……Να φωνάζεις….

……Να με πάρεις κι εμένα…να φωνάζω….

Να μου ζωγραφίσεις και ένα περιστέρι να κρατώ…

Δύο περιστέρια…

Ένα σε κάθε μου χέρι….

Και να με βγάλεις μια φωτογραφία που θα φωνάζω…..

“Όχι πια πόλεμος”….

Μ’ ένα περιστέρι στο κάθε μου χέρι…(Γιώργης Παπάζογλου/ Αγγέλα Παπάζογλου: Τα χαίρια μου εδώ)

Ο καθένας από εμάς είναι πραγματικά ικανός να κάνει πολλά πράγματα μόνος του, άλλα καλά, άλλα καλύτερα. Ωστόσο η ιστορία της ανθρωπότητας έχει δείξει ότι η συλλογικότητα πάντα τραβάει μπροστά…

Γιατί οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες…

Καμία μάχη δεν πάει χαμένη, μόνο αυτή που δεν έδωσες…

Χρόνια πολλά Ελλάδα!!!