Η «συμπερίληψη», θεωρείται σήμερα πως αποτελεί – ή οφείλει τέλος πάντων να αποτελεί – ένα βασικό συστατικό κάθε σύγχρονου εκπαιδευτικού περιβάλλοντος. Η έννοια της «συμπερίληψης» δεν περιορίζεται μόνο στην αποδοχή όλων των παιδιών στη σχολική κοινότητα, αλλά δίνει και το στίγμα της αποδοχής της διαφορετικότητας στην πράξη και όχι μόνο στη θεωρία, μέσω εξατομικευμένων δράσεων για κάθε παιδί ξεχωριστά, που αντιμετωπίζει ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στα νηπιάκια του Αμπεμπαμπλόμ και στις δασκάλες τους…Είστε σπουδαίοι!!!

Κλείνοντας για τις διακοπές του Πάσχα αντί ευχών θα ήθελα να σας αφήσω με αυτό το ποίημα, αυτό το αγαπημένο και λατρεμένο, θα σας το γράφω μέχρι να το αποστηθίσετε,ναι;;;;;  😁🥰

Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο νηπιαγωγείο. Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο. Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα: Να μοιράζεσαι τα πάντα. Να παίζεις τίμια. Να μη χτυπάς τους άλλους. Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες. Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου. Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου. Να λες συγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον. Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό. Να κοκκινίζεις. Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό. Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή· να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο. Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα. Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους. Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Όλα όσα πρέπει να ξέρετε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα.

Όπως έχτε καταλάβει αγαπημένοι μας φίλοι, εμείς εδώ αγαπάμε το κάθε τι. Εκμεταλλευόμαστε κάθε ευκαιρία που θα μας δώσει όμορφες στιγμές…γιατί όπως έχουμε ξαναπεί, ευτυχία είναι ένα παζλ όμορφων στιγμών. Από την αρχή της χρονιάς ένα τέτοιο παζλ προσπαθούμε να ολοκληρώσουμε…σιγά σιγά φτάνουμε στο τέλος του. Τα πιο δύσκολα κομμάτια του ήταν αυτά που φτιάχνουν το πλαίσιο, κάποια μας μπέρδεψαν ,αλλά με υπομονή το χτίσαμε , σωστό , σταθερό και έτοιμο να υποδεχτεί τα κομμάτια της καρδιάς του. Μέσα σε αυτά τα κομμάτια μπαίνουν οι δικές μας καθημερινές  πολύχρωμες στιγμές. Όλα στην πορεία κούμπωναν με ευκολία και αρμονία…και αν κάποιο δεν ήξερε που πρέπει να μπει , ερχόταν τα διπλανά να το αγκαλιάσουν, να του δείξουν τη θέση του, να το κάνουν να αισθανθεί τη σπουδαιότητά του.

Ο καθένας μας είναι μοναδικός και ξεχωριστός…όπως το κάθε κομμάτι ενός παζλ!

Χωρίς εσένα και χωρίς εσένα…και χωρίς εσένα τίποτα δεν θα ήταν το ίδιο!!!

Να το θυμάσαι πάντα…

Καλό Πάσχα…με το φως όχι μόνο στη λαμπάδα μας …αλλά μέσα μας!

Άλλη μία δράση του προγράμματος συνεκπαίδευσης με το δεύτερο τμήμα των νηπίων του Αμπεμπαμπλόμ ολοκληρώθηκε.

Φυτέψαμε λουλούδια !!! Και αν νομίζετε ότι αυτό είναι μία απλή διαδικασία τότε σίγουρα κάνετε λάθος. Αυτά τα μικρά χεράκια κατέβαλαν κόπο, έβαλαν τεχνική μεράκι και αγάπη για το αποτέλεσμα που είδατε τελικά με το δωράκι που σας έφεραν αγαπητοί γονείς!!!

Ήρθε γεωπόνος στο σχολείο  και μας μίλησε για τις ανάγκες του φυτού, έλυσε κάποιες απορίες μας, διευκρίνισε μύθους γύρω από τα φυτά και το πότισμά τους , μάθαμε πολλά όπως έχετε καταλάβει..

Τώρα βέβαια που το σκέφτομαι το πιο σημαντικό που μάθαμε είναι ότι τα λουλούδια και τα παιδιά μοιάζουν σε πολλά…

Έχουν απίστευτη ομορφιά, χρειάζονται φροντίδα και περιποίηση, αέρα να ανασάνουν, νερό να ξεδιψάσουν…όπου αέρα και νερό βάλτε ό,τι θελεί ο νου σας..εμείς βάζουμε το χώρο τους, τον χρόνο τους, το γέλιο τους!!!

Κυρίως όμως για να μεγαλώσουν θέλουν Αγάπη…ακόμη και όταν μαραίνονται κάπως με λίγες σταγόνες αγάπης ανθίζουν ξανά!!!

💜