κατσαρόλα που θα έβαφαν τα αυγά και ο αριθμός τους ορισμένος και τη μπογιά τη φύλαγαν σαράντα μέρες και δεν την έχυναν, ακόμα και τότε, έξω από το σπίτι. Τα χρώματα για τα αυγά τα έφτιαχναν από διάφορα φυτά. Από κρεμμύδια γινόταν το μελί, από άχυρο ή από φύλλα αμυγδαλιάς το κίτρινο, το ανοικτό κόκκινο από παπαρούνες. Αργότερα τα αγόραζαν, το κόκκινο όμως χρώμα ήταν και είναι πάντα το πιο αγαπημένο.
– Το πρώτο αυγό που έβαφαν ήταν της Παναγίας και το έβαζαν στο εικονοστάσι. Με αυτό σταύρωναν τα παιδιά από το κακό το μάτι. Σε μερικά μέρη έβαζαν σε ένα κουτάκι τόσα αυγά όσα ήταν τα μέλη της οικογένειας και τα πήγαιναν το βράδυ στην εκκλησία, για να διαβαστούν στα 12 Ευαγγέλια. Τα άφηναν κάτω από την Αγία Τράπεζα ως την Ανάσταση και τότε καθεμιά έπαιρνε τα δικά της. Αυτά τα αυγά ήταν “ευαγγελισμένα” και τα τσόφλια τους τα παράχωναν στους κήπους και τις ρίζες των δέντρων για να καρπίσουν. Παρόμοια τύχη είχαν και τα αυγά που έκαναν οι κότες τη Μεγάλη Πέμπτη. Άμα η κότα ήταν μαύρη, ακόμα καλύτερα. Είχαν θαυμαστές ιδιότητες και μπορούσαν να διώξουν κάθε κακό. Τα αυγά τα Μεγαλοπεφτιάτικα περνούσαν τον πονόλαιμο, φύλαγαν το αμπέλι από το χαλάζι, έδιωχναν μακριά το σκαθάρι.
Οι γυναίκες και τα κορίτσια στόλιζαν τα αυγά, τα “έγραφαν”, τα “κεντούσαν”. Πάνω στα άσπρα αυγά έγραφαν με λειωμένο κερί ευχές, σχεδίαζαν σκηνές από τη ζωή του Χριστού, πουλιά κ.ά. Έριχναν μετά τα αυγά στην κόκκινη μπογιά και μέχρι να λειώσει το κερί έμεναν τα γράμματα και τα σχέδια άσπρα. Τα “ξομπλωτά” ή “κεντημένα” αυγά, που τα λέγαν στη Μακεδονία και “πέρδικες, μια και συχνά είχαν πάνω τους πουλιά, ή ίσως και γιατί ξεχώριζαν, όπως κι οι πέρδικες, για την ομορφιά τους, θύμιζαν συχνά μικρογραφίες. Το ένα ήταν καλύτερο από το άλλο. Αυτά έστελναν δώρο οι αρραβωνιασμένες στο γαμπρό και οι βαφτισιμιές στους νονούς και τις νονές τους, σε όλα τα αγαπημένα πρόσωπα. Άλλοτε πάλι τα κορίτσια πρόσθεταν στα αυγά φτερά από χρωματιστό χαρτί, ουρά και μύτη από ζυμάρι και τα κρεμούσαν στο ταβάνι, έτοιμα να πετάξουν. Πλούσια είναι η παράδοση για τον συμβολισμό των αυγών του Πάσχα. Στα Βυζαντινά χρόνια έφτιαχναν κουλούρα που στην μέση της είχε ένα κόκκινο αυγό. Το αυγό, από το οποίο βγαίνουν τα πουλιά, συμβολίζει την ζωή, ενώ το κόκκινο είναι το χρώμα της ζωής. Το βάψιμο των αυγών, για λατρευτικούς σκοπούς απαντάται σε διάφορους τόπους του κόσμου.
Tο τσούγκρισμα των πασχαλινών αυγών
Tο τσούγκρισμα των πασχαλινών αυγών, συμβολίζει την Aνάσταση του Xριστού, καθώς το αυγό συμβολίζει τη ζωή και τη δημιουργία που κλείνει μέσα του τη ζωή. Όταν το κέλυφός του αυγού σπάσει με το τσούγκρισμα, γεννιέται μια ζωή, έτσι και το πασχαλινό αυγό συμβολίζει το σπάσιμο του τάφου του Xριστού και την Aνάστασή Tου.
Το αυγό βέβαια σε όλες σχεδόν τις αρχαίες κοσμογονίες συμβόλιζε την γέννηση του σύμπαντος και της ζωής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το σύμβολο των ορφικών Μυστηρίων πού ήταν ένα φίδι τυλιγμένο γύρω από ένα “αυγό”, που συμβόλιζε τον κόσμο που περιβάλλεται από το Δημιουργικό πνεύμα. Στο επίπεδο της μύησης και της φιλοσοφίας, συμβόλιζε τον νεόφυτο που την στιγμή της μύησης έσπαγε το κέλυφος του αβγού και ένας καινούργιος πνευματικός άνθρωπος γεννιόταν.
Τη Μεγάλη Πέμπτη ζυμώνονται και τα τσουρέκια. Αυτήν την ημέρα οι νοικοκυρές δεν πλένουν, δεν απλώνουν ούτε κάνουν άλλες δουλειές στο σπίτι.
Τη Μεγάλη Πέμπτη στην εκκλησία ψέλνεται η μακρά ακολουθία των Παθών με τα 12 Ευαγγέλια και γίνεται ξανά η Σταύρωση. Αφού τελειώσουν τα 12 Ευαγγέλια, κοπέλες αναλαμβάνουν να στολίσουν τον Επιτάφιο με γιρλάντες από λευκά λουλούδια, έτσι ώστε το πρωί της επόμενης μέρας να είναι έτοιμος να δεχθεί το σώμα του Χριστού κατά την Αποκαθήλωση.
ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
Ακόμη και σήμερα σε κάποια χωριά οι κάτοικοι δεν στρώνουν καν τραπέζι τη Μεγάλη Παρασκευή. Δεν τρώνε γλυκά για την αγάπη του Χριστού, που τον πότισαν ξύδι. Ταχινόσουπα, μαρούλι ή φακές με ξύδι είναι τα συνήθη φαγητά. Κανείς δεν πρέπει να πιάσει στα χέρια του σφυρί ή βελόνι. Το βράδυ γίνεται ο Εσπερινός και η περιφορά του Επιταφίου, ο στολισμός και η περιφορά του οποίου είναι το κυριότερο έθιμο της Μεγάλης Παρασκευής.
Χαρακτηριστικό των παλαιότερων ετών ήταν η ευγενής άμιλλα ανάμεσα στις ενορίες για τον ομορφότερα στολισμένο Επιτάφιο. Πρώτα πήγαιναν τα λουλούδια για το στολισμό του Επιταφίου οι ελεύθερες και ύστερα οι παντρεμένες. Από κάτω περνούσαν όλοι από μία φορά, ενώ πίστευαν πως, αν τα ζωηρά παιδιά περάσουν τρεις φορές, θα γίνουν φρόνιμα… Τρεις φορές έπρεπε να περάσουν και οι άρρωστοι για ν’ αναρρώσουν.
Τα λουλούδια που παίρνουν οι πιστοί από τον Επιτάφιο θεωρούνται ευλογημένα και τοποθετούνται στο εικονοστάσι του σπιτιού. Παλιότερα, οι γυναίκες έφτιαχναν με αυτά φυλαχτά για τους ναυτικούς, ενώ ορισμένοι τα χρησιμοποιούσαν και σαν γιατρικό για τον πονοκέφαλο.
Στην περιφορά του Επιταφίου προπορεύεται η μπάντα ή η χορωδία και παίζει πένθιμα εμβατήρια, ακολουθούν οι ιεροψάλτες, ο κλήρος, οι μυροφόρες, τα εξαπτέρυγα, πρόσκοποι και οι πιστοί που ψέλνουν καθ’ όλη τη διάρκεια της λιτανείας. Σε όλη τη διαδρομή οι πιστοί ραίνουν τον επιτάφιο με λουλούδια και αρώματα, κρατώντας αναμμένα κεριά.
ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ
Το Μεγάλο Σάββατο οι πιστοί προετοιμάζονται για το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης. Το Μεγάλο Σάββατο είναι το βράδυ της Ανάστασης.
Στις 12 η ώρα το βράδυ, ο ιερέας δίνει το Άγιο Φως στους πιστούς και ψάλλει το “Χριστός Ανέστη”. Στη συνέχεια ακολουθεί η Αναστάσιμη θ. Λειτουργία και οι Χριστιανοί μεταλαμβάνουν Θ.Κοινωνία.
Ένα από τα βασικότερα τελετουργικά στοιχεία της Ανάστασης είναι το Αναστάσιμο Φως, με κορυφαία στιγμή την πρόσκληση του ιερέα «Δεύτε λάβετε Φως». Το Φως αυτό οι πιστοί το μεταφέρουν στα σπίτια τους. Σε κάποιες περιοχές μάλιστα θεωρούνταν καλοτυχία να μη σβήσει η λαμπάδα με το Άγιο Φως μέχρι να φτάσουν οι πιστοί στο σπίτι. Μπαίνοντας «σταυρώνουν» πρώτα το ανώφλι της εξώπορτας, ενώ παλαιότερα ανανέωναν και το φως του καντηλιού και μάλιστα προσπαθούσαν να το κρατήσουν αναμμένο όσο
περισσότερες μέρες μπορούσαν χωρίς να σβήσει. Οι πιστοί παίρνουν το Άγιο Φως με τις πασχαλινές λαμπάδες και χαιρετιούνται λέγοντας “Χριστός Ανέστη” και απαντώντας “Αληθώς Ανέστη ο Κύριος”. Σε πολλές περιοχές ανάβουν βεγγαλικά και στρακαστρούκες. Είναι η μέρα της Ανάστασης, μέρα χαράς και γιορτής.
Το Μεγάλο Σάββατο τελειώνει η νηστεία της σαρακοστής και επιστρέφοντας στο σπίτι τρώνε την μαγειρίτσα και τσουγκρίζουν τα κόκκινα αυγά.
Οι πασχαλινές λαμπάδες
Οι πασχαλινές λαμπάδες δίνονται ως δώρα στα παιδιά για να χρησιμοποιηθούν για τη λειτουργία του Μεγάλου Σαββάτου. Οι λαμπάδες είναι διακοσμημένες άλλοτε με παιχνίδια και άλλοτε με λουλούδια. Ανάλογα με την ηλικία και το φύλο των παιδιών οι λαμπάδες παίρνουν διαφορετική μορφή. Παλαιότερα το κάθε παιδί κατασκεύαζε τη δική του λαμπάδα. Ο νονός ή η νονά κάθε παιδιού φέρνει στο βαφτιστήρι του μία πασχαλινή λαμπάδα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
Την Κυριακή του Πάσχα γιορτάζεται η Ανάσταση. Την Κυριακή το μεσημέρι κάνουμε το αρνί στη σούβλα.
Πασχαλινό αρνί
Οι αμνοί είναι από τα πιο αναγνωρίσιμα σύμβολα του Πάσχα, καθώς συμβολίζουν το Χριστό. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής είχε παρομοιάσει το Χριστό με τον “Αμνό του Θεού, ο οποίος θα πάρει μαζί του την αμαρτία του κόσμου”.
Το αρνί αποτελεί ένα κατεξοχήν μυθικό σύμβολο, με την έννοια της αθωότητας και της αγνότητας κυρίως σε πνευματικό επίπεδο, έτσι με τον διαμελισμό του επιτρέπει στους ανθρώπους την επικοινωνία με την αγνότητα αυτή[1].
ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΘΙΜΑ
Το Σάββατο του Λαζάρου οι γυναίκες, σε μνήμη του Λάζαρου, ζυμώνουν για τα παιδιά ειδικά κουλουράκια, στα οποία δίνουν το σχήμα ανθρώπου σπαργανωμένου, όπως παριστάνεται στις εικόνες ο Λάζαρος. Λέγονται και αυτά Λάζαροι και τα παιδιά τους αποδίδουν εξαιρετικές ιδιότητες. Τα παιδιά συγκροτούν ομάδες, επισκέπτονται τα σπίτια του χωριού ή της πόλης και τραγουδούν ειδικά τραγούδια, τα λεγόμενα λαζαρικά. Συνήθως κρατούν στα χέρια εικονική παράσταση του Λαζάρου και λέγονται και αυτά Λάζαροι. Στην Κύπρο συναντάμε ζωντανή αναπαράσταση του θανάτου και της ανάστασης του Λαζάρου η οποία αποτελεί την αρχαιότερη μορφή του εθίμου ενώ στην Βόρεια Ήπειρο τα παιδιά ντύνονται παράδοξα και απειλούν με την άγρια εμφάνισή τους για να διώξουν κάποιο κακό πνεύμα. Μετά το τραγούδι ο κάθε νοικοκύρης τα φιλεύει.
Μπορεί σήμερα να γυρνάνε όλοι στις δουλειές τους την Τρίτη του Πάσχα, αλλά κάποτε το γλέντι επεκτεινόταν σ’ όλη την υπόλοιπη εβδομάδα ως την Κυριακή του Θωμά και ονομάζονταν Διακαινήσιμος ή Λαμπροβδομάδα. Η αργία του Πάσχα ήταν η πιο μεγάλη και όλη η Διακαινήσιμος θεωρούνταν μια Κυριακή. Στην παλαιά Αθήνα, κάθε νοικοκύρης μετά την Λαμπρή δεν έμπαινε για μια εβδομάδα στο κτήμα του. Ακόμη και σήμερα σε πολλές περιοχές το λαμπριάτικο γλέντι συνεχίζεται.
ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Στο Καστελλόριζο ο χορός των κοριτσιών που στήνεται στον αυλόγυρο του Μητροπολιτικού ναού το απόγευμα της Κυριακής του Πάσχα, είναι από τα γραφικότερα λαμπριάτικα έθιμα. Για τις περιορισμένες κοπέλες του νησιού είναι ένα από τα κυριότερα γεγονότα της ζωής τους. Είναι η μόνη περίπτωση να δουν και να τις δουν τα παλικάρια του νησιού
Στην Κορώνη, τη Μεγάλη Παρασκευή το πρωί, τα παιδιά, κρατώντας ένα σταυρό στο χέρι, γυρνούν από σπίτι σε σπίτι και λένε τα πάθη του Χριστού. Τα φιλεύουν με κουλούρια, κόκκινα αυγά ή λεφτά.
Στο Καστανόφυτο Καστοριάς, τα παιδιά του χωριού, παίρνουν από την εκκλησία το χελιδόνι, (ξύλινο ομοίωμα περιστεριού) το κρατούν με ένα ξύλο ψηλά, το στολίζουν με λουλούδια και το περιφέρουν στα σπίτια. Κατά την περιφορά μαζεύουν δώρα και αυγά κόκκινα
Στην Πάρο, τα κεριά του Επιταφίου, τα φυλούν και όταν έχει φουρτούνα, βρέχει ή αστράφτει, τα ανάβουν να περάσει η κακοκαιρία. Ακόμα, στο εικονοστάσι, τοποθετείται και κλαδί ελιάς, που παραμένει εκεί ως αγιώτικο .
Στη Σπάρτη, όταν γυρίσουν τον Επιτάφιο, τον ξεστολίζει ο καντηλανάφτης, ο οποίος παίρνει τα κεριά και τα φυλάει. Την άλλη μέρα, τα βάζει ο παπάς σε ένα δίσκο με τα σταυρολούλουδα και τα μοιράζει στις γυναίκες. Τα λουλούδια αυτά, οι γυναίκες τα κρατούν ως φυλαχτό και όταν αρρωστήσει ένα παιδάκι βάζουν στα κάρβουνα λίγο νερό και μερικά σταυρολούλουδα και το λιβανίζουν.
Στις Σέρρες ξεχωριστή σημασία έχει και η συνήθεια των γυναικών, να τοποθετούν στη διάρκεια της περιφοράς του Επιταφίου, πάνω σε τραπέζι μπροστά από το κατώφλι της Εξώπορτας, την εικόνα του Εσταυρωμένου ανάμεσα σε άνθη, αναμμένα κεριά και θυμιάματα. Δίπλα τοποθετούν ένα πιάτο με χλόη φακής, ή κριθαριού, την οποία έχουν φυτέψει για αυτό το σκοπό, κάποια ημέρα της Μεγάλης Σαρακοστής.
Στο Λεωνίδιο Αρκαδίας ένα από τα έθιμα που ξεχωρίζει είναι με τα αυτοσχέδια μικρά αερόστατα, που φέγγουν στον ουρανό της Αρκαδίας και εξαφανίζονται. Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά.
ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΗΣ ΛΑΜΠΡΗΣ
ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΒΓΑ : Συμβολίζουν με το κόκκινο χρώμα τους το αίμα του Χριστού
ΑΡΝΙ : Συμβολίζει το <<Εσφαγμένο Αρνίο>> δηλαδή τον Χριστό που εκούσια σταυρώθηκε για τους ανθρώπους.
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ: Συμβολίζει το Σταυρό πάνω στον οποίο μαρτύρησε ο Χριστός
Η ΛΑΜΠΑΔΑ:Συμβολίζει το Φως που έφερε ο Χριστός νικώντας το θάνατο και το σκοτάδι με την Ανάστασή Του
ΠΥΡΟΤΕΧΝΗΜΑΤΑ: Με το θόρυβο και το φως που κάνουν λέγεται ότι διώχνουν τα κακά πνεύματα.