Ήρθαμε σε μία πρώτη επαφή με το όνομά μας και γνωρίσαμε το αρχικό μας γράμμα μέσα από ομαδικά παιχνίδια

και οργανωμένες δραστηριότητες!

Οι πρώτες μας μέρες στο σχολείο!

Αφού καλωσορίσαμε τους μαθητές μας ακολούθησαν μέρες προσαρμογής και γνωριμίας μέσα από ομαδικά παιχνίδια και οργανωμένες δραστηριότητες. Τα παιδιά ήρθαν σε μία πρώτη επαφή με τους κανόνες της τάξης και η κάθε τάξη δημιούργησε το δικό της συμβόλαιο.

Η θάλασσα είναι ένας μαγικός κόσμος γεμάτος ζωή. Κάτω από την επιφάνειά της κρύβονται πλάσματα μοναδικά: δελφίνια που τραγουδούν με τους φίλους τους, θαλάσσιες χελώνες που ταξιδεύουν χιλιάδες χιλιόμετρα, καβούρια που σκαρφαλώνουν στα βράχια, και πολύχρωμα ψαράκια που χορεύουν ανάμεσα στους κοραλλιογενείς υφάλους. Όλα αυτά τα πλάσματα ζουν σε αρμονία με το νερό, τα κύματα, τα φύκια, την άμμο. Η θάλασσα είναι το σπίτι τους. Εκεί τρώνε, κοιμούνται, παίζουν και μεγαλώνουν τα μικρά τους. Όμως αυτό το υπέροχο σπίτι κινδυνεύει. Καθημερινά, άνθρωποι πετούν σκουπίδια στη φύση, και πολλά από αυτά καταλήγουν στη θάλασσα: σακούλες, πλαστικά καλαμάκια, μπουκάλια, δίχτυα… Αυτά δεν λιώνουν, δεν εξαφανίζονται. Μένουν εκεί για πολλά χρόνια και βλάπτουν τα ζώα. Η χελώνα μπορεί να μπερδέψει μια σακούλα με μέδουσα και να την καταπιεί. Το ψάρι μπορεί να μπλεχτεί σε ένα πλαστικό δίχτυ και να μην μπορεί να κολυμπήσει. Το δελφίνι μπορεί να βρει το νερό βρώμικο και γεμάτο θόρυβο, και να φύγει μακριά. Κι όμως, δεν είναι αργά. Όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε! Αν πετάμε τα σκουπίδια μας στον κάδο, αν ανακυκλώνουμε, αν πηγαίνουμε στην παραλία και μαζεύουμε ό,τι βρίσκουμε, τότε σιγά σιγά η θάλασσα μπορεί να γίνει ξανά καθαρή. Αν μάθουμε να αγαπάμε και να φροντίζουμε τα ζώα, θα μάθουμε και να σεβόμαστε τον πλανήτη μας. Γιατί η θάλασσα δεν είναι μόνο νερό. Είναι ζωή. Και κάθε ζωή αξίζει να προστατεύεται.

Το φως είναι αυτό που μας βοηθάει να βλέπουμε! Έρχεται από τον ήλιο, από μια λάμπα ή από έναν φακό. Όταν υπάρχει φως, όλα γύρω μας φαίνονται καθαρά. Αλλά όταν κάτι σταματήσει το φως, τότε δημιουργείται σκιά! Η σκιά είναι ένα σκοτεινό σχήμα που φαίνεται πίσω από ένα αντικείμενο, επειδή το φως δεν μπορεί να περάσει μέσα από αυτό. Παίζουμε κι εμείς με τις σκιές! Βάζουμε τα χέρια μας μπροστά σε έναν φακό και φτιάχνουμε διάφορα σχήματα στον τοίχο. Αυτό είναι πολύ διασκεδαστικό! Ένα είδος παράστασης που χρησιμοποιεί φως και σκιές είναι το Θέατρο Σκιών. Οι ήρωες φτιάχνονται από χαρτόνι ή πλαστικό και είναι κολλημένοι σε ξυλάκια. Πίσω τους υπάρχει ένα άσπρο πανί και πίσω από το πανί ένα δυνατό φως. Όταν ο καραγκιοζοπαίχτης κινεί τις φιγούρες μπροστά στο φως, η σκιά τους φαίνεται πάνω στο πανί και έτσι γίνεται η παράσταση! Μιλάνε, τραγουδάνε και μας κάνουν να γελάμε. Το φως, οι σκιές και η φαντασία φτιάχνουν έναν μαγικό κόσμο… το θέατρο σκιών!

Ήρθε η άνοιξη για τα καλά! Ο ήλιος λάμπει, η φύση ξυπνά, και κάθε μέρα μοιάζει με ζωγραφιά. Πεταλούδες, μέλισσες και λουλούδια γεμίζουν τον κόσμο μας με χρώματα και μυρωδιές. Την Πρωτομαγιά, μικρά χεράκια έπλεξαν στεφάνια, έβαλαν λουλούδια στα μαλλιά και γιόρτασαν τη φύση! Μιλήσαμε για τις μέλισσες, που δουλεύουν όλη μέρα, πετώντας από λουλούδι σε λουλούδι, και φτιάχνουν μέλι γλυκό για όλους μας. Μάθαμε και για την πεταλούδα! Πώς ξεκινά σαν μικρό αυγουλάκι, γίνεται κάμπια που σέρνεται στο φύλλο, μετά κουλουριάζεται στο κουκούλι της, και στο τέλος… βγαίνει μια πανέμορφη πεταλούδα με χρωματιστές φτερούγες! Ένας αληθινός κύκλος ζωής, γεμάτος αλλαγές και θαύματα. Μα μέσα σ’ όλη αυτή την ομορφιά, έρχεται και μια ξεχωριστή μέρα: Η Γιορτή της Μητέρας! Η μαμά είναι σαν την άνοιξη: μας αγκαλιάζει, μας φροντίζει, μας δίνει αγάπη και χαρά. Τα παιδιά ετοίμασαν καρδιές γεμάτες ευχές, τραγουδάκια, ποιήματα και λουλούδια από τα χεράκια τους. Για να πουν στην πιο γλυκιά μαμά του κόσμου: «Σε αγαπώ!» Γιατί αυτή η εποχή δεν είναι μόνο γεμάτη άνθη και χρώματα, είναι γεμάτη συναισθήματα, αγκαλιές και χαμόγελα. Μυρίζει άνοιξη… Μυρίζει μαμά!

Ήρθε η άνοιξη και μαζί της το Πάσχα! Στο νηπιαγωγείο μας μιλήσαμε για τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας και ετοιμαστήκαμε με χαρά για τις γιορτές! Φτιάξαμε όμορφες πασχαλινές κατασκευές: λαγουδάκια, καλαθάκια και κάρτες γεμάτες χρώματα και ευχές. Ζυμώσαμε τα δικά μας λαζαράκια, μικρά ψωμάκια με γαρύφαλλο στα ματάκια, όπως λέει η παράδοση.  Πριν κλείσουμε για τις διακοπές, βάψαμε κόκκινα αυγά, παίξαμε, γελάσαμε και μάθαμε γιατί αυτό είναι ένα από τα πιο γνωστά πασχαλινά έθιμα. Μιλήσαμε για τη Μεγάλη Εβδομάδα, την Ανάσταση και το χαρμόσυνο μήνυμα της αγάπης. Και φυσικά, γνωρίσαμε το αγαπημένο έθιμο της Κέρκυρας: τους μπότηδες! Μάθαμε πώς, το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, οι άνθρωποι ρίχνουν από τα μπαλκόνια μεγάλα πήλινα κανάτια για να κάνουν θόρυβο και να διώξουν το κακό, καλωσορίζοντας την Ανάσταση. Και εμείς, με πολύ κέφι και φαντασία, βάψαμε τους δικούς μας μποτήδες! Τους στολίσαμε με χρώματα και σχέδια, και γίναμε κι εμείς κομμάτι αυτού του μοναδικού Κερκυραϊκού εθίμου! Περάσαμε υπέροχα! Ευχηθήκαμε όλοι “Καλό Πάσχα” με υγεία, χαμόγελα και πολλή αγάπη!!!

Είναι μια μέρα που θυμόμαστε πόσο μοναδικός είναι κάθε άνθρωπος. Κάποια παιδιά βλέπουν, ακούν ή νιώθουν τον κόσμο λίγο διαφορετικά. Αυτό λέγεται αυτισμός. Όλοι όμως έχουμε κάτι ξεχωριστό και όλοι αξίζουμε αγάπη, φιλία και κατανόηση. Μαθαίνουμε να αγαπάμε τις διαφορές μας και να είμαστε όλοι φίλοι!  Και εμείς στο νηπιαγωγείο μας μιλήσαμε για την Παγκόσμια Ημέρα Αυτισμού. Είναι μια μέρα που μας θυμίζει ότι όλα τα παιδιά δεν είναι ίδια – κάποια σκέφτονται, αισθάνονται ή επικοινωνούν με τον δικό τους τρόπο. Και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Διαβάσαμε ένα πολύ όμορφο και συγκινητικό βιβλίο με τίτλο «Το Αυγό» της Εύας Βακιρτζή.  Το βιβλίο μας μίλησε για τον Βίκτωρα, ένα παιδί που ζει μέσα σε ένα μεγάλο άσπρο αυγό. Το τσόφλι του αυγού είναι σκληρό, αλλά μέσα του ο Βίκτωρας έχει έναν ολόκληρο κόσμο. Βλέπει, ακούει και καταλαβαίνει τον κόσμο διαφορετικά. Το αυγό του τον προστατεύει, αλλά τον κρατά και μακριά από τους άλλους. Μερικές φορές οι άνθρωποι γύρω του δεν τον καταλαβαίνουν. Όμως, το βιβλίο μας δείχνει ότι με κατανόηση, σεβασμό και αγάπη, μπορούμε να πλησιάσουμε τον Βίκτωρα — και κάθε παιδί που είναι “διαφορετικό”. Γιατί τελικά, δεν είναι το ίδιο με εμάς, αλλά είναι εξίσου σημαντικός και πολύτιμος.

Μετά την ανάγνωση:

• Μιλήσαμε για το πώς νιώθει κάποιος όταν δεν τον καταλαβαίνουν.

• Ζωγραφίσαμε τα δικά μας “αυγά”, βάζοντας μέσα ό,τι μας κάνει μοναδικούς.

• Υποσχεθήκαμε πως θα προσπαθούμε να είμαστε καλοί φίλοι, ακόμα κι όταν κάποιος δεν μιλάει ή δεν παίζει όπως εμείς. Μάθαμε πως η διαφορετικότητα δεν είναι εμπόδιο – είναι πλούτος. Και πως όλοι αξίζουμε να έχουμε φίλους που μας αποδέχονται έτσι όπως είμαστε!!!

Τα βιβλία είναι μαγικά! Μας ταξιδεύουν, μας μαθαίνουν και μας κάνουν να ονειρευόμαστε. Με αφορμή την Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, μιλήσαμε μέσω Webex με μια αγαπημένη συγγραφέα παιδικών βιβλίων, την Ραφαέλικα Γεωργαλλή . Μας είπε πώς γράφει τις ιστορίες της, μας μίλησε για τους ήρωές της και απάντησε στις ερωτήσεις μας. Ήταν μια όμορφη εμπειρία που μας έφερε πιο κοντά στον κόσμο των βιβλίων!

Υπάρχουν ζωάκια που ζουν στον δρόμο, χωρίς σπιτάκι, χωρίς οικογένεια. Είναι σκυλάκια και γατάκια που ψάχνουν φαγητό, νεράκι και λίγη αγάπη. Μπορούμε να τα προσέχουμε, να τα φροντίζουμε και να τους δείχνουμε καλοσύνη. Όλα τα ζωάκια αξίζουν ένα χάδι και ένα χαμόγελο!

Την Πρωταπριλιά, όλα επιτρέπονται… αρκεί να είναι αστεία! Είναι η μέρα που λέμε μικρά ψεματάκια, σκαρώνουμε φάρσες και γελάμε με την καρδιά μας. «Κοίτα! Έχεις κάτι στο κεφάλι σου!» – «Πρωταπριλιά!» Μια μέρα γεμάτη εκπλήξεις και χαμόγελα, αρκεί οι φάρσες να είναι έξυπνες και διασκεδαστικές, χωρίς να στεναχωρούν κανέναν.