Την Πέμπτη το πρωί πήγαμε όλοι μαζί στο αμπέλι! Ο ήλιος έλαμπε πάνω στα τσαμπιά, και ο αέρας μύριζε σταφύλια και φθινόπωρο μαζί. Τα φύλλα των κλημάτων θρόιζαν απαλά κι εμείς αρχίσαμε να κόβουμε τα ζουμερά τσαμπιά. Τα χέρια μας κολλούσαν από τον χυμό κι όλοι γελούσαμε καθώς βλέπαμε τα σταφύλια μέσα στα μεγάλα καλάθια.

Ύστερα δοκιμάσαμε τα σταφύλια, τόσο γλυκά που σχεδόν έλιωναν στο στόμα! Μυρίσαμε το μούστο που έφτιαχναν οι μεγάλοι, ακούσαμε τον ήχο των σταφυλιών που έσπαζαν και είδαμε τον χυμό να κυλά σαν μικρό ποτάμι στο βαρέλι.

Την επόμενη μέρα στο σχολείο, βάλαμε τα χέρια μας στα φύλλα, τα τρίψαμε και νιώσαμε τη δροσιά τους. Πατήσαμε λίγο στα σταφύλια και γελάσαμε δυνατά καθώς ο μούστος μας γαργαλούσε τα πόδια.

Ήταν δύο μέρες γεμάτες με ήχους, μυρωδιές, χρώματα και γέλια, μια μέρα που θα θυμόμαστε κάθε φθινόπωρο όταν θα βλέπουμε τα πρώτα σταφύλια να ωριμάζουν ξανά!

Ευχαριστούμε πολύ τις μαμάδες και τους μπαμπάδες που μας συντρόφευσαν σε αυτή την εκδρομή, τον κύριο Δουβεντζίδη Φώτη για τη φιλοξενία του στο κτήμα και τον αμπελώνα του, καθώς και τα Ταξί Κοζάνης για τη δωρεάν μετακίνησή μας!