Απόκριες και τα παιδιά τραγούδησαν,χόρεψαν,έπαιξαν,μαγείρεψαν,κατασκεύασαν…
Γαϊτανάκι,πάρτι,παιχνίδι κρυμμένου θησαυρού…
Συμμετοχή σε ομάδα και παρέλαση στο καρναβάλι της πόλης μας σε συνεργασία με τους γονείς και με συλλόγους του χωριού μας.
Φωτογραφίες από τις δράσεις μας!!
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΑΡΓΕΙΤΙΚΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ.
Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ.
Οι γκόγκες ή σπανιώτερα γκόγκιζες είναι παραδοσιακό ζυμαρικό της Λακωνίας και της Αργολίδας. Παρασκευάζονται από αλεύρι, νερό και αλάτι, και έχουν σχήμα κοντινό σε κυλινδρικό – παραλληλόγραμμο μήκους 3-4 εκατοστών που ανάλογα με την παρασκευή, μπορεί να έχει αρχίσει να διπλώνεται.
Στο σχολείο μας σε συνεργασία με τους γονείς έφτιαξαν τα παιδιά τα παραδοσιακά αυτά αποκριάτικα ζυμαρικά.
Ευχαριστούμε πολύ και του χρόνου!!
Στην βιβλιοθήκη< Ο Παλαμήδης> συμμετείχαμε στο βιωματικό πρόγραμμα για τον Ηρακλή.
«Χελιδονάκι πέταξε
Βρήκε πύργο κι έκατσε
Και γλυκοκελάιδησε
Μάρτη Μάρτη μου καλέ…..»
Ένα μελωδικό καλωσόρισμα της Άνοιξης από παιδικές γλυκές φωνούλες «γέμισαν» τα καντούνια του Ναυπλίου και όχι μόνο…. .Μια εικόνα, χίλιες λέξεις.
Τα παιδιά του Νηπιαγωγείου Κεφαλαρίου μαζί με τις εκπαιδευτικούς Κάτσουδα Κωνσταντίνα και Δελλή Παναγιώτα με λουλούδια στο κεφάλι, χελιδονάκια στα χέρια και χειροποίητη λεμονάδα που είχαν φτιάξει για κέρασμα, είπαν τα κάλαντα της Άνοιξης.
Ξεκίνησαν με τη βιβλιοθήκη του Ναυπλίου «Παλαμήδης», μετά περπάτησαν στα στενάκια του Ναυπλίου γεμίζοντας χαρά και γέλια τα πρόσωπα των ανθρώπων με τις μελωδίες τους.
Στη συνέχεα επισκέφτηκαν τα γραφεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αργολίδας όπου τους υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό ο Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κος Σίδερης Δημήτρης, ο Σύμβουλος Εκπαίδευσης νηπιαγωγών Κωνσταντίνου Ιωσήφ και το λοιπό προσωπικό. Χειροκρότησαν και ευχαρίστησαν τα παιδιά για την ευχάριστη έκπληξη και αυτά τους κέρασαν σπιτική λεμονάδα.
Τέλος επέστρεψαν στο Κεφαλάρι όπου συνέχισαν τα «χελιδονίσματα» στα τοπικά καταστήματα του χωριού καταλήγοντας στις πηγές του Ερασίνου ποταμού για να συναντήσουν την πρόεδρο του χωριού Κάζα Θεοδώρα ως τελικό προορισμό μιας υπέροχης βιωματικής δράσης που γέμισε χαμόγελα μικρούς και μεγάλους.
Στα πλαίσια του τρίτου θεματικού κύκλου:Φροντίζω το περιβάλλον καλέσαμε την πυροσβεστική υπηρεσία Άργους και ήρθε στο νηπιαγωγείο μας όπου υλοποίησε πρόγραμμα για την προστασία του περιβάλλοντος και τις πυρκαγιές.
ΜΑΘΑΜΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙ:
Όταν βλέπουμε φωτιά
φεύγουμε πάντα μακριά
και παίρνουμε το 199.
ΤΟΥΣ ΚΑΝΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΩΡΟ ΜΙΑ ΑΦΙΣΑ-ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΛΥ.
Πρώτα κόψαμε λεμόνια στην αυλή του σχολείου μας.
Τα στύψαμε.
Βάλαμε ζάχαρη και φλούδες λεμονιού.
ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ….
Εργαστήρι κατασκευής μάσκας στο Φουγάρο στο Ναύπλιο.
Είναι έξυπνη. Είναι κατεργάρα. Είναι σοφή. Έχει ωραία πορτοκαλί φουντωτή ουρά. Είναι η αλεπού! Είναι η κυρά Μάρω των ελληνικών παραμυθιών. Είναι η μούσα του Αισώπου. Είναι αυτή που μας συντροφεύει με τις ιστορίες της και τα κατορθώματά της. Αυτές τις Απόκριες φορέσαμε τη μάσκα της. Είδαμε τον κόσμο μέσα από τα δικά της μάτια.
ΕΠΙΣΤΕΨΑΜΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ ΩΣ ΑΛΕΠΟΥΔΙΤΣΕΣ.
Βρισκόμαστε μια ανάσα πριν αποχαιρετήσουμε το παγωμένο τοπίο
του χειμώνα και η όμορφη νυφούλα, η αμυγδαλίτσα μας ανυπόμονη,
άνοιξε δειλά δειλά τα πανέμορφα άνθη της, προμηνύοντας την
αναγέννηση της φύσης, την Άνοιξη.
Ο μύθος της αμυγδαλιάς…
Η ιστορία της Φυλλίδας.
Ο Δημοφώντας, γιος του Θησέα και της Φαίδρας και βασιλιάς της
Αθήνας, ταξίδεψε κάποτε στα παράλια της Θράκης.
Εκεί γνώρισε την όμορφη βασιλοπούλα Φυλλίδα και την
ερωτεύτηκε. Επειδή βιαζόταν να επιστρέψει στην Αθήνα, της
υποσχέθηκε ότι θα επιστρέψει μετά από ένα ορισμένο χρονικό
διάστημα, για να παντρευτούν. Το διάστημα όμως αυτό πέρασε και
ο Δημοφώντας δε γύρισε να πάρει την αγαπημένη του.
Η Φυλλίδα απαρηγόρητη, επειδή νόμιζε ότι ο καλός της έπαψε να
την αγαπά, πέθανε από τη λύπη της. Οι θεοί τη συμπόνεσαν και τη
μεταμόρφωσαν σε αμυγδαλιά, ένα δέντρο με πανέμορφα άνθη,
αλλά χωρίς φύλλα.
Μετά από λίγο καιρό, ο Δημοφώντας επέστρεψε στη Θράκη και
έμαθε το θάνατο της αγαπημένης του. Τρελός από τον πόνο, έτρεξε,
αγκάλιασε και γέμισε φιλιά τον τρυφερό κορμό της αμυγδαλιάς κι
αμέσως τα κλαδιά της γέμισαν πράσινα, δροσερά φύλλα.
Γι’ αυτό τα φύλλα της αμυγδαλιάς-Φυλλίδας φυτρώνουν πάντα μετά
τα άνθη: περιμένουν το αγκάλιασμα του αγαπημένου της
Δημοφώντα…
Τραγούδι για την αμυγδαλιά:https://video.link/w/Nean6fmAsDY#
Τα παιδιά παρατηρώντας κλαδιά αμυγδαλιάς έφτιαξαν τις δικές τους.
Εργαστήριο δεξιοτήτων :Η μοναδική μου οικογένεια
Σε αυτό το εργαστήριο ασχοληθήκαμε με το θεσμό της οικογένειας. Η οικογένεια είναι ένας πολυδιάστατος όρος και ένας κοινωνικός θεσμός που έχει υποστεί πολλές αλλαγές στο πέρασμα των χρόνων υπό την επίδραση κοινωνικοοικονομικών και πολιτιστικών αλλαγών.
Μέσω του συγκεκριμένου εκπαιδευτικού προγράμματος προσεγγίσαμε μέσω στοχευμένων δράσεων τα θέματα της οικογενειακής ποικιλομορφίας προς άρση όποιον διακρίσεων. Μιλήσαμε για όλα τα είδη οικογένειας που μπορούμε να συναντήσουμε όπως :κλασική πυρηνική οικογένεια, εκτεταμένη, μονογονεϊκή, οικογένεια με υιοθετημένο παιδί και τέλος θίξαμε το θέμα των ορφανών παιδιών.
Μεταξύ άλλων είδαμε το διαδραστικό ψηφιακό παραμύθι:<η μοναδική μου οικογένεια>.
Στην ιστορία παρουσιάζονται 4 είδη οικογένειας: πυρηνική(πιγκουΐνος),εκτεταμένη(λύκοι),μονογονεϊκή(χελωνάκι),θετή(κούκος)
ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
