Ανθρώπινα καραβάνια διασχίζουν τεράστιες αποστάσεις, χωρίς φαγητό και νερό,  με μοναδικό σκοπό να ξεφύγουν από τη φρίκη του πολέμου. Καθημερινά φτάνουν στη χώρα  μας, κυρίως μέσω θαλάσσης, εκατοντάδες πρόσφυγες, αναμεσά τους και πολλά παιδιά, αναζητώντας μια νέα πατρίδα που θα τους προσφέρει όσα τόσο άδικα τους στέρησε ο πόλεμος. Είναι καθήκον μας ως κοινωνία να τους προσφέρουμε προστασία, στήριξη και ίσες ευκαιρίες, σεβόμενοι τα δικαιώματά τους.

Όλοι μαζί μπορούμε να οικοδομήσουμε έναν κόσμο βασισμένο στην αλληλεγγύη, την κατανόηση και τον σεβασμό προς κάθε άνθρωπο. Έναν κόσμο όπου οι διαφορές γίνονται γέφυρες και όχι τείχη, όπου η δικαιοσύνη και η ειρήνη γίνονται θεμέλια για μια καλύτερη ζωή.